காந்தி சுடப்பட்டது எவ்வாறு?
1948 ஜனவரி 30ந்தேதி வரலாற்றில் ரத்தக்கறை படிந்த நாள். அன்று மாலை 4.30 மணிக்கு கோட்சே, ஆப்தே, கார்கரே ஆகிய மூவரும் ஒரு சாரட்டு வண்டியில் ஏறி பிர்லா மாளிகைக்குச் சென்றார்கள். 4.45 மணிக்கு பிர்லா மாளிகையை அடைந்தார்கள். பிர்லா மாளிகை பிரார்த்தனை மண்டபத்துக்கு காந்திஜி வரும் வழியில் படிக்கட்டின் அருகே நின்று கொண்டார்கள்.
காந்தி பிரார்த்தனை மண்டபத்தில் அமர்ந்து பிரார்த்தனை செய்யும்போது அவரை சுட்டுவிடவேண்டும் என்பதே கோட்சேயின் திட்டம். இப்போது அவன் திட்டத்தை மாற்றிக்கொண்டான். காந்தி பிரார்த்தனைக் கூட்டத்திற்கு செல்லும்போது வழியிலேயே சுட்டுவிடுவது நல்லது என்று இப்போது அவனுக்குத் தோன்றியது.
"காந்தி எப்போது வருவார்?" என்று மூவரும் படபடப்புடனும், பதைபதைப்புடனும் காத்திருந்தார்கள். வழக்கமாக சரியாக ஐந்து மணிக்கு பிரார்த்தனைக் கூட்டம் ஆரம்பமாகிவிடும். அன்றைய தினம் காந்திஜியை சந்தித்துப்பேச உள் விவகார மந்திரி சர்தார் பட்டேல் வந்திருந்தார்.
பட்டேலுக்கும், பிரதமர் நேருவுக்கும் அடிக்கடி கருத்து வேற்றுமை ஏற்படுவதும், அதுபற்றி அவர்கள் காந்தியிடம் முறையிடுவதும், இருவரையும் காந்தி அழைத்து சமாதானம் செய்வதும் வழக்கமாக இருந்தது. அன்றும் நேருவுடன் ஏற்பட்டுள்ள தகராறு பற்றி காந்தியிடம் பட்டேல் முறையிட்டார். "இருவரும் இவ்வாறு அடிக்கடி சண்டை போட்டுக்கொள்வது நல்லதல்ல" என்று பட்டேலிடம் காந்தி கூறினார். பிரார்த்தனைக் கூட்டத்துக்கு நேரம் ஆகிவிட்டதை ஆபா காந்தி நினைவூட்டினார்.
"நீங்கள் நாளை வாருங்கள். இதுபற்றி மீண்டும் பேசுவோம்" என்று பட்டேலிடம் காந்தி கூறினார். பத்து நிமிடம் தாமதமாக 5.10 மணிக்கு பிரார்த்தனைக் கூட்டத்துக்குப் புறப்பட்டார். பேத்திகள் மனு காந்தி, ஆபா காந்தி இருவரும் காந்தியின் இருபுறமும் வர, அவர்களுடைய தோள்களில் கை வைத்தபடி காந்தி நடந்தார். ஆபாவுடன் நகைச்சுவையாக பேசிக்கொண்டு சென்றார். பிரார்த்தனைக் கூட்டத்துக்கு சுமார் 500 பேர் வந்திருந்தனர். பத்து நிமிடம் தாமதமாகிவிட்டதால் காந்திஜி சற்று வேகமாக நடந்தார். கூடியிருந்தவர்கள் எழுந்து நின்று வணங்கி வழிவிட்டனர். பதிலுக்கு காந்தியும் கை கூப்பி வணங்கியபடி நடந்தார். காந்தி வழக்கமாக செல்லும் பாதை வழியே செல்லாமல் குறுக்குப்பாதையில் சென்றார். கோட்சே நின்ற பாதை வழியாகத்தான் அவர் செல்லவேண்டும். "நம் எண்ணம் எளிதாக நிறைவேறப்போகிறது" என்று நினைத்தான் கோட்சே.
யாரும் அறியாதவாறு இடுப்பிலிருந்த சிறிய துப்பாக்கியை எடுத்தான். இரு கைகளுக்கு இடையே அதை மறைத்துக்கொண்டான். சுடுவதற்குத் தயாராக விசையை இழுத்து வைத்தான். காந்தி நெருங்கியபோது கூட்டத்தை விலக்கிக்கொண்டு முன்னேறினான். காந்தியின் பாதங்களைத்தொட்டு வணங்கும் நோக்கத்துடன் அவன் வருவதாக மனு காந்தி நினைத்தார். யாரும் தன் காலைத் தொட்டு வணங்குவதை காந்தி விரும்புவதில்லை.
எனவே "வேண்டாம்! பாபு விரும்பமாட்டார்" என்று மனு காந்தி தடுத்தார். மனு காந்தியைப் பிடித்து அப்பால் தள்ளினான் கோட்சே. மனு காந்தியின் கையில் இருந்த காந்தியடிகளின் நோட்டுப்புத்தகம், ஜபமாலை, எச்சில் படிகம் ஆகியவை கீழே சிதறி விழுந்தன. அவற்றை எடுப்பதற்காக மனு காந்தி கிழே குனிந்தார். கண் மூடி கண் திறப்பதற்குள் காந்திக்கு எதிரே நின்று அவர் மார்பை நோக்கி மூன்று முறை சுட்டான் கோட்சே. குண்டுகள் குறி தவறாமல் காந்திஜியின் நெஞ்சில் பாய்ந்தன. இரண்டு குண்டுகள், நெஞ்சை ஊடுருவி முதுகு வழியாக வெளியே சென்று விட்டன. ஒரு குண்டு இருதயத்தில் தங்கிவிட்டது. முதல் குண்டு பாய்ந்ததும் காந்திஜியின் கால்கள் தடுமாறின.
இரண்டாவது குண்டு பாய்ந்ததும் ரத்தம் பீறிட்டு அவருடைய உடையை நனைத்தது. "ஹே...ராம்" என்று அவர் இரண்டு முறை சொன்னார். மூன்றாவது குண்டு பாய்ந்ததும் தரையில் ஈரமண்ணிலும், புல் தரையிலும் சாய்ந்தார். அப்போது மணி 5.17. இவ்வளவும் அரை நிமிடத்திற்குள் நடந்து முடிந்துவிட்டன. என்ன நடக்கிறது என்பதை உணரக்கூட சக்தியற்றவர்களாய் கூடியிருந்தவர்கள் அப்படியே திகைத்து நின்றார்கள்.
சுட்டவுடன் கோட்சே தப்பி ஓட முயற்சி செய்யவில்லை. புகையும் துப்பாக்கியுடன் அப்படியே சிலை மாதிரி நின்றான். காந்தி சுடப்பட்டார் என்பதை உணர்ந்ததும் சுற்றிலும் நின்றவர்கள் பாய்ந்து சென்று துப்பாக்கியுடன் நின்ற கோட்சேயைப் பிடித்துக் கொண்டனர். சிலர்"துரோகி! கொலைகாரா!" என்று ஆத்திரமாக கூக்குரலிட்டபடி அவனைத் தாக்கத் தொடங்கினார்கள். பலமாக தாக்கப்பட்ட கோட்சேக்கு முகத்தில் படுகாயம் ஏற்பட்டு ரத்தம் வழிந்தது. இன்னும் சிறிது நேரம் ஆகியிருந்தால் அவன் அடித்துக் கொல்லப்பட்டிருப்பான்.
போலீசார் விரைந்து வந்து அவனை மீட்டு அங்கிருந்து இழுத்துச்சென்றனர். காந்தியைக் கோட்சே சுடுவதையும் குண்டு பாய்ந்து காந்தி கீழே விழுவதையும் சற்று தூரத்தில் இருந்து ஆப்தேயும், கார்கரேயும் பார்த்தார்கள். இனி அங்கிருப்பது ஆபத்து என்பதை உணர்ந்து பிர்லா மாளிகையில் இருந்து நழுவி வெளியே வந்தார்கள். ஒரு சாரட்டு வண்டியைப் பிடித்து அங்கிருந்து புறப்பட்டார்கள். பிரார்த்தனைக் கூட்டத்துக்கு வந்திருந்த பெண் டாக்டர் ஒருவர் காந்தி கிடந்த இடத்துக்கு ஓடோடி வந்தார்.
அவர் தலையை மடியில் வைத்துக்கொண்டு நாடித்துடிப்பை பரிசோதித்தார். காந்தியின் உடலில் உயிர் கொஞ்சம் ஒட்டிக் கொண்டிருந்தது. அவர் வாய் ஏதோ முணுமுணுத்தது. உடனே ஒரு தேக்கரண்டியில் தேனும், வெந்நீரும் அவருக்குக் கொடுத்தார்கள். அதற்குள் அவர் உயிர் பிரிந்துவிட்டது. தேனும், வெந்நீரும் வாய்க்குள் செல்லாமல் வெளியே வடிந்துவிட்டது.
டாக்டர் பார்க்கவா வந்து பரிசோதித்துவிட்டு, "காந்தி நம்மைப் பிரிந்துவிட்டார். உயிர் போய்விட்டது" என்று துயரத்துடன் அறிவித்தார். கூடியிருந்தவர்கள் கூக்குரலிட்டு அழுதனர். காந்தி மரணச்செய்தியை சரியாக மாலை 6 மணிக்கு அகில இந்திய ரேடியோ அதிகாரபூர்வமாக அறிவித்தது. "பிர்லா மாளிகையில் இன்று மாலை 5.20 மணிக்கு மகாத்மா காந்தி சுட்டுக் கொல்லப்பட்டார். சுட்டுக்கொன்றவன் நாதுராம் விநாயக் கோட்சே என்ற இந்து." சுட்டவன் ஒரு இந்து என்பது மீண்டும் மீண்டும் அழுத்திச் சொல்லப்பட்டது. பொதுமக்கள் வேறுவிதமாக நினைத்து, இந்து, முஸ்லிம் கலவரம் மூண்டுவிடக்கூடாதே என்பதுதான் இதற்குக் காரணம். ஆனாலும், டெல்லி, பீகார், உத்தரப்பிரதேசம், மராட்டியம் ஆகிய பகுதிகளில் கலவரங்கள் வெடித்தன. முஸ்லிம்கள் தாக்கப்பட்டனர்.
சனி, 30 ஜனவரி, 2010
வெள்ளி, 29 ஜனவரி, 2010
தலைவர் மேல் அற்புதமான அந்தாதி கவிதை
கதிர்க்கையன் ஈற்றெடுப்பு! (பிரபாகரன் அந்தாதி)
புதன்கிழமை, 27 ஜனவரி 2010 00:00 அகரம் அமுதா
காவலாய் வாய்த்த கதிர்க்கையன் மாமறத்தை
ஆவலாற் பாட அகமுற்றேன் –தாவிலாச்
செந்தமிழே! தாள்பணிந்தேன் சின்னவனென் கற்பனையில்
சிந்தாமல் முத்தமிழைச் சேர்! (1)
சேர்ந்து தமிழரைச் சிக்கெனப் பற்றியவன்
நேர்த்தியினைப் பாட நிறைதமிழைச் -சேர்த்தென்னில்
தைத்த முருகடியான் தாளை வணங்கிடவும்
வைத்தேன் ஒருவெண்பா யாத்து! (2)
யாவர்க்கும் நல்லவா! ஈழத் தலைமகனே!
காவலாய் வாய்த்த கதிர்க்கையா! –ஆவலாய்
எந்தமிழ் மக்களை ஏற்றணைந்து காத்தவனே!
தந்தையே தாள்பணிந்தேன் தாழ்ந்து! (3)
தாழும் எமதினத்தைத் தாங்கித் தலைநிமிர்த்தி
வாழும் இனமாய் வகைசெய்தாய்! –பாழும்
அரியை விரட்டி அடித்த புலியே!
எரியை நிகர்த்தாய் எழுந்து! (4)
எழுந்த கதிர்க்கைய! ஈழத்தில் ஆடும்
உழுவக் கொடியிற்(கு) உரியோய்! –அழுந்த
விதைத்தாய் விடுதலை வேட்கையை; நாமும்
அதைத்தான் விரும்பினோம் ஆங்கு! (5)
ஆங்கே எமதினம் ஆளும் எனுங்கருத்தைத்
தாங்கி மறப்போர் தழுவினாய்! –ஈங்குன்
புகழைப் புகலப் பொருவில் தமிழை
அகழப் புகுந்தேன் அணைந்து! (6)
அணையா விளக்கே! அருந்தலைவ! உன்னைத்
துணையாக் குறித்துத் தொழுதோம் –இணையாய்
இருந்தீழ மக்களின் இன்னல் களையும்
மருந்தானாய்; சொல்வேனுன் மாண்பு! (7)
மாணார்* புரிந்த மதியில் செயலையெல்லாம்
காணார்போற் கண்டிருந்தார் காசினியில் –பேணார்*
திருவிற் செயலைத் திருப்பி அடித்தே
கருவிற் கலைத்தாய்க் களத்து! (8)
களத்துப் புகுந்த கதிர்க்கையா! எங்கள்
உளத்துள் ஆடும் உணர்வே! –இளைத்த
தமிழர்க்(கு) அரணாந் தருவே உனையிங்(கு)
உமையாள் கொடுத்தாள் உணர்ந்து! (9)
உணர்ந்துந்தை வேலு உவந்துலகிற் கீந்த
மணந்தங்கு வண்ண மலரே! –புணரிசார்
வல்வெட்டி* வார்த்தெடுத்த வான்மதியே! உன்புகழைப்
பல்மெட்டில் பாடேனோ பார்த்து! (10)
பாரில் நினைப்போல் படைநடத்தக் கற்றவர்யார்?
போரில் புகழ்நாட்டும் பொன்முடியே! –காரில்*
மின்போலும் ஊடுருவி வெற்றிக் கனிபறிக்க
உன்போலும் ஆமோ உரை! (11)
உரைக்கப் புகுந்தால் உணர்ந்துன் புகழைக்
கரைக்குள் அடங்காக் கடலாய் –விரியும்;
தனைநிகர்த் தோனே! தரிசித் ததுண்டோ
உனைநிகர்த் தோனை உலகு! (12)
உலகம் வியக்கும் உயர்தனிக் கோனே!
இலங்கைத் தமிழர்க்(கு) இறைவா! -உலங்குவா(ன்)
ஊர்திப் படைகண்ட ஒண்டமிழா! சிங்களரின்
மார்பிளந்த நீயன்றோ மன்! (13)
மன்னு புகழ்மறவா! மானத் தமிழா!நாம்
உன்ன உளத்துள் உறைபவனே! –பொன்னனைய
துய்ய மனத்தால் துயரம் களைந்தகதிர்க்
கைய! எமக்குநீ காப்பு! (14)
காப்பான எங்கள் கரிகாலா! செந்தமிழர்
கூப்பிக்கை கும்பிடும் கோமகனே! –மூப்பில்கை
பற்ற உதவும் பசுந்தடி போலெமக்(கு)
உற்றதுணை ஆனாய் உவந்து! (15)
உவமையொன்(று) இல்லா உயர்கோனே! நீயே
உவமையுனக்(கு) என்றே உணர்ந்தோம் –உவட்டா*
இனிப்பதுவே! பாயும் இளம்புலியே! ஈழம்
இனிப்பொதுவே ஆகும்நாள் என்று? (16)
என்று பிறந்தகுடி என்ப(து) அறியாமல்
இன்றும் உலகம் எதிர்நோக்கும் –பொன்றா*த்
தமிழ்க்குடியைக் காத்த தலைவா! நீயே
அமிழ்தினும் மிக்க அரிது! (17)
அரிதரி(து) உன்போல் அடலேறைக்* காணல்;
அரிதரி(து) உன்னை அடக்கல் –அரிதரிது
கொள்கைக்(கு) உயிர்கொடுக்கும் கோவுன்போல் காண்பரி(து);
உள்வைத்தோம் உன்னை உவந்து! (18)
உவரி* நடுவே உதித்த தமிழர்
உவலை*க் கடலில் உழலும் –அவலம்
களையப் பிறந்த கரிகாலா! உன்னை
அளைய*ப் புகுமெம் அகம்! (19)
அகமென்ற ஒன்றை அடியோ(டு) அகற்றிப்
பகைகொண்ட மாணார்*ப் பரிசை -அகம்கொண்ட
மாந்தர் அறிய, மறவா! அமைதிவழி
ஏந்திப் பிடித்தாய் இயன்று! (20)
இயன்றுநீ செய்கின்ற இன்னமைதி தன்னை
முயன்று கெடுப்பார் முனிந்தே!* – தியங்கா(து)*
அவர்க்குநற் பாடம் அருள்கின்ற கோனே!
தவிக்குமெமைத் தாங்கித் தழுவு! (21)
தழுவிடினும் சாவை தமிழீழம் காக்க
எழுவரெம் மல்லர்* இனிதே – உழுவக்
கொடி*தாங்கி ஈழத்தில் கோல்நடுவர் அஃதை
மடிதாங்கி நிற்போம் மகிழ்ந்து! (22)
மகிழுந்தில், வல்லுந்தில்* மக்கள் கடத்தல்
நிகழ்த்திடும் கற்பிலா நெஞ்சர் – பகைகொய்ய
வேண்டிப் படைநடத்தி வென்ற பெருமறவா!
யாண்டும் உனக்கே இசை!* (23)
இசைவாய் எனவெடுத்(து) இந்தியா சொல்ல
‘இசையேன்’ எனவெழுந்(து) ஆர்த்தாய் –‘குசையிட்(டு)
அடக்கபரி அல்லநான் அமாம்!’ எனச்சொன்ன
திடக்கொள்கைக் குன்றுன் தெளிவு! (24)
தெளியாப் பதர்களன்று செய்தஒப் பத்தால்
நலிமிகும் என்றே நவின்றாய்! –அளித்த
அமைதிப் படையே அமைதி குலைத்துத்
தமைவருத்திக் கொண்டதே தாழ்ந்து! (25)
தாழ்ந்த தலையும் தரைபார்க்கும் கண்ணுமாய்
வீழ்ந்த படையை விரைந்தேற்கும் –சூழ்ந்த
இகழைக் களையறியா இந்தியா உன்றன்
புகழில் புழுங்கும் புழுத்து! (26)
புழுத்த மனம்படைத்த பொல்லாக் கயவர்
கொழுப்பை அடக்கிக் குளிர்ந்தாய் –அழித்தனரே
எம்மங்கை யர்க்கற்பை இங்கவர் சாவெய்ய
வெம்பகை கொய்தாய் விரைந்து! (27)
விரை*மலர் சூடி விரைந்தாய்; பகைவர்
மறைவிடம் தேடி மறைந்தார்; –புரை*தீர்
பெருமறவா!* மக்கள் பெறுமுறுகண்* போக்கும்
ஒருதலைவன் நீயென்போம் ஓர்ந்து!* (28)
ஓரா(து) அறிவை ஒழுகாது சிங்களவர்
தேராச் சிறுசெயல்கள் செய்கின்றார் –நேராய்
எதிர்நின்று போரில் எமன்வெல்லும் தோளா!
உதிர்த்தாய் அவரை ஒழித்து! (29)
ஒழிவின்றி* கொண்ட உறுகண் களைந்தாய்
பழிவென்ற தோளா! பகர்வேன் –கழிவின்றிப்
பொன்னை நகையாக்கல் பொய்யே! நமதீழ
மண்ணை நமதாக்கல் மாண்பு! (30)
குறிப்பு:
முனிதல் – சினங்கொள்ளுதல், தியங்காது – கலங்காது
மல்லர் – வீரர்; உழுவக்கொடி - புலிக்கொடி
வல்லுந்து – லாரி, வேன்; இசை –புகழ்.
குசை –கடிவாளம்; பரி –குதிரை
விரை – மணம்; புரை – குற்றம்; மறவன் – வீரன்; உறுகண் – துன்பம்; ஓர்தல் – உணர்தல்.
ஒழிவின்றி –முடிவின்றி
இலங்கைத்தமிழர்; உவலை –துன்பம்; அளைதல்- தழுவுதல்
மாணார் –பகைவர்; பரிசு –பண்பு.
தாவில்லா – குற்றமில்லாத
முருகடியான் – எனதாசான் சிங்கைப் பெருங்கவிஞர் பாத்தென்றல் முருகடியான்
அரி - சிங்கம்
– புலிக்கொடி; வேட்கை -பற்றுள்ளம்
பொருவில் - உவமையில்லாத
மாணார் – பகைவர்; பேணார் –பகைவர்
உமையாள் – பார்வதி (பிரபாகரனின் தாயார்ப்பெயர் பார்வதி)
புணரிசார் – கடல்சார்ந்த; வல்வெட்டி –வல்வெட்டித்துறை; வேலு –பிரபாகரனின் தந்தையார்.
புதன்கிழமை, 27 ஜனவரி 2010 00:00 அகரம் அமுதா
காவலாய் வாய்த்த கதிர்க்கையன் மாமறத்தை
ஆவலாற் பாட அகமுற்றேன் –தாவிலாச்
செந்தமிழே! தாள்பணிந்தேன் சின்னவனென் கற்பனையில்
சிந்தாமல் முத்தமிழைச் சேர்! (1)
சேர்ந்து தமிழரைச் சிக்கெனப் பற்றியவன்
நேர்த்தியினைப் பாட நிறைதமிழைச் -சேர்த்தென்னில்
தைத்த முருகடியான் தாளை வணங்கிடவும்
வைத்தேன் ஒருவெண்பா யாத்து! (2)
யாவர்க்கும் நல்லவா! ஈழத் தலைமகனே!
காவலாய் வாய்த்த கதிர்க்கையா! –ஆவலாய்
எந்தமிழ் மக்களை ஏற்றணைந்து காத்தவனே!
தந்தையே தாள்பணிந்தேன் தாழ்ந்து! (3)
தாழும் எமதினத்தைத் தாங்கித் தலைநிமிர்த்தி
வாழும் இனமாய் வகைசெய்தாய்! –பாழும்
அரியை விரட்டி அடித்த புலியே!
எரியை நிகர்த்தாய் எழுந்து! (4)
எழுந்த கதிர்க்கைய! ஈழத்தில் ஆடும்
உழுவக் கொடியிற்(கு) உரியோய்! –அழுந்த
விதைத்தாய் விடுதலை வேட்கையை; நாமும்
அதைத்தான் விரும்பினோம் ஆங்கு! (5)
ஆங்கே எமதினம் ஆளும் எனுங்கருத்தைத்
தாங்கி மறப்போர் தழுவினாய்! –ஈங்குன்
புகழைப் புகலப் பொருவில் தமிழை
அகழப் புகுந்தேன் அணைந்து! (6)
அணையா விளக்கே! அருந்தலைவ! உன்னைத்
துணையாக் குறித்துத் தொழுதோம் –இணையாய்
இருந்தீழ மக்களின் இன்னல் களையும்
மருந்தானாய்; சொல்வேனுன் மாண்பு! (7)
மாணார்* புரிந்த மதியில் செயலையெல்லாம்
காணார்போற் கண்டிருந்தார் காசினியில் –பேணார்*
திருவிற் செயலைத் திருப்பி அடித்தே
கருவிற் கலைத்தாய்க் களத்து! (8)
களத்துப் புகுந்த கதிர்க்கையா! எங்கள்
உளத்துள் ஆடும் உணர்வே! –இளைத்த
தமிழர்க்(கு) அரணாந் தருவே உனையிங்(கு)
உமையாள் கொடுத்தாள் உணர்ந்து! (9)
உணர்ந்துந்தை வேலு உவந்துலகிற் கீந்த
மணந்தங்கு வண்ண மலரே! –புணரிசார்
வல்வெட்டி* வார்த்தெடுத்த வான்மதியே! உன்புகழைப்
பல்மெட்டில் பாடேனோ பார்த்து! (10)
பாரில் நினைப்போல் படைநடத்தக் கற்றவர்யார்?
போரில் புகழ்நாட்டும் பொன்முடியே! –காரில்*
மின்போலும் ஊடுருவி வெற்றிக் கனிபறிக்க
உன்போலும் ஆமோ உரை! (11)
உரைக்கப் புகுந்தால் உணர்ந்துன் புகழைக்
கரைக்குள் அடங்காக் கடலாய் –விரியும்;
தனைநிகர்த் தோனே! தரிசித் ததுண்டோ
உனைநிகர்த் தோனை உலகு! (12)
உலகம் வியக்கும் உயர்தனிக் கோனே!
இலங்கைத் தமிழர்க்(கு) இறைவா! -உலங்குவா(ன்)
ஊர்திப் படைகண்ட ஒண்டமிழா! சிங்களரின்
மார்பிளந்த நீயன்றோ மன்! (13)
மன்னு புகழ்மறவா! மானத் தமிழா!நாம்
உன்ன உளத்துள் உறைபவனே! –பொன்னனைய
துய்ய மனத்தால் துயரம் களைந்தகதிர்க்
கைய! எமக்குநீ காப்பு! (14)
காப்பான எங்கள் கரிகாலா! செந்தமிழர்
கூப்பிக்கை கும்பிடும் கோமகனே! –மூப்பில்கை
பற்ற உதவும் பசுந்தடி போலெமக்(கு)
உற்றதுணை ஆனாய் உவந்து! (15)
உவமையொன்(று) இல்லா உயர்கோனே! நீயே
உவமையுனக்(கு) என்றே உணர்ந்தோம் –உவட்டா*
இனிப்பதுவே! பாயும் இளம்புலியே! ஈழம்
இனிப்பொதுவே ஆகும்நாள் என்று? (16)
என்று பிறந்தகுடி என்ப(து) அறியாமல்
இன்றும் உலகம் எதிர்நோக்கும் –பொன்றா*த்
தமிழ்க்குடியைக் காத்த தலைவா! நீயே
அமிழ்தினும் மிக்க அரிது! (17)
அரிதரி(து) உன்போல் அடலேறைக்* காணல்;
அரிதரி(து) உன்னை அடக்கல் –அரிதரிது
கொள்கைக்(கு) உயிர்கொடுக்கும் கோவுன்போல் காண்பரி(து);
உள்வைத்தோம் உன்னை உவந்து! (18)
உவரி* நடுவே உதித்த தமிழர்
உவலை*க் கடலில் உழலும் –அவலம்
களையப் பிறந்த கரிகாலா! உன்னை
அளைய*ப் புகுமெம் அகம்! (19)
அகமென்ற ஒன்றை அடியோ(டு) அகற்றிப்
பகைகொண்ட மாணார்*ப் பரிசை -அகம்கொண்ட
மாந்தர் அறிய, மறவா! அமைதிவழி
ஏந்திப் பிடித்தாய் இயன்று! (20)
இயன்றுநீ செய்கின்ற இன்னமைதி தன்னை
முயன்று கெடுப்பார் முனிந்தே!* – தியங்கா(து)*
அவர்க்குநற் பாடம் அருள்கின்ற கோனே!
தவிக்குமெமைத் தாங்கித் தழுவு! (21)
தழுவிடினும் சாவை தமிழீழம் காக்க
எழுவரெம் மல்லர்* இனிதே – உழுவக்
கொடி*தாங்கி ஈழத்தில் கோல்நடுவர் அஃதை
மடிதாங்கி நிற்போம் மகிழ்ந்து! (22)
மகிழுந்தில், வல்லுந்தில்* மக்கள் கடத்தல்
நிகழ்த்திடும் கற்பிலா நெஞ்சர் – பகைகொய்ய
வேண்டிப் படைநடத்தி வென்ற பெருமறவா!
யாண்டும் உனக்கே இசை!* (23)
இசைவாய் எனவெடுத்(து) இந்தியா சொல்ல
‘இசையேன்’ எனவெழுந்(து) ஆர்த்தாய் –‘குசையிட்(டு)
அடக்கபரி அல்லநான் அமாம்!’ எனச்சொன்ன
திடக்கொள்கைக் குன்றுன் தெளிவு! (24)
தெளியாப் பதர்களன்று செய்தஒப் பத்தால்
நலிமிகும் என்றே நவின்றாய்! –அளித்த
அமைதிப் படையே அமைதி குலைத்துத்
தமைவருத்திக் கொண்டதே தாழ்ந்து! (25)
தாழ்ந்த தலையும் தரைபார்க்கும் கண்ணுமாய்
வீழ்ந்த படையை விரைந்தேற்கும் –சூழ்ந்த
இகழைக் களையறியா இந்தியா உன்றன்
புகழில் புழுங்கும் புழுத்து! (26)
புழுத்த மனம்படைத்த பொல்லாக் கயவர்
கொழுப்பை அடக்கிக் குளிர்ந்தாய் –அழித்தனரே
எம்மங்கை யர்க்கற்பை இங்கவர் சாவெய்ய
வெம்பகை கொய்தாய் விரைந்து! (27)
விரை*மலர் சூடி விரைந்தாய்; பகைவர்
மறைவிடம் தேடி மறைந்தார்; –புரை*தீர்
பெருமறவா!* மக்கள் பெறுமுறுகண்* போக்கும்
ஒருதலைவன் நீயென்போம் ஓர்ந்து!* (28)
ஓரா(து) அறிவை ஒழுகாது சிங்களவர்
தேராச் சிறுசெயல்கள் செய்கின்றார் –நேராய்
எதிர்நின்று போரில் எமன்வெல்லும் தோளா!
உதிர்த்தாய் அவரை ஒழித்து! (29)
ஒழிவின்றி* கொண்ட உறுகண் களைந்தாய்
பழிவென்ற தோளா! பகர்வேன் –கழிவின்றிப்
பொன்னை நகையாக்கல் பொய்யே! நமதீழ
மண்ணை நமதாக்கல் மாண்பு! (30)
குறிப்பு:
முனிதல் – சினங்கொள்ளுதல், தியங்காது – கலங்காது
மல்லர் – வீரர்; உழுவக்கொடி - புலிக்கொடி
வல்லுந்து – லாரி, வேன்; இசை –புகழ்.
குசை –கடிவாளம்; பரி –குதிரை
விரை – மணம்; புரை – குற்றம்; மறவன் – வீரன்; உறுகண் – துன்பம்; ஓர்தல் – உணர்தல்.
ஒழிவின்றி –முடிவின்றி
இலங்கைத்தமிழர்; உவலை –துன்பம்; அளைதல்- தழுவுதல்
மாணார் –பகைவர்; பரிசு –பண்பு.
தாவில்லா – குற்றமில்லாத
முருகடியான் – எனதாசான் சிங்கைப் பெருங்கவிஞர் பாத்தென்றல் முருகடியான்
அரி - சிங்கம்
– புலிக்கொடி; வேட்கை -பற்றுள்ளம்
பொருவில் - உவமையில்லாத
மாணார் – பகைவர்; பேணார் –பகைவர்
உமையாள் – பார்வதி (பிரபாகரனின் தாயார்ப்பெயர் பார்வதி)
புணரிசார் – கடல்சார்ந்த; வல்வெட்டி –வல்வெட்டித்துறை; வேலு –பிரபாகரனின் தந்தையார்.
இறுதிகட்டம்- நடந்தது என்ன?
புதன்கிழமை, 13 ஜனவரி 2010 04:15 |
தங்களிடம் சரணடைய வந்த நடேசனையும் புலித்தேவனையும் சிங்கள இராணுவத்தினர் மண்டியிட வைத்து சுட்டுக் கொன்றுள்ளதாக திடுக்கிடும் தகவல் வெளியாகியுள்ளன.
சிறிலங்காவில் தமிழீழ விடுதலைப்புலிகள் நடாத்திய யுத்தத்தின் இறுதி நாட்களில் முக்கிய தலைவர்களான நடேசனும் புலித்தேவன் போன்றவர்கள் இராணுவத்தால் சுட்டுக் கொல்லப்பட்டனர்.
இந்த செய்தியை சிறிலங்கா அரசு அப்போது மறுத்திருந்தது. ஆனால் சிறிலங்கா இராணுவத்தளபதியாக இருந்த சரத் பொன்சேகா தேர்தல் பிரச்சாரத்தின் போது இதுபற்றிய தகவலை வெளியிட்டார். பின்னர் அவரே அதனை மறுத்தார்.
தற்போது அந்த கொடூர சம்பவம் குறித்து சிறிலங்காவைச் சேர்ந்த பிரபல பத்திரிக்கையாளர் டி.பி.எஸ்.யேசப் விரிவான தகவல்களை வெளியிட்டுள்ளார்.
அதில் அவர் கூறியிருப்பதாவது: இறுதிப்போரின் போது சிறிலங்கா இராணுவத்தின் முக்கிய படையணிகள் விடுதலைப்புலிகளின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த கடைசி நிலப்பகுதியை முற்றாக சுற்றிவழைத்து முற்றுகைக்குள் கொண்டுவந்ததுடன் விடுதலைப்புலிகளின் தலைமை முக்கிய திட்டம் ஒன்றை வகுத்திருந்தது.
அதன்படி விடுதலைப்பலிகளின் ஒரு அணி இராணுவத்திற்கு எதிரான கடைசிநேர இழப்புக்களை கொடுக்கும் தாக்குதல்களை வழங்குவது என்றும் அப்போது இன்னொரு அணி ஊடறுப்பு ஒன்றினை மேற்கொண்டு முற்றுகைக்குள் இருந்து வெளியேறுவது என்றும் காயமடைந்த போராளிகள் மற்றும் அரசியல் துறையினர் உள்ளடக்கிய மற்றைய அணி இராணுவத்தினரிடம் சரணடைவது எனவும் இத்திட்டம் வகுக்கப்பட்டது.
இதன்படி சரணடைதல் தெர்டர்பான விடயத்தை விடுதலைப்புலிகளின் அரசியல் துறைப் பொறுப்பாளர் பா.நடேசன் மேற்கொண்டார். சரணடைவது தொடர்பான நடைமுறையை எவ்வாறு நிறைவேற்றுவது என்பது தொடர்பாக சிறிலங்கா அரசுடன் பேசுவதற்கு பல்வேறு தரப்புகளுடனும் அவர் தொடர்பு கொண்டு பேசினார்.
ஐரோப்பிய நாடுகளின் இரண்டு அமைச்சர்கள் கொழும்பில் இருந்த மூன்று மேற்குலக நாடுகளின் தூதுவர்கள். ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் இரண்டு உயர் அதிகாரிகள் பிரிட்டன் ஊடகவியலாளர் ஒருவர் தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு நாடாளுடன்ற உறுப்பினர்கள் இருவர் ஆகியோருடன் தொடர்ச்சியாக செய்மதி தொலைபேசியில் பேச்சுக்களை நடாத்தினார்.
மேற்குறிப்பிட்ட அனைத்து தரப்பினரும் விடுதலைப்புலிகளின் சார்பாக சரணடையும் விடயம் தொடர்பாக பேசியுள்ளனர். இவர்களில் முக்கியமானவர்களாக இங்கிலாந்து ஊடகவியலாளர் கெல்வின் ல்வின் ஐநா செயலாளர் விசேட பிரதிநிதி விஜய் நம்பியாரை காலை 5.00 மணிக்கு எழுப்பி விடுதலைப்புலிகளின் தலைவர்கள் சரணடைவதாக அறிவித்துள்ளார்கள் என்றும் ஐநா அதிகாரி என்ற வகையில் விஜய் நம்பியார் அங்கு சென்று அவர்களது பாதுகாப்பினை உறுதிப்படுத்த வேண்டும் என்று கோரியுள்ளார்.
இதற்கு பதிலளித்த விஜய் நம்பியார் இது தொடர்பாக சிறிலங்கா அதிபருடன் தான் பேசியதாகவும் சரணடைபவர்களின்
பாதுகாப்பிற்கு அவர் உத்தரவாதம் அளித்துள்ளதாகவும் கூறியுள்ளார்.
இதேவேளை நடேசனுடன் தொடர்பில் இருந்த இன்நொருவரான தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பு எம்பியான அரியநேந்திரன் சந்திரகாந்தன் சிறிலங்கா அரச தலைவருடனும் தொடர்ந்து பேச்சுக்களை நடாத்தி சரணடையும் நடைமுறைகள் தொடர்பாக அரசுக்கு புலிகள் தரப்பு நிலைப்பாட்டை தெரிவித்திருந்தார்.
விடுதலைப்புலிகளின் தலைவர்கள் சரணடையும் போது அங்கு தான் செல்லவிரும்புவதாகவும் சந்திரகாந்தன் எம்பி மகிந்த ராசபக்சவிடம் கூறினார். அதற்கு பதிலளித்த ராசபக்சே “போர் நடைபெறும் பகுதிக்கு பாதுகாப்பு அல்ல அங்கு செல்ல வேண்டாம். பெருந்தன்மையும் ஒழுக்கமும் உள்ள சிறிலங்கா இராணுவத்தினர் புலிகளின் தலைவர்களின் பாதுகாப்பிற்கு நிச்சயம் உத்தரவாதம் அளிப்பார்கள்.” என்று கூறியுள்ளார்.
மே-18ம் திகதி காலை 6.30மணியளவில் தொடர்பு கொண்ட சந்திரகாந்தன் எம்பி சரணடையும் விடுதலைப்பலிகளின் பாதுகாப்பிற்கு சிறிலங்கா அரசு உத்தரவாதம் அளித்துள்ளதாகவும் அதனால் சரணடையும்படி தான் நாளை வந்து சந்திப்பதாகவும் கூறியுள்ளார்.
இதற்கு பின்னர் மேற்குலக நாடொன்றில் உள்ள தனது நண்பர் ஒருவருடன் பேசிய நடேசன் தமக்கு இந்த சரணடைதல் விடயத்தில் சிறிலங்கா அரசின் மீதோ இராணுவத்தின் மீதோ நம்பிக்கை இல்லை என்றும் காயமடைந்துள்ள போராளிகள் மற்றும் மக்களை காப்பாற்றுவதற்காகவே இந்த முடிவை எடுப்பதாகவும் சரணடைவதிலும்விட நஞ்சருந்தி சாவதே மேல் என்றும் கூறியிருந்தார்.
புலிகள் தரப்பில் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஏற்பாடு
இதன் பின்னர் சரணடையும் ஒழுங்குகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன. இதன் பிரகாரம் நடேசன் புலித்தேவன் ஆகியோர் தலைமையில் பத்து முதல் பதினைந்து வரையிலானோர் முன்னே வெள்ளைக் கொடியை ஏந்திச் செல்வது என்றும் அவர்களிற்கு பின்னால் குறிப்பிட்ட தூரத்திற்கு பின்னால் தளபதி ரமேஸ் மற்றும் இளங்கோ தலைமையில் முப்பது முதல் நாற்பது வரையிலானோர் வெள்ளைக் கொடியுடன் நடந்து செல்வது என்றும் தீர்மாணிக்கப்பட்டது.
சிறிலங்கா இராணுவத்தின் மனித நேயம் அறவே இல்லாத 59வது டிவிசன் படையணியைவிட 58வது டிவிசன் படையணியிடம் சரணடைவதற்கே விடுதலைப்புலிகள் விரும்பினர். அதற்கேற்ப தாம் 58வது டிவிசன் படையணியிடம் சரணடைவதாக அவர்கள் அறிவித்திருந்தனர்.
ஆனால் சரணடைவது தொடர்பாக தகவல் கிடைத்தவுடன் சரணடையும் இடமாக தீமாணிக்கப்பட்ட முள்ளிவாய்க்கால் பகுதியில் 59வது டிவிசன் படையணியின் தளபதி பிரசன்ன டீ சில்வா தனது படையணியின் நான்பெமர குழுவினரை நகர்த்தினார். 59வது டிவிசன் படையணியின் கோல்வ் பிரிவு கப்டன் சமிந்த குணசேகர தலைமையிலும் ரோமியோ பிரிவு கப்டன் கவிந்த அபயவர்த்தன தலைமையிலும் எக்கோ பிரிவு கப்படன் கோசல விஜயகோன் தலைமையிலும் டெல்ரா பிரிவு கப்டன் லசந்த ரட்ணசேகர தலைமையிலும் அங்கு நிறுத்தப்பட்டிருந்தனர்.
கோல்வ் மற்றும் ரோமியே பிரிவுகளுக்கு மேஜர் மகிந்த ரணசிங்கவும் எக்கோ மற்றும் டெல்ரா பிரிவுக்கு மேஜர் விபுல திலக்கவும் இந்த படைப்பிரிவுகளின் கூட்டுப் பொறுப்பு கேணல் அத்துல கொடிப்புலியிடடுமும் வழங்கப்பட்டது.
அப்போது நடேசன் புலித்தேவன் அடங்கிய முதல் தொகுதியினர்(பத்து பதினைந்து பேர்) கைகளில் வெள்ளைக் கொடியுடன் சரணடைவதற்காக வந்து கொண்டிருந்தனர். அவர்களுக்கு பின்னால் குறிப்பிட்ட தூரத்தில் இரண்டாவது தொகுதியினர் ரமேஸ் இளங்கோ தலைமையில் (நாற்பது நாற்பத்தைந்து பேர்) சரணடைவதற்கு வந்து கொண்டிருந்தனர்.
நடேசன் தலைமையிலானோர் படுகொலை.
நடேசனது தொகுதிலiனரை சுற்றிவளைத்த படையினர் அவர்களை தமது காவலரண் பகுதிக்கு அழைத்துச் சென்ற அதே வேளை ரமேஸ் தலைமையிலானவர்களை சுமார் நூறு மீட்டர் தொலைவில் வெள்ளைக் கொடியை உயர்த்திப் பிடித்தவண்ணம் நிற்குமாறு உத்தரவிட்டனர்.
காவலரண் பகுதிக்குள் கூட்டிச் செல்லப்பட்ட நடேசன் குழுவினர் கரையில் முழங்காலில் நிற்குமாறு பணிக்கப்பட்டனர். அதன் பின்னர் சிங்களத்தில் தகாத வார்த்தைகளால் நடேசனை திட்டிய இராணுவத்தினர் அவர்களை சுடுவதற்று தயாராகினர். சிங்களப் பெண்ணான நடேசனின் மனைவிக்கு அது விளங்கிவிட்டது.
உடனே வெள்ளைக் கொடியுடன் சரணடைந்த தனது கணவரை சுட வேண்டாம் என்று அழுது குளறியபடி எழுந்து சென்று கணவனுக்கு அருகில் செல்லஇ கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் நடேசனும் அவரது மனைவியும் புலித்தேவனும் சுட்டுக் கொள்ளப்பட்டனர்.
ஏனையவர்களையும் சுடுவதற்கு முயற்சித்த போது அங்கு நின்று கொண்டிருந்த உயரதிகாரிகள் சுடுவதை நிறுத்தும்படி கூறியதை அடுத்து தாக்குதல்3நிறுத்தப்பட்டது.
இவ்வேளையில் காவலரண் பகுதிக்குள் கூட்டிச் செல்லப்பட்ட நடேசன் குழுவினர் சுட்டுக் கொல்லப்பட்ட சத்தத்தை கேள்விப்பட்ட ரமேஸ் குழுவினர் உடணடியாக தாம் வந்த வழியாக திரும்பி ஓடத் தொடங்கியுள்ளனர். அவர்களை நிற்கும் படி கத்தியபடி கலைத்துச் சென்ற படையினர் அவர்களை நோக்கி துப்பாக்கியால் சுட்டனர்.
ஓடும் போது ஒருவரில் மோதி ஒருவர் விழுந்து தொடர்ந்து ஓடமுடியாமல் அனைவரும் ஒரு குறிப்பிட்ட பகுதிக்குள் விழுந்து விட்டனர். இதனை அடுத்து கலைத்துச் சென்ற படையினர் அவர்களை அந்த இடத்திலையே சரமாரியாக சுட்டும் கிரனேட் வீசியும் கொன்று தள்ளினர். அந்த கூட்டத்தில் இருந்து ஒருசிலர் மாத்திரம் படையினரால் வெளியே இழுத்தெடுக்கப்பட்டனர்.
மிகப்பெரும் கொடூரம்
இந்தப் படுகொலைப் படலம் போர் முடிவுற்ற வேளையில் சிறிலங்கா இராணுவத்தினரால் நடத்தப்பட்ட மிகப்பெரிய கொடூரம். ஆனால் சரணடைவதற்கான சகல ஏற்பாடுகளும் மேற்கொள்ளப்பட்டு அதற்கான பேச்சுக்களும் நடத்தப்பட்டு அறிவுறுத்தல்கள் வழங்கப்பட்டதாக தெளிவாக கூறப்பட்டுள்ள நிலையில் இந்த சம்பவம் எவ்வாறு நடந்தது என்பது இன்னமும் பதில் இல்லாத கேள்வியாகவே உள்ளது.
அப்போது தன்னைக் கேட்காமல் பாதுகாப்பு அமைச்சின் செயலர் கோத்தபாய ராசபக்சே விடுதலைப் புலிகளின் தலைவர்கள் சரணடையும் விடயத்தில் முடிவெடுத்துவிட்டார் என்ற சீற்றத்தில் பொன்சேகா சீனாவில் இருந்து சில விசேட கட்டளைகளை வழங்கி இந்த சம்பவம் நடைபெற்றதா?
அல்லது இருதரப்புக்கள் மத்தியிலும் தொடர்பாடல் பிரச்சினையால் இந்த சம்பவம் இடம்பெற்றதா?
அல்லது உயர் மட்டத்தில் இருந்து வழங்கப்பட்ட உத்தரவு சரியாக களத்தில் நிறைவேற்றப்படாததால் இந்த சம்பவம் இடம் பெற்றதா என்று எதுவும் புரியாத விடயமாகவே இது காணப்படுகின்றது.
மறைக்க முடியாது.
ஆனால் சர்வதேச சமூகத்தின் மத்தியில் ஆழமாக பதிந்துவிட்ட இந்தப் படுகொலைவிடயத்தை அரசு இலகுவில் மறைத்துவிட முடியாது. இந்த விடயம் இலகுவாக மறைக்கக் கூடிய அளவிற்கு சிறிய சம்பவம் அல்ல.
கொடூரமான மனிதப் பேரழிவைப் பற்றி எழப்போகின்ற கரிsa னைகளையும் அதனையொட்டி எழுப்பப் படப்போகின்ற விசாரணைக்கான கோரிக்கைகளும் சிறிலங்கா அரசாங்கத்தல் ஒருபோதும் தவிர்க்கவோ அல்லது மறுக்கவோ முடியாது.
அவ்வாறான விசாரணைகள் வருகின்றபோது தற்போது சர்வதேச அரங்கில் சிறிலங்கா பாதுகாத்துவரும் “சிறிலங்காவின் நண்பர்கள்” என சொல்லப்படுவோர் நெருக்கடியான நிலை ஒன்றிற்குள் தள்ளப்படுவார்கள்.
தங்களிடம் சரணடைய வந்த நடேசனையும் புலித்தேவனையும் சிங்கள இராணுவத்தினர் மண்டியிட வைத்து சுட்டுக் கொன்றுள்ளதாக திடுக்கிடும் தகவல் வெளியாகியுள்ளன.
சிறிலங்காவில் தமிழீழ விடுதலைப்புலிகள் நடாத்திய யுத்தத்தின் இறுதி நாட்களில் முக்கிய தலைவர்களான நடேசனும் புலித்தேவன் போன்றவர்கள் இராணுவத்தால் சுட்டுக் கொல்லப்பட்டனர்.
இந்த செய்தியை சிறிலங்கா அரசு அப்போது மறுத்திருந்தது. ஆனால் சிறிலங்கா இராணுவத்தளபதியாக இருந்த சரத் பொன்சேகா தேர்தல் பிரச்சாரத்தின் போது இதுபற்றிய தகவலை வெளியிட்டார். பின்னர் அவரே அதனை மறுத்தார்.
தற்போது அந்த கொடூர சம்பவம் குறித்து சிறிலங்காவைச் சேர்ந்த பிரபல பத்திரிக்கையாளர் டி.பி.எஸ்.யேசப் விரிவான தகவல்களை வெளியிட்டுள்ளார்.
அதில் அவர் கூறியிருப்பதாவது: இறுதிப்போரின் போது சிறிலங்கா இராணுவத்தின் முக்கிய படையணிகள் விடுதலைப்புலிகளின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த கடைசி நிலப்பகுதியை முற்றாக சுற்றிவழைத்து முற்றுகைக்குள் கொண்டுவந்ததுடன் விடுதலைப்புலிகளின் தலைமை முக்கிய திட்டம் ஒன்றை வகுத்திருந்தது.
அதன்படி விடுதலைப்பலிகளின் ஒரு அணி இராணுவத்திற்கு எதிரான கடைசிநேர இழப்புக்களை கொடுக்கும் தாக்குதல்களை வழங்குவது என்றும் அப்போது இன்னொரு அணி ஊடறுப்பு ஒன்றினை மேற்கொண்டு முற்றுகைக்குள் இருந்து வெளியேறுவது என்றும் காயமடைந்த போராளிகள் மற்றும் அரசியல் துறையினர் உள்ளடக்கிய மற்றைய அணி இராணுவத்தினரிடம் சரணடைவது எனவும் இத்திட்டம் வகுக்கப்பட்டது.
இதன்படி சரணடைதல் தெர்டர்பான விடயத்தை விடுதலைப்புலிகளின் அரசியல் துறைப் பொறுப்பாளர் பா.நடேசன் மேற்கொண்டார். சரணடைவது தொடர்பான நடைமுறையை எவ்வாறு நிறைவேற்றுவது என்பது தொடர்பாக சிறிலங்கா அரசுடன் பேசுவதற்கு பல்வேறு தரப்புகளுடனும் அவர் தொடர்பு கொண்டு பேசினார்.
ஐரோப்பிய நாடுகளின் இரண்டு அமைச்சர்கள் கொழும்பில் இருந்த மூன்று மேற்குலக நாடுகளின் தூதுவர்கள். ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் இரண்டு உயர் அதிகாரிகள் பிரிட்டன் ஊடகவியலாளர் ஒருவர் தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு நாடாளுடன்ற உறுப்பினர்கள் இருவர் ஆகியோருடன் தொடர்ச்சியாக செய்மதி தொலைபேசியில் பேச்சுக்களை நடாத்தினார்.
மேற்குறிப்பிட்ட அனைத்து தரப்பினரும் விடுதலைப்புலிகளின் சார்பாக சரணடையும் விடயம் தொடர்பாக பேசியுள்ளனர். இவர்களில் முக்கியமானவர்களாக இங்கிலாந்து ஊடகவியலாளர் கெல்வின் ல்வின் ஐநா செயலாளர் விசேட பிரதிநிதி விஜய் நம்பியாரை காலை 5.00 மணிக்கு எழுப்பி விடுதலைப்புலிகளின் தலைவர்கள் சரணடைவதாக அறிவித்துள்ளார்கள் என்றும் ஐநா அதிகாரி என்ற வகையில் விஜய் நம்பியார் அங்கு சென்று அவர்களது பாதுகாப்பினை உறுதிப்படுத்த வேண்டும் என்று கோரியுள்ளார்.
இதற்கு பதிலளித்த விஜய் நம்பியார் இது தொடர்பாக சிறிலங்கா அதிபருடன் தான் பேசியதாகவும் சரணடைபவர்களின்
பாதுகாப்பிற்கு அவர் உத்தரவாதம் அளித்துள்ளதாகவும் கூறியுள்ளார்.
இதேவேளை நடேசனுடன் தொடர்பில் இருந்த இன்நொருவரான தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பு எம்பியான அரியநேந்திரன் சந்திரகாந்தன் சிறிலங்கா அரச தலைவருடனும் தொடர்ந்து பேச்சுக்களை நடாத்தி சரணடையும் நடைமுறைகள் தொடர்பாக அரசுக்கு புலிகள் தரப்பு நிலைப்பாட்டை தெரிவித்திருந்தார்.
விடுதலைப்புலிகளின் தலைவர்கள் சரணடையும் போது அங்கு தான் செல்லவிரும்புவதாகவும் சந்திரகாந்தன் எம்பி மகிந்த ராசபக்சவிடம் கூறினார். அதற்கு பதிலளித்த ராசபக்சே “போர் நடைபெறும் பகுதிக்கு பாதுகாப்பு அல்ல அங்கு செல்ல வேண்டாம். பெருந்தன்மையும் ஒழுக்கமும் உள்ள சிறிலங்கா இராணுவத்தினர் புலிகளின் தலைவர்களின் பாதுகாப்பிற்கு நிச்சயம் உத்தரவாதம் அளிப்பார்கள்.” என்று கூறியுள்ளார்.
மே-18ம் திகதி காலை 6.30மணியளவில் தொடர்பு கொண்ட சந்திரகாந்தன் எம்பி சரணடையும் விடுதலைப்பலிகளின் பாதுகாப்பிற்கு சிறிலங்கா அரசு உத்தரவாதம் அளித்துள்ளதாகவும் அதனால் சரணடையும்படி தான் நாளை வந்து சந்திப்பதாகவும் கூறியுள்ளார்.
இதற்கு பின்னர் மேற்குலக நாடொன்றில் உள்ள தனது நண்பர் ஒருவருடன் பேசிய நடேசன் தமக்கு இந்த சரணடைதல் விடயத்தில் சிறிலங்கா அரசின் மீதோ இராணுவத்தின் மீதோ நம்பிக்கை இல்லை என்றும் காயமடைந்துள்ள போராளிகள் மற்றும் மக்களை காப்பாற்றுவதற்காகவே இந்த முடிவை எடுப்பதாகவும் சரணடைவதிலும்விட நஞ்சருந்தி சாவதே மேல் என்றும் கூறியிருந்தார்.
புலிகள் தரப்பில் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஏற்பாடு
இதன் பின்னர் சரணடையும் ஒழுங்குகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன. இதன் பிரகாரம் நடேசன் புலித்தேவன் ஆகியோர் தலைமையில் பத்து முதல் பதினைந்து வரையிலானோர் முன்னே வெள்ளைக் கொடியை ஏந்திச் செல்வது என்றும் அவர்களிற்கு பின்னால் குறிப்பிட்ட தூரத்திற்கு பின்னால் தளபதி ரமேஸ் மற்றும் இளங்கோ தலைமையில் முப்பது முதல் நாற்பது வரையிலானோர் வெள்ளைக் கொடியுடன் நடந்து செல்வது என்றும் தீர்மாணிக்கப்பட்டது.
சிறிலங்கா இராணுவத்தின் மனித நேயம் அறவே இல்லாத 59வது டிவிசன் படையணியைவிட 58வது டிவிசன் படையணியிடம் சரணடைவதற்கே விடுதலைப்புலிகள் விரும்பினர். அதற்கேற்ப தாம் 58வது டிவிசன் படையணியிடம் சரணடைவதாக அவர்கள் அறிவித்திருந்தனர்.
ஆனால் சரணடைவது தொடர்பாக தகவல் கிடைத்தவுடன் சரணடையும் இடமாக தீமாணிக்கப்பட்ட முள்ளிவாய்க்கால் பகுதியில் 59வது டிவிசன் படையணியின் தளபதி பிரசன்ன டீ சில்வா தனது படையணியின் நான்பெமர குழுவினரை நகர்த்தினார். 59வது டிவிசன் படையணியின் கோல்வ் பிரிவு கப்டன் சமிந்த குணசேகர தலைமையிலும் ரோமியோ பிரிவு கப்டன் கவிந்த அபயவர்த்தன தலைமையிலும் எக்கோ பிரிவு கப்படன் கோசல விஜயகோன் தலைமையிலும் டெல்ரா பிரிவு கப்டன் லசந்த ரட்ணசேகர தலைமையிலும் அங்கு நிறுத்தப்பட்டிருந்தனர்.
கோல்வ் மற்றும் ரோமியே பிரிவுகளுக்கு மேஜர் மகிந்த ரணசிங்கவும் எக்கோ மற்றும் டெல்ரா பிரிவுக்கு மேஜர் விபுல திலக்கவும் இந்த படைப்பிரிவுகளின் கூட்டுப் பொறுப்பு கேணல் அத்துல கொடிப்புலியிடடுமும் வழங்கப்பட்டது.
அப்போது நடேசன் புலித்தேவன் அடங்கிய முதல் தொகுதியினர்(பத்து பதினைந்து பேர்) கைகளில் வெள்ளைக் கொடியுடன் சரணடைவதற்காக வந்து கொண்டிருந்தனர். அவர்களுக்கு பின்னால் குறிப்பிட்ட தூரத்தில் இரண்டாவது தொகுதியினர் ரமேஸ் இளங்கோ தலைமையில் (நாற்பது நாற்பத்தைந்து பேர்) சரணடைவதற்கு வந்து கொண்டிருந்தனர்.
நடேசன் தலைமையிலானோர் படுகொலை.
நடேசனது தொகுதிலiனரை சுற்றிவளைத்த படையினர் அவர்களை தமது காவலரண் பகுதிக்கு அழைத்துச் சென்ற அதே வேளை ரமேஸ் தலைமையிலானவர்களை சுமார் நூறு மீட்டர் தொலைவில் வெள்ளைக் கொடியை உயர்த்திப் பிடித்தவண்ணம் நிற்குமாறு உத்தரவிட்டனர்.
காவலரண் பகுதிக்குள் கூட்டிச் செல்லப்பட்ட நடேசன் குழுவினர் கரையில் முழங்காலில் நிற்குமாறு பணிக்கப்பட்டனர். அதன் பின்னர் சிங்களத்தில் தகாத வார்த்தைகளால் நடேசனை திட்டிய இராணுவத்தினர் அவர்களை சுடுவதற்று தயாராகினர். சிங்களப் பெண்ணான நடேசனின் மனைவிக்கு அது விளங்கிவிட்டது.
உடனே வெள்ளைக் கொடியுடன் சரணடைந்த தனது கணவரை சுட வேண்டாம் என்று அழுது குளறியபடி எழுந்து சென்று கணவனுக்கு அருகில் செல்லஇ கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் நடேசனும் அவரது மனைவியும் புலித்தேவனும் சுட்டுக் கொள்ளப்பட்டனர்.
ஏனையவர்களையும் சுடுவதற்கு முயற்சித்த போது அங்கு நின்று கொண்டிருந்த உயரதிகாரிகள் சுடுவதை நிறுத்தும்படி கூறியதை அடுத்து தாக்குதல்3நிறுத்தப்பட்டது.
இவ்வேளையில் காவலரண் பகுதிக்குள் கூட்டிச் செல்லப்பட்ட நடேசன் குழுவினர் சுட்டுக் கொல்லப்பட்ட சத்தத்தை கேள்விப்பட்ட ரமேஸ் குழுவினர் உடணடியாக தாம் வந்த வழியாக திரும்பி ஓடத் தொடங்கியுள்ளனர். அவர்களை நிற்கும் படி கத்தியபடி கலைத்துச் சென்ற படையினர் அவர்களை நோக்கி துப்பாக்கியால் சுட்டனர்.
ஓடும் போது ஒருவரில் மோதி ஒருவர் விழுந்து தொடர்ந்து ஓடமுடியாமல் அனைவரும் ஒரு குறிப்பிட்ட பகுதிக்குள் விழுந்து விட்டனர். இதனை அடுத்து கலைத்துச் சென்ற படையினர் அவர்களை அந்த இடத்திலையே சரமாரியாக சுட்டும் கிரனேட் வீசியும் கொன்று தள்ளினர். அந்த கூட்டத்தில் இருந்து ஒருசிலர் மாத்திரம் படையினரால் வெளியே இழுத்தெடுக்கப்பட்டனர்.
மிகப்பெரும் கொடூரம்
இந்தப் படுகொலைப் படலம் போர் முடிவுற்ற வேளையில் சிறிலங்கா இராணுவத்தினரால் நடத்தப்பட்ட மிகப்பெரிய கொடூரம். ஆனால் சரணடைவதற்கான சகல ஏற்பாடுகளும் மேற்கொள்ளப்பட்டு அதற்கான பேச்சுக்களும் நடத்தப்பட்டு அறிவுறுத்தல்கள் வழங்கப்பட்டதாக தெளிவாக கூறப்பட்டுள்ள நிலையில் இந்த சம்பவம் எவ்வாறு நடந்தது என்பது இன்னமும் பதில் இல்லாத கேள்வியாகவே உள்ளது.
அப்போது தன்னைக் கேட்காமல் பாதுகாப்பு அமைச்சின் செயலர் கோத்தபாய ராசபக்சே விடுதலைப் புலிகளின் தலைவர்கள் சரணடையும் விடயத்தில் முடிவெடுத்துவிட்டார் என்ற சீற்றத்தில் பொன்சேகா சீனாவில் இருந்து சில விசேட கட்டளைகளை வழங்கி இந்த சம்பவம் நடைபெற்றதா?
அல்லது இருதரப்புக்கள் மத்தியிலும் தொடர்பாடல் பிரச்சினையால் இந்த சம்பவம் இடம்பெற்றதா?
அல்லது உயர் மட்டத்தில் இருந்து வழங்கப்பட்ட உத்தரவு சரியாக களத்தில் நிறைவேற்றப்படாததால் இந்த சம்பவம் இடம் பெற்றதா என்று எதுவும் புரியாத விடயமாகவே இது காணப்படுகின்றது.
மறைக்க முடியாது.
ஆனால் சர்வதேச சமூகத்தின் மத்தியில் ஆழமாக பதிந்துவிட்ட இந்தப் படுகொலைவிடயத்தை அரசு இலகுவில் மறைத்துவிட முடியாது. இந்த விடயம் இலகுவாக மறைக்கக் கூடிய அளவிற்கு சிறிய சம்பவம் அல்ல.
கொடூரமான மனிதப் பேரழிவைப் பற்றி எழப்போகின்ற கரிsa னைகளையும் அதனையொட்டி எழுப்பப் படப்போகின்ற விசாரணைக்கான கோரிக்கைகளும் சிறிலங்கா அரசாங்கத்தல் ஒருபோதும் தவிர்க்கவோ அல்லது மறுக்கவோ முடியாது.
அவ்வாறான விசாரணைகள் வருகின்றபோது தற்போது சர்வதேச அரங்கில் சிறிலங்கா பாதுகாத்துவரும் “சிறிலங்காவின் நண்பர்கள்” என சொல்லப்படுவோர் நெருக்கடியான நிலை ஒன்றிற்குள் தள்ளப்படுவார்கள்.
புதன், 20 ஜனவரி, 2010
பாரிஸ் ஈழநாடு ஆசிரியருக்கு பதிலடி உருத்திரகுமார்
சனவரி 2010, 05:04.10 AM GMT +05:30 ]
நாடு கடந்த தமிழீழ அரசு அமைக்கும் முயற்சியின் நோக்கம் குறித்து விசமத்தனமான பரப்புரைகள் மேற்கொள்வதும், குறுகிய நோக்கத்துடன் சந்தேக விதைகளைத் தூவுவதும் ஈழத் தமிழர் தேசத்தைப் பலவீனப்படுத்தத்தான் வழி கோலும். இவ்வாறு நாடுகடந்த தமிழீழ அரசு அமைக்கும் செயற்பாட்டுக்குழுவின் இணைப்பாளர் வி.ருத்ரகுமாரன் தெரிவித்துள்ளார்.
இது தொடர்பாக நாடு கடந்த தமிழீழ அரசு அமைக்கும் செயற்பாட்டுக்குழு விடுத்துள்ள ஊடக அறிக்கை:
நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கத்தினை வளர்த்தெடுக்க முன் வருக: அபாண்டமான குற்றச்சாட்டுக்கள் வேண்டாம்
நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கத்தின் உருவாக்கம் தொடர்பாக மதியுரைக்குழுவின் ஆய்வின் அடிப்படையில் தயாரிக்கப்பட்ட அறிக்கையினை தைத்திருநாள் அன்று வெளியிட்டிருந்தோம்.
இவ் அறிக்கை மக்கள் கருத்துக்களைப் பெறுவதற்காக பெப்ரவரி மாதம் 5ம் திகதிவரை முன்வைக்கப்பட்டுள்ளது. இவ் அறிக்கை தொடர்பான மக்கள் கருத்துக்களை உள்வாங்கி பெப்ரவரி மாதம் 10 திகதி வரையில் அறிக்கையினை முழுமைப்படுத்தவுமுள்ளோம்.
எமது வேண்டுகோளுக்கிணங்க பல தமிழ்சசமூக நிறுவனங்களும் மக்கள் பலரும் தமது ஆதரவினை வெளிப்படுத்தியும் தமது கருத்துக்களை எமக்குத் தெரிவித்தும் வருகின்றனர். ஊடகங்களும் இவ் அறிக்கையினை முக்கியத்துவம் கொடுத்து பிரசுரித்து வருகின்றன. பலர் தொண்டர்களாகத் தம்மைப் பதிவு செய்து நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கத்தினை உருவாக்கும் பணியில் தம்மை இணைத்துக் கொண்டும் வருகின்றனர். இவையெல்லாம் நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கத்தினை அமைக்கும் முயற்சிக்கு உற்சாகம் தருவதாக அமைகின்றன. இதற்கு எமது நன்றிகளை தெரிவித்துக் கொள்கிறோம்.
இருந்த போதும் பொறுப்பாக நடந்து கொள்ள வேண்டிய தமிழ் ஊடகங்கள் சில பொறுப்பற்ற வகையில் நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கத்தின் உருவாக்க முயற்சியினை சிறுமைப்படுத்த முயல்வது கண்டு நாம் வேதனையடைகிறோம். எமக்குக் கிடைக்கும் தகவல்களை ஆராய்நது பார்ககும் போது நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கத்தினை உருவாக்கும் முயற்சியினைத் தடம் புரள வைக்க தேசியத்தின் பெயரால் சிலர் முயல்கின்றனரோ என்ற சந்தேகம் எமக்கு எழுகின்றது. உண்மை இவ்வாறு இருப்பின் இது எமது கண்களை நாமே குருடாக்கும் முயற்சியாகும்.
ஓரிரு இணையத் தள ஊடகங்கள் குற்றஞ்சாட்டுவது போல நாம் ஆங்கிலத்திலும் தமிழிலும் இரு வேறு அறிக்கைகளை வெளியிடவில்லை. தமிழீழ விடுதலைப் போராட்டத்திற்கு தோளோடு தோள் கொடுத்து நின்று வரும் பேராசிரியர் பீறறர் சால்க, பேராசிரியர் பிரான்சிஸ் பொய்ல, சட்ட அறிஞர் கரன் பார்ககர் போன்ற அனைத்துலகத் சமூகத்தைச் சேர்நதவர்களும் மதியுரைக்குழு உறுப்பினர்களாக இருந்தமையால் அறிக்கை முதலில் ஆங்கிலத்திலேயே தயார் செய்யப்பட்டது. ஆங்கில மூலமே பின்னர் தமிழ்பபடுத்தப்பட்டது. மொழிமாற்றம் செய்யப்படும் போது மூலத்தின் பொருள் மாறுபடாத வகையில் மொழிமாற்றம் செய்தலே முறையானது. இந்த அணுகுமுறையே எமது அறிக்கையினை மொழிமாற்றம் செய்த போதும் பின்பற்றப்பட்டது. இதனை இரண்டு அறிக்கைகளையும் ஒப்பிட்டுப் பார்பபோர் இலகுவாகப் புரிந்து கொள்வர். இரு மொழிப் பிரதிகட்குமிடையே கருத்து வேறுபாடுகளெதுவுமிருப்பின் அவை சுட்டிக்காட்டப்பட்டிருக்க வேண்டுமேயொழிய அபாண்டமான குற்றச்சாட்டாக வெளிப்பட்டிருக்கக்கூடாது.
எமது அறிக்கை தொடர்பாக பின்வரும் விடயங்களை மக்கள் முன் தெளிவாக வெளிப்படுத்த விரும்புகிறோம்.
1. இவ் அறிக்கையின் வழிகாட்டிக் கோட்பாடுகளில், நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கத்தின் இலக்கு சுதந்திரமும் இறைமையும் கொண்ட மதசார்பற்ற தமிழீழ அரசு அமைத்தலாக இருக்கும் என ஆங்கிலத்திலும் தமிழிலும் தெளிவாகக் கூறப்பட்டுள்ளது.
2. இது வெறும் நிலைப்பாடாக மட்டும் முன்வைக்கப்படாமல் இவ் இலக்கினை அடைவதற்கான ஒரு மூலோபாயத்தை அறிக்கை முன் மொழிகிறது. தாயகம், தேசியம், சுயநிர்ணயம் போன்ற அடிப்படைக்கோட்பாடுகளுக்கு அங்ககாரம் பெறுவது முதற்படி எனவும் இவ் அங்ககாரம் கிடைக்கும் போது ஈழத் தமிழர் தேசம் தமது சுயநிர்ணய உரிமையைப் பிரயோகிப்பது அடுத்தபடி எனவும் அறிக்கை கூறுகிறது.
இங்கு சுயநிர்ணய உரிமை என்பது அதன் முழுமையான அர்ததத்திலேயே குறிப்பிடப்படுகிறது. அதாவது பிரிந்து போகும் உரிமை உள்ளடங்கலாக தமது அரசியல் தலைவிதியைத் தாமேதீரமானிக்கும் ஈழத் தமிழர் தேசத்தின் உரிமைக்கான அங்ககாரத்திற்கு நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கம் போராடும் என்பது இதன் அர்ததமாகும். இத்தகைய அங்ககாரம் கிடைக்கும் போது தாயகத்திலும் புலத்திலும் ஜனநாயக வழிமுறைக்கூடாக ஈழத் தமிழர் தேசம் தனது சுயநிர்ணயஉரிமையினைப் பிரயோகிக்கும். சுயநிர்ணய உரிமைக் கோட்பாடு பல்வேறு வாதப்பிரதிவாதங்களுக்கு உட்பட்டிருந்தாலும், அந்நிய ஆட்சிக்கு உட்பட்டிருக்கும் மக்கள் தமது சுதந்திரத்தையும் இறையாண்மையையும்; கோருவதற்கான சட்ட அந்தஸ்தை அனைத்துலகச் சட்டங்களுக்கு உட்பட்ட வகையில் எமக்குத் தருகிறது. இதனாலேயே இக் கோட்பாட்டிற்கு அறிக்கை முக்கியத்துவம் கொடுக்கிறது.
சட்ட அறிஞர் கரன் பார்ககர் அவர்கள் அடிக்கடி கூறுவதுபோல சுயநிர்ணய உரிமையும் சுதந்திரத் தமிழீழமும் ஒரு குதிரையும் வண்டியும் போன்றவை. சுயநிர்ணய உரிமையென்ற குதிரையினைப் பூட்டித்தான் சுதந்திரத் தமிழீழமென்ற வண்டியை நாம் இழுத்தாக வேண்டும். இந்த விடயம் தொடர்பாக எம்மால் முன்வைக்கப்பட்ட மூலோபாயத்தினை விட மாற்று
மூலோபாயங்கள் முன்வைக்கப்படுமாயின் அதனை மதியுரைக்குழு பரிசீலனை செய்யவும் தயாராக உள்ளது.
3. நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கம் உருவாக்கப்படும் முதன்மை நோக்கங்களில் ஒன்று அனைத்துலக சமூகத்தினை எமது பக்கம் வென்றெடுத்தலாகும். நலன்கள் என்ற அச்சில் இயங்கும் உலக ஒழுங்கில் இது ஒரு இலகுவான விடயமாக இருக்க மாட்டாது. நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கத்தினை ஒரு வலு மையமாக மாற்றவது இதற்கு அவசியம். இதற்கான எமது முயற்சியில் நாம் ஒன்றிணைந்த தேசமாக இயங்குவது முக்கியமானதாகும்.
4. நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கம் உருவாக்கும் முயற்சிக்கான அறிக்கையினை தயார் செய்த மதியுரைக்குழு உறுப்பினர்கள் மிக நீணடகாலமாகத் தமிழீழ விடுதலை இலட்சியத்தோடு தம்மைப் பிணைத்துக் கொண்டவர்கள். தமிழீழத் தனியரசினை வென்றெடுப்பதற்கான பெருவிருப்புக் கொண்டவர்கள். தமது பெயர்களை வெளிப்படையாக வெளிப்படுத்தி இம் முயற்சியினை மேற்கொண்டவர்கள். இவர்களால் தயார் செய்யப்பட்ட அறிக்கையும் பகிரங்கமாக மக்கள் முன் வைக்கப்பட்டுள்ளது. இவை மட்டுமல்ல, நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கமும் மக்களால் தேர்நதெடுக்கப்படும் மக்கள் பிரதிநிதிகளைக் கொண்டே உருவாக்கப்படவுள்ளது. விசுவாசத்தோடும் வெளிப்படைத் தன்மையாகவும் மேற்கொள்ளப்படும் இம் முயற்சியின் நோக்கம் குறித்து விசமத்தனமான பரப்புரைகள் மேற்கொள்வதும், குறுகிய நோக்கத்துடன் சந்தேக விதைகளைத் தூவுவதும் ஈழத் தமிழர் தேசத்தைப் பலவீனப்படுத்தத்தான் வழி கோலும்.
5. நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கத்தின் உருவாக்கம் தொடர்பான இவ் அறிக்கை இன்னும் முழுமைப்படுத்தப்படவில்லை. இவ் அறிக்கையினை முழுமையாக வாசியுங்கள். இவ் அறிக்கை தொடர்பான கருத்துப்பரிமாற்ற நிகழ்வுகளை நாம் ஒழுங்கு செய்து வருகிறோம். அவற்றிலும் கலந்து கொள்ளுங்கள். உங்களுக்குள் கூடி விவாதியுங்கள். ஆரோக்கியமான உங்கள் கருத்துக்களை முன் வையுங்கள். நிச்சயமாக உங்கள் கருத்துக்களை உள்வாங்கி அறிக்கையில் தேவையான மாற்றங்களைச் செய்ய நாம் தயாராக உள்ளோம்.
பொறுப்புள்ள ஊடகங்கள் அவற்றுக்குரித்தான ஊடக தர்மத்தைக் கடைப்பிடித்தொழுக வேண்டுமெனவும் இரு மாறுபட்ட கருத்துக்கள் நிலவுமிடங்களில் இரு தரப்பினரது கருத்துக்களுக்கும் இடமளிக்க வேண்டுமெனவும் வலியுறுத்துகிறோம்.
நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கம் எனும் குழந்தை கருத்தரித்துள்ளதே தவிர இன்னும் அதன் பிரசவம் நடைபெறவில்லை. இதனைக் கருவிலேயே கருக்கி விடும் முயற்சியில் ஈடுபட வேண்டாமென அபாண்டமான அவதூறு பரப்ப முனைவோரிடம் நாம் வேண்டிக் கொள்கிறோம். இக் குழந்தையைத் தாய்மை உணர்வுடன் அணுகி வளர்ததெடுக்க முன்வருமாறும் இவர்களை நாம் கோருகிறோம்.
தொடர்நதும் இத்தயை அவதூறுகளைப் பரப்புவதும், விசமத்தனங் கொண்ட சந்தேக விதைகளைத் தூவுவதும், இம்; முயற்சிக்கு இடையூறு விளைவிக்க முனைவதும் தொடருமாயின் நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கம் என்ற பெயரில் உருவாகும் இக் குழந்தையைப் பாதுகாக்கும் பொறுப்பு தமிழ் பேசும் மக்களதும், பொறுப்புணர்வுள்ள ஊடகங்களினதும் கையில் தான் வந்துசேரும்.
விசுவநாதன் ருத்ரகுமாரன்
இணைப்பாளர்
நாடு கடந்த தமிழீழ அரசு அமைக்கும் முயற்சியின் நோக்கம் குறித்து விசமத்தனமான பரப்புரைகள் மேற்கொள்வதும், குறுகிய நோக்கத்துடன் சந்தேக விதைகளைத் தூவுவதும் ஈழத் தமிழர் தேசத்தைப் பலவீனப்படுத்தத்தான் வழி கோலும். இவ்வாறு நாடுகடந்த தமிழீழ அரசு அமைக்கும் செயற்பாட்டுக்குழுவின் இணைப்பாளர் வி.ருத்ரகுமாரன் தெரிவித்துள்ளார்.
இது தொடர்பாக நாடு கடந்த தமிழீழ அரசு அமைக்கும் செயற்பாட்டுக்குழு விடுத்துள்ள ஊடக அறிக்கை:
நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கத்தினை வளர்த்தெடுக்க முன் வருக: அபாண்டமான குற்றச்சாட்டுக்கள் வேண்டாம்
நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கத்தின் உருவாக்கம் தொடர்பாக மதியுரைக்குழுவின் ஆய்வின் அடிப்படையில் தயாரிக்கப்பட்ட அறிக்கையினை தைத்திருநாள் அன்று வெளியிட்டிருந்தோம்.
இவ் அறிக்கை மக்கள் கருத்துக்களைப் பெறுவதற்காக பெப்ரவரி மாதம் 5ம் திகதிவரை முன்வைக்கப்பட்டுள்ளது. இவ் அறிக்கை தொடர்பான மக்கள் கருத்துக்களை உள்வாங்கி பெப்ரவரி மாதம் 10 திகதி வரையில் அறிக்கையினை முழுமைப்படுத்தவுமுள்ளோம்.
எமது வேண்டுகோளுக்கிணங்க பல தமிழ்சசமூக நிறுவனங்களும் மக்கள் பலரும் தமது ஆதரவினை வெளிப்படுத்தியும் தமது கருத்துக்களை எமக்குத் தெரிவித்தும் வருகின்றனர். ஊடகங்களும் இவ் அறிக்கையினை முக்கியத்துவம் கொடுத்து பிரசுரித்து வருகின்றன. பலர் தொண்டர்களாகத் தம்மைப் பதிவு செய்து நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கத்தினை உருவாக்கும் பணியில் தம்மை இணைத்துக் கொண்டும் வருகின்றனர். இவையெல்லாம் நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கத்தினை அமைக்கும் முயற்சிக்கு உற்சாகம் தருவதாக அமைகின்றன. இதற்கு எமது நன்றிகளை தெரிவித்துக் கொள்கிறோம்.
இருந்த போதும் பொறுப்பாக நடந்து கொள்ள வேண்டிய தமிழ் ஊடகங்கள் சில பொறுப்பற்ற வகையில் நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கத்தின் உருவாக்க முயற்சியினை சிறுமைப்படுத்த முயல்வது கண்டு நாம் வேதனையடைகிறோம். எமக்குக் கிடைக்கும் தகவல்களை ஆராய்நது பார்ககும் போது நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கத்தினை உருவாக்கும் முயற்சியினைத் தடம் புரள வைக்க தேசியத்தின் பெயரால் சிலர் முயல்கின்றனரோ என்ற சந்தேகம் எமக்கு எழுகின்றது. உண்மை இவ்வாறு இருப்பின் இது எமது கண்களை நாமே குருடாக்கும் முயற்சியாகும்.
ஓரிரு இணையத் தள ஊடகங்கள் குற்றஞ்சாட்டுவது போல நாம் ஆங்கிலத்திலும் தமிழிலும் இரு வேறு அறிக்கைகளை வெளியிடவில்லை. தமிழீழ விடுதலைப் போராட்டத்திற்கு தோளோடு தோள் கொடுத்து நின்று வரும் பேராசிரியர் பீறறர் சால்க, பேராசிரியர் பிரான்சிஸ் பொய்ல, சட்ட அறிஞர் கரன் பார்ககர் போன்ற அனைத்துலகத் சமூகத்தைச் சேர்நதவர்களும் மதியுரைக்குழு உறுப்பினர்களாக இருந்தமையால் அறிக்கை முதலில் ஆங்கிலத்திலேயே தயார் செய்யப்பட்டது. ஆங்கில மூலமே பின்னர் தமிழ்பபடுத்தப்பட்டது. மொழிமாற்றம் செய்யப்படும் போது மூலத்தின் பொருள் மாறுபடாத வகையில் மொழிமாற்றம் செய்தலே முறையானது. இந்த அணுகுமுறையே எமது அறிக்கையினை மொழிமாற்றம் செய்த போதும் பின்பற்றப்பட்டது. இதனை இரண்டு அறிக்கைகளையும் ஒப்பிட்டுப் பார்பபோர் இலகுவாகப் புரிந்து கொள்வர். இரு மொழிப் பிரதிகட்குமிடையே கருத்து வேறுபாடுகளெதுவுமிருப்பின் அவை சுட்டிக்காட்டப்பட்டிருக்க வேண்டுமேயொழிய அபாண்டமான குற்றச்சாட்டாக வெளிப்பட்டிருக்கக்கூடாது.
எமது அறிக்கை தொடர்பாக பின்வரும் விடயங்களை மக்கள் முன் தெளிவாக வெளிப்படுத்த விரும்புகிறோம்.
1. இவ் அறிக்கையின் வழிகாட்டிக் கோட்பாடுகளில், நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கத்தின் இலக்கு சுதந்திரமும் இறைமையும் கொண்ட மதசார்பற்ற தமிழீழ அரசு அமைத்தலாக இருக்கும் என ஆங்கிலத்திலும் தமிழிலும் தெளிவாகக் கூறப்பட்டுள்ளது.
2. இது வெறும் நிலைப்பாடாக மட்டும் முன்வைக்கப்படாமல் இவ் இலக்கினை அடைவதற்கான ஒரு மூலோபாயத்தை அறிக்கை முன் மொழிகிறது. தாயகம், தேசியம், சுயநிர்ணயம் போன்ற அடிப்படைக்கோட்பாடுகளுக்கு அங்ககாரம் பெறுவது முதற்படி எனவும் இவ் அங்ககாரம் கிடைக்கும் போது ஈழத் தமிழர் தேசம் தமது சுயநிர்ணய உரிமையைப் பிரயோகிப்பது அடுத்தபடி எனவும் அறிக்கை கூறுகிறது.
இங்கு சுயநிர்ணய உரிமை என்பது அதன் முழுமையான அர்ததத்திலேயே குறிப்பிடப்படுகிறது. அதாவது பிரிந்து போகும் உரிமை உள்ளடங்கலாக தமது அரசியல் தலைவிதியைத் தாமேதீரமானிக்கும் ஈழத் தமிழர் தேசத்தின் உரிமைக்கான அங்ககாரத்திற்கு நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கம் போராடும் என்பது இதன் அர்ததமாகும். இத்தகைய அங்ககாரம் கிடைக்கும் போது தாயகத்திலும் புலத்திலும் ஜனநாயக வழிமுறைக்கூடாக ஈழத் தமிழர் தேசம் தனது சுயநிர்ணயஉரிமையினைப் பிரயோகிக்கும். சுயநிர்ணய உரிமைக் கோட்பாடு பல்வேறு வாதப்பிரதிவாதங்களுக்கு உட்பட்டிருந்தாலும், அந்நிய ஆட்சிக்கு உட்பட்டிருக்கும் மக்கள் தமது சுதந்திரத்தையும் இறையாண்மையையும்; கோருவதற்கான சட்ட அந்தஸ்தை அனைத்துலகச் சட்டங்களுக்கு உட்பட்ட வகையில் எமக்குத் தருகிறது. இதனாலேயே இக் கோட்பாட்டிற்கு அறிக்கை முக்கியத்துவம் கொடுக்கிறது.
சட்ட அறிஞர் கரன் பார்ககர் அவர்கள் அடிக்கடி கூறுவதுபோல சுயநிர்ணய உரிமையும் சுதந்திரத் தமிழீழமும் ஒரு குதிரையும் வண்டியும் போன்றவை. சுயநிர்ணய உரிமையென்ற குதிரையினைப் பூட்டித்தான் சுதந்திரத் தமிழீழமென்ற வண்டியை நாம் இழுத்தாக வேண்டும். இந்த விடயம் தொடர்பாக எம்மால் முன்வைக்கப்பட்ட மூலோபாயத்தினை விட மாற்று
மூலோபாயங்கள் முன்வைக்கப்படுமாயின் அதனை மதியுரைக்குழு பரிசீலனை செய்யவும் தயாராக உள்ளது.
3. நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கம் உருவாக்கப்படும் முதன்மை நோக்கங்களில் ஒன்று அனைத்துலக சமூகத்தினை எமது பக்கம் வென்றெடுத்தலாகும். நலன்கள் என்ற அச்சில் இயங்கும் உலக ஒழுங்கில் இது ஒரு இலகுவான விடயமாக இருக்க மாட்டாது. நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கத்தினை ஒரு வலு மையமாக மாற்றவது இதற்கு அவசியம். இதற்கான எமது முயற்சியில் நாம் ஒன்றிணைந்த தேசமாக இயங்குவது முக்கியமானதாகும்.
4. நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கம் உருவாக்கும் முயற்சிக்கான அறிக்கையினை தயார் செய்த மதியுரைக்குழு உறுப்பினர்கள் மிக நீணடகாலமாகத் தமிழீழ விடுதலை இலட்சியத்தோடு தம்மைப் பிணைத்துக் கொண்டவர்கள். தமிழீழத் தனியரசினை வென்றெடுப்பதற்கான பெருவிருப்புக் கொண்டவர்கள். தமது பெயர்களை வெளிப்படையாக வெளிப்படுத்தி இம் முயற்சியினை மேற்கொண்டவர்கள். இவர்களால் தயார் செய்யப்பட்ட அறிக்கையும் பகிரங்கமாக மக்கள் முன் வைக்கப்பட்டுள்ளது. இவை மட்டுமல்ல, நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கமும் மக்களால் தேர்நதெடுக்கப்படும் மக்கள் பிரதிநிதிகளைக் கொண்டே உருவாக்கப்படவுள்ளது. விசுவாசத்தோடும் வெளிப்படைத் தன்மையாகவும் மேற்கொள்ளப்படும் இம் முயற்சியின் நோக்கம் குறித்து விசமத்தனமான பரப்புரைகள் மேற்கொள்வதும், குறுகிய நோக்கத்துடன் சந்தேக விதைகளைத் தூவுவதும் ஈழத் தமிழர் தேசத்தைப் பலவீனப்படுத்தத்தான் வழி கோலும்.
5. நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கத்தின் உருவாக்கம் தொடர்பான இவ் அறிக்கை இன்னும் முழுமைப்படுத்தப்படவில்லை. இவ் அறிக்கையினை முழுமையாக வாசியுங்கள். இவ் அறிக்கை தொடர்பான கருத்துப்பரிமாற்ற நிகழ்வுகளை நாம் ஒழுங்கு செய்து வருகிறோம். அவற்றிலும் கலந்து கொள்ளுங்கள். உங்களுக்குள் கூடி விவாதியுங்கள். ஆரோக்கியமான உங்கள் கருத்துக்களை முன் வையுங்கள். நிச்சயமாக உங்கள் கருத்துக்களை உள்வாங்கி அறிக்கையில் தேவையான மாற்றங்களைச் செய்ய நாம் தயாராக உள்ளோம்.
பொறுப்புள்ள ஊடகங்கள் அவற்றுக்குரித்தான ஊடக தர்மத்தைக் கடைப்பிடித்தொழுக வேண்டுமெனவும் இரு மாறுபட்ட கருத்துக்கள் நிலவுமிடங்களில் இரு தரப்பினரது கருத்துக்களுக்கும் இடமளிக்க வேண்டுமெனவும் வலியுறுத்துகிறோம்.
நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கம் எனும் குழந்தை கருத்தரித்துள்ளதே தவிர இன்னும் அதன் பிரசவம் நடைபெறவில்லை. இதனைக் கருவிலேயே கருக்கி விடும் முயற்சியில் ஈடுபட வேண்டாமென அபாண்டமான அவதூறு பரப்ப முனைவோரிடம் நாம் வேண்டிக் கொள்கிறோம். இக் குழந்தையைத் தாய்மை உணர்வுடன் அணுகி வளர்ததெடுக்க முன்வருமாறும் இவர்களை நாம் கோருகிறோம்.
தொடர்நதும் இத்தயை அவதூறுகளைப் பரப்புவதும், விசமத்தனங் கொண்ட சந்தேக விதைகளைத் தூவுவதும், இம்; முயற்சிக்கு இடையூறு விளைவிக்க முனைவதும் தொடருமாயின் நாடு கடந்த தமிழீழ அரசாங்கம் என்ற பெயரில் உருவாகும் இக் குழந்தையைப் பாதுகாக்கும் பொறுப்பு தமிழ் பேசும் மக்களதும், பொறுப்புணர்வுள்ள ஊடகங்களினதும் கையில் தான் வந்துசேரும்.
விசுவநாதன் ருத்ரகுமாரன்
இணைப்பாளர்
சந்திரிகாவை சந்திக்கும் முயற்சி தோல்வி-மஹிந்த
ஜனாதிபதி மகிந்த ராஜபக்சா சில நாட்களாக முன்னாள் ஜனாதிபதி சந்திரிக்கா பண்டாரநாயக்க குமாரதுங்கவை சந்திக்க மேற்கொண்ட முயற்சி தால்வியடைந்திருப்பதாக அரசாங்கத்தின் சிரேஸ்ட அமைச்சர் ஒருவர் தெரிவித்துள்ளார்.
முன்னாள் ஜனாதிபதியைச் சந்திக்க நேரத்தை ஒதுக்குவதற்காக ஜனாதிபதி பிரபல பௌத்த பிக்கு ஒருவரையும் மேல் மாகாண ஆளுநர் அலவி மௌலானாவையும் அனுப்பியிருந்தார்.
இந்தச் சந்திப்பை ஏற்பாடு செய்வதற்காக அலவி மௌலானா முன்னாள் ஜனாதிபதியை பல தடவை சந்தித்து பேச்சுநடத்தியுள்ளார்.
இதன்போது ஜனாதிபதியைச் சந்திப்பதில் தனக்கு பிரச்சினைகள் இல்லையெனத் தெரிவித்துள்ள முன்னாள் ஜனாதிபதி அதற்கு முன்னர் ஜனாதிபதியினால் நிறைவேற்ற வேண்டிய சில விடயங்கள் இருப்பதாகக் கூறியுள்ளார்.
ஹொரகொல்லயிலுள்ள சமாதிக்கு அஞ்சலி செலுத்துவதற்காக சென்ற ஐக்கிய தேசிய முன்னணியின் தலைவர்களை நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் சரன குணவர்தனவைக் கொண்டு தாக்குதல் நடத்தியமை தொடர்பாக ஜனாதிபதி முதலில் பகிரங்கமாக மன்னிப்புக் கோரவேண்டும் என சந்திரிக்காக கூறியுள்ளார்.
இதனைத்தவிர ஊழல் மோசடிகளை முடிவுக்குக் கொண்டுவர ஜனாதிபதி முன்வைக்கும் யோசனைகள் செயற்பாட்டு ரீதியான நடவடிக்கைகள் தொடர்பாகவும் கொலை செய்யப்பட்ட லசந்த விக்ரமதுங்க போன்ற ஊடகவியலாளர்கள் தொடர்பான விசாரணைகள் பற்றியும் ஜனாதிபதி பகிரங்கப்படுத்த வேண்டுமென தாம் எதிர்பார்ப்பதாகவும் முன்னாள் ஜனாதிபதி ஆளுநர் அலவி மௌலானவிடம் வலியுறுத்தி கூறியுள்ளார்.
எவ்வாறாயினும், முன்னாள் ஜனாதிபதியைச் சந்தித்து தேர்தல் பிரசாரத்திற்கான உதவியைப் பெற்றுக்கொள்ள ஜனாதிபதி மகிந்த ராஜபக்சா மேற்கொண்ட முயற்சி இதுவரை வெற்றியளிக்கவில்லை.
.
முன்னாள் ஜனாதிபதியைச் சந்திக்க நேரத்தை ஒதுக்குவதற்காக ஜனாதிபதி பிரபல பௌத்த பிக்கு ஒருவரையும் மேல் மாகாண ஆளுநர் அலவி மௌலானாவையும் அனுப்பியிருந்தார்.
இந்தச் சந்திப்பை ஏற்பாடு செய்வதற்காக அலவி மௌலானா முன்னாள் ஜனாதிபதியை பல தடவை சந்தித்து பேச்சுநடத்தியுள்ளார்.
இதன்போது ஜனாதிபதியைச் சந்திப்பதில் தனக்கு பிரச்சினைகள் இல்லையெனத் தெரிவித்துள்ள முன்னாள் ஜனாதிபதி அதற்கு முன்னர் ஜனாதிபதியினால் நிறைவேற்ற வேண்டிய சில விடயங்கள் இருப்பதாகக் கூறியுள்ளார்.
ஹொரகொல்லயிலுள்ள சமாதிக்கு அஞ்சலி செலுத்துவதற்காக சென்ற ஐக்கிய தேசிய முன்னணியின் தலைவர்களை நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் சரன குணவர்தனவைக் கொண்டு தாக்குதல் நடத்தியமை தொடர்பாக ஜனாதிபதி முதலில் பகிரங்கமாக மன்னிப்புக் கோரவேண்டும் என சந்திரிக்காக கூறியுள்ளார்.
இதனைத்தவிர ஊழல் மோசடிகளை முடிவுக்குக் கொண்டுவர ஜனாதிபதி முன்வைக்கும் யோசனைகள் செயற்பாட்டு ரீதியான நடவடிக்கைகள் தொடர்பாகவும் கொலை செய்யப்பட்ட லசந்த விக்ரமதுங்க போன்ற ஊடகவியலாளர்கள் தொடர்பான விசாரணைகள் பற்றியும் ஜனாதிபதி பகிரங்கப்படுத்த வேண்டுமென தாம் எதிர்பார்ப்பதாகவும் முன்னாள் ஜனாதிபதி ஆளுநர் அலவி மௌலானவிடம் வலியுறுத்தி கூறியுள்ளார்.
எவ்வாறாயினும், முன்னாள் ஜனாதிபதியைச் சந்தித்து தேர்தல் பிரசாரத்திற்கான உதவியைப் பெற்றுக்கொள்ள ஜனாதிபதி மகிந்த ராஜபக்சா மேற்கொண்ட முயற்சி இதுவரை வெற்றியளிக்கவில்லை.
.
தீரா பழியை மூடி மறைக்கவே செம்மொழி மாநாடு.-புகழேந்தி
தீராப் பழியை மூடிமறைக்கவே "தமிழ்த் தலைமகனின்" செம்மொழி மாநாடு
Monday, 04 January 2010
- புகழேந்தி தங்கராஜ்
‘தலைச்சன் பிள்ளை தவறிழைத்தால் தலைமுறையே தலைகுனியும்’ என்று மூத்தவர்கள் சொல்லிக் கேட்டிருக்கிறேன். ஒரு குடும்பத்தின் தலைமகன்தான், அடுத்த தலைமுறையை வழிநடத்தப்போகிறவன். அவனது பிழையால் ஏற்படுகிற பழியை ஒட்டுமொத்த குடும்பமும் தாங்கவேண்டியிருக்கும். தவறிழைத்தவன் துரியோதனன். ஆனால், ஒட்டு மொத்த கௌரவர்களும் அந்தப் பழியைத் தாங்கவேண்டியிருந்தது. ‘தமிழ்த் தலைமகன்’ விருதுபெற்ற உற்சாகத்திலிருக்கிற தமிழக முதல்வர் கருணாநிதிக்கு இதெல்லாம் தெரியாததல்ல.
‘இங்கே இருக்கும் சிலர் என் மீது வெறுப்பை காட்டினாலும்...’ என்று அந்த விருது வழங்கும் விழாவிலும் ஆதங்கத்தை வெளிப்படுத்தியிருக்கிறார் கருணாநிதி. ஓர் உண்மையை அவர் புரிந்துகொள்ள வேண்டும். இங்கேயிருக்கும் எவரும் அவர் மீது வெறுப்பைக் காட்டவில்லை. ‘‘தலைச்சன் பிள்ளையே தவறிழைக்கிறதே... இளைய பிள்ளைகள் கொல்லப்படுவதைத் தடுக்க தவறிவிட்டதே.... கொல்ல உதவியவர்களுடன் ‘கை’ கோத்துக்கொண்டதே’’ என்கிற கோபத்தோடுதான் கருணாநிதி மீது கடுமையான விமர்சனங்கள் முன்வைக்கப்படுகிறதே தவிர, அவர் மீது எவருக்கும் தனிப்பட்ட வெறுப்போ, விரோதமோ இல்லை. வேண்டாத வெறுப்புக்கும் நியாயமான கோபத்துக்கும் வித்தியாசம் இருக்கிறதா, இல்லையா? முத்தமிழறிஞரே முடிவு செய்து கொள்ளட்டும்.
கருணாநிதி அளவுக்கு தமிழில் யாராலும் வசனம் எழுத முடியாது... கருணாநிதிபோல் எவராலும் கவிதை எழுத முடியாது... கருணாநிதிபோல் மேடையில் வீசும் மெல்லிய பூங்காற்றாக, கன்னித்தமிழ் உரையால் நம் உள்ளத்தை எவராலும் களவாட முடியாது... என்பதெல்லாம் உண்மையாகவேகூட இருக்கட்டும். அதற்காக எங்களுடைய தொப்புள் கொடி உறவுகள் கொன்று குவிக்கப்பட்டபோது முதல்வர் நாற்காலியில் வீற்றிருந்த நீங்கள், என்ன செய்து கொண்டிருந்தீர்கள் என்று நாங்கள் கேட்கவே கூடாதா-? தமிழின படுகொலைக்குத் துணைபோன காங்கிரஸின் தயவில் பதவி சுகத்தை அனுபவிக்க உங்களுக்கு வெட்கமாக இல்லையா- என்று கோபத்துடன் எழுப்பப்படும் கேள்வியில் என்ன தவறு இருக்கிறது-?
கருணாநிதி அவர்களே! எங்களுடைய விமர்சனங்கள், எங்களுடைய குற்றச்சாட்டுகள் எந்த உள்நோக்கமும் இல்லாதவை, நேர்மையானவை, நியாயமானவை. எங்களை நீங்கள் நம்பலாம். இன்னும் சொல்லப்போனால் எங்களைத்தான் நீங்கள் நம்பவேண்டும்.‘இடிப்பாரை இல்லாத ஏமரா மன்னன்’ நிலைக்கு நீங்கள் தள்ளப்பட்டுவிடக் கூடாது.
விருது கொடுப்பவர்கள் விழா நடத்துபவர்கள் போற்றிப் பாடுபவர்கள் போஸ்டர் போடுபவர்கள் இவர்களை நம்பியே நீங்கள் நடைபோட முடியுமா? நியாயமான விமர்சனங்கள் கடுமையாகத்தான் இருக்கும். என்றாலும், அதுதான் உண்மை என்பதை உணர்ந்து, செய்த தவற்றை சரி செய்ய முயன்றீர்கள் என்றால், ஓய்வு பெறும்முன் இன்னும் மரியாதை கிடைக்க வாய்ப்பு இருக்கிறது. இதைச் செய்யாமல், துதிபாடல்களில்தான் உங்களது மதிப்பும் மரியாதையும் அடங்கியிருக்கிறது என்று நீங்கள் நினைத்தால் உங்களுடைய அரசியல் வீழ்ச்சியின் இறுதிக்கட்டம் தொடங்கியிருக்கிறது என்று அர்த்தம்.
இலக்கியத்தைப் பழுதறக் கற்ற குமரி அனந்தன், நீங்கள் ‘தமிழ்த் தலைமகன்’ விருது பெற்ற விழாவில் என்ன பேசுகிறார்? ‘‘ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே கலைஞரைப் பற்றி கம்பன் பாடிவிட்டான்’’ என்கிறார் இலக்கியச் செல்வர், ‘திருக்குவளை கண்விழித்து நோக்க’ என்று கம்பன் சொன்னதாக அனந்தன் சொல்ல... முகமலர்ச்சியுடன் நீங்கள் கேட்டுக்கொண்டிருக்கிறீர்கள். என்ன செய்வது-? இப்படியெல்லாம் வாழ்த்தப்பட வேண்டுமென்ற உங்கள் விருப்பத்தை மற்றவர்கள் நிறைவேற்ற வேண்டியிருக்கிறது.
‘‘தண்டலை மயில்கள் ஆட
தாமரை விளக்கம் தாங்க
கொண்டல்கள் முழவின் ஏங்க
குவளைகண் விழித்து நோக்க
தெண்டிரை எழினி காட்ட
தேம்பிழி மகரயாழின்
வண்டுகள் இனிதுபாட
மருதம் வீற்றிருக்கும் மாதோ’’
என்று சொன்ன கம்பனை அனந்தன் திரித்திருக்கவும் கூடாது, நீங்கள் அதை ரசித்திருக்கவும் கூடாது. நம் இஷ்டத்துக்கு நூல்விட்டு, கம்பனை வள்ளுவனை இளங்கோவையெல்லாம் காற்றில் பறக்கவிடலாமா? அந்த விழாவில் உங்களை உச்சிக்குளிரச் செய்த இன்னொரு இலக்கியவாதி அருமை அண்ணன் வைரமுத்து, ‘உலக மக்கள் தொகையில் தமிழுக்கு 17வது இடம், ஆட்சி மொழியில் 14ல் ஓர் இடம், ஜனத்தொகையில்¢ 6வது இடம், செம்மொழி ஆக்கிய பின் 5வது இடம்’ என்றெல்லாம் புள்ளிவிவரங்களை அள்ளித்தெளித்த கவிப்பேரரசுவின் கண்களில், ‘தன் இனம் கொன்று குவிக்கப்பட்டதைக் கண்டும் காணாததுபோல் கண்களை மூடிக்கொண்டதில் உலக அளவில் முதலிடம்’ என்கிற அப்பட்டமான உண்மை மட்டும் படாமலேயே போனது எப்படி?
எது எப்படியோ... தமிழ்த் தலைமகன் ஆகிவிட்ட நீங்கள்தான் தலைச்சன் பிள்ளை. நீங்கள் எந்தத் தவறு செய்தாலும் அதற்கான பழி எங்கள் மீதும் சேர்ந்துதான் விழும். ஒரு லட்சம் சொந்தங்கள் கொல்லப்பட்டபோது நீங்கள் கைகட்டி நின்றுகொண்டிருந்ததற்கான பழியையும், பாவத்தையும் ஒட்டுமொத்த தமிழகமும் சேர்ந்தே சுமக்கிறது. ‘நடந்த இனப்படுகொலையை தடுக்காமல் கருணாநிதி கைகட்டிக்கொண்டிருந்தார்’ என்று சொல்லவில்லை உலகம்... ‘தமிழகம் கையைக்கட்டிக் கொண்டிருந்தது’ என்று எங்களையும் சேர்த்துதான் சொல்கிறது. இதைப்பற்றிய கவலையே இல்லாமல், ‘தமிழ்த் தலைமகன்’ விருதை அவர்கள் தருகிறார்கள், நீங்கள் பெறுகிறீர்கள். ‘உலகில் எங்கெல்லாம் தமிழன் இருக்கிறானோ, அங்கிருந்தெல்லாம் தமிழ் செம்மொழி மாநாட்டுக்கு வரவேண்டும்’ என்று அழைக்கிறீர்கள். அதைச் சற்றே மாற்றி ‘உலகில் எங்கெல்லாம் தமிழன் உயிருடன் இருக்கிறானோ, அங்கிருந்தெல்லாம் வரவேண்டும்’ என்று வேண்டுமானால் அழைப்பு விடுங்கள். நீங்களே விரும்பினாலும் முள்ளி வாய்க்காலில் இருந்து மருந்துக்காவது ஒரு தமிழன் வரமுடியுமா, மாநாட்டுக்கு? அதனால், நீங்கள் இப்படி அழைப்பு விடுவதுதான் யதார்த்தமாகவும் இருக்கும், பொருத்தமாகவும் இருக்கும்.
நீங்கள் மனம் வைத்தால், ஒப்பிட இயலாத ஓர் உயர்ந்த சாதனையையும் படைக்க முடியும். உங்களுடைய ராஜதந்திரத்தையும் அறிவாற்றலையும் பரந்த அரசியல் தொடர்பையும் பயன்படுத்தி முயற்சி செய்வீர்கள் என்றால், முள்வேலி முகாமிலிருக்கும் மூன்று லட்சம் தமிழர்களில், தமிழ்ப் புலமை கொண்டோரை கோவை மாநாட்டுக்கு வரவழைக்க உங்களால்¢ இயலக்கூடும். அதைவிட பெரிய சாதனை வேறெதுவும் இருக்கமுடியாது. அந்த 3 லட்சம் பேரில் தமிழ்ப் புலமை படைத்தவர்கள் இல்லாதிருக்க மாட்டார்கள் என்று நான் நினைக்கிறேன். நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்?- அவர்களது வாழ்வுரிமையே பறிக்கப்பட்ட பிறகு அவர்களுக்கு வாக்குரிமை கிடைக்குமா, கிடைக்காதா என்றெல்லாம் விவாதிக்கப்பட்டு வருவது அபத்தம் என்பது உங்களுக்கும் தெரியும். அவர்களுக்கு, குறைந்தபட்சம் செம்மொழி மாநாட்டில் பங்கேற்கும் உரிமையாவது கிடைக்கட்டுமே.
‘தமிழராகப் பிறந்த ஒவ்வொருவருக்கும் செம்மொழி மாநாட்டில் பங்கேற்க உரிமை உண்டு’ என்று மீண்டும் மீண்டும் உள்ளத்தை உருக்குகிற மாதிரி அறிக்கைவிடுகிற உங்களால் இது முடியும் என்றே நான் நினைக்கிறேன். வேண்டுமானால், ‘மாநாடு முடிந்தவுடன் அவர்களை முள்வேலி முகாமுக்குத் திருப்பி அனுப்பிவிடுகிறோம்’ என்று எஸ்.எம்.கிருஷ்ணா மூலம் இலங்கையுடன் ஓர் ஒப்பந்தம் செய்துகொள்ளுங்கள். கச்சச் தீவு ஒப்பந்தத்தைவிட மோசமானதாகவா அது இருந்து விடப்போகிறது?
‘‘தமிழனை டாஸ்மாக்குக்கும், தமிழறிஞர்களை கோவைக்கும் அழைக்கும் தமிழக அரசை கண்டித்து தீர்மானம் போடச் சொல்கிறீர்களா?’’ என்று அண்ணன் சுப.வீரபாண்டியனின் தோழர் ஒருவர் கேட்டபோது, தம் பங்குக்கு அவர் ஒரு கண்டன தீர்மானத்தை நிறைவேற்றி இருப்பது தெரிந்தது. 133 அதிகாரங்களில் சமூகத்தையே புரட்டிப்போட முயன்ற வள்ளுவர் கோட்டத்திலிருந்து 133 வது மீட்டரிலேயே ஒன்றுக்கு இரண்டு டாஸ்மாக் கடைகள் இருப்பதை அவர் சுட்டிக்காட்டிய போது, வேதனையாக இருந்தது. அதில் ஒரு கடை, சென்னை நுங்கம்பாக்கம் வள்ளுவர் கோட்டம் பேருந்து நிறுத்தத்தை ஒட்டியே இருப்பதை நேரில் போய்ப் பார்த்தோம். டாஸ்மாக் அடித்துவிட்டு பேருந்து நிறுத்தத்தில் விழுந்து கிடக்கும் தமிழக அரசின் வருவாய் ஆதாரங்களால், பயணிகள் கொஞ்சம் ஒதுங்கியே நிற்கிறார்கள்.
‘வள்ளுவருக்கு 133 அடி உயர சிலை, வள்ளுவர் கோட்டத்திற்கு அருகிலேயே ஒன்றுக்கு இரண்டு டாஸ்மாக்’ என்பது எந்த ஊர் நியாயம்-? அப்படியொரு கண்டனத் தீர்மானம் போடவேண்டியதுகூட அவசியம்தான். ஆனால், நான் குறிப்பிட்ட தீர்மானங்கள் வேறு. 1. தமிழர்கள் என்பதாலேயே தமிழ்மொழி பேசியதாலேயே கொல்லப்பட்ட ஒரு லட்சம் சொந்தங்களுக்காக ஓர் அனுதாபத் தீர்மானம். 2. தமிழரைக் கொல்ல ஆயுதம் கொடுத்த இந்தியா முதலான அனைத்து நாடுகளையும் கண்டித்து ஒரு கண்டன தீர்மானம். இந்த இரண்டும் கண்டிப்பாக நிறைவேற்றப்பட வேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கிறேன்.
கருணாநிதி இப்படி எல்லாம் தீர்மானம் நிறைவேற்ற சம்மதிப்பாரா?- என்கிற கேள்வி நியாயமானது. ஈழப்பிரச்னையில் காங்கிரஸுடன் சேர்ந்து கள்ள மௌனம் சாதித்தவர் அவர். இவர் அடிக்கிற மாதிரி அடித்தார். அவர்கள் அழுவது மாதிரி நடித்தார்கள் அதனால்தான் இவர் தந்திமேல் தந்தி கொடுத்தும் நந்தி மாதிரி அசையாமல் நின்றுகொண்டிருந்தது காங்கிரஸ். இவரும் அவர்களது நிழலிருந்து நகர மறுத்தார். நூறு பேர் கொல்லப்பட்டபோதே தடுத்திருக்கலாம் தடுக்கவில்லை. ஆயிரம் பேர் கொல்லப்பட்டபோதும் வேடிக்கைதான் பார்த்தார். பத்தாயிரம் பேர் கொல்லப்பட்ட போதும் எந்த ரியாக்ஷனும் இல்லை. அதில் மரண எண்ணிக்கை ஒரு லட்சத்தைத் தொட்டது. இவர் கடிதம் எழுதிக்கொண்டிருந்தார்.
‘அந்த தீராப் பழியை மூடிமறைக்கத்தான் செம்மொழி மாநாடு நடத்துகிறார்’ என்ற குற்றச்சாட்டு வலுவானது. எத்தனை மாநாடு நடத்தினாலும் தமிழ் மண்ணுக்காகப் போராடி செத்த ஒரு லட்சம் சொந்தங்களை அவரால் உயிர்த்தெழ வைக்க முடியாது. இப்படிப்பட்ட நிலையில், மேலே சொன்ன இரு தீர்மானங்களையும் மாநாட்டில் நிறைவேற்றி தமிழையும் தமிழனையும் பற்றிய அக்கறை தனக்கேயுரியது என்று, வழக்கம்போல் காட்ட கருணாநிதி முயலலாம்.
எண்பதுகளில் நடந்த ‘டெஸோ’ (தமிழீழ ஆதரவாளர் இயக்கம்) மாநாட்டில் உறுதிமொழியேற்பு நிகழ்வை தானே நடத்துவதாகக் கேட்டு வாங்கிக் கொண்டவர் கருணாநிதி. இப்போதும் இப்படி இரண்டு தீர்மானங்களை கொண்டு வரலாம் என்று யாராவது யோசனை தெரிவித்தால், ‘கேள்வியும் நானே பதிலும் நானே’ பாணியில் தீர்மானத்தை தானே முன்மொழிந்து, தானே வழிமொழிவதென்று கருணாநிதி முடிவெடுத்தாலும் ஆச்சர்யப்படுவதற்கில்லை.
கருணாநிதியின் இந்த இன்னொரு பக்கத்தை புரிந்துகொள்ள வேண்டும் தமிழறிஞர்கள். அதிரடியாக ஒரு ஸ்டன்ட் எடுப்பதும், தடாலடியாக ‘யு’ டர்ன் அடிப்பதும் அவருக்குப் புதிதல்ல. ‘ஜனநாயகக் கொலையாளி இந்திராவே திரும்பிப்போ’ என்ற முழக்கம் ஓய்வதற்குள், ‘நேருவின் மகளே வருக நிலையான ஆட்சி தருக’ என்று தடாலடியாக அறிவித்தவர்தான் கருணாநிதி. அதே மாதிரி ஒரு மாற்றத்தை செம்மொழி மாநாடு ஏற்படுத்தினாலும் ஆச்சர்யப்படுவதற்கில்லை.
எனவே, இந்த இரண்டு தீர்மானங்களையும் கருணாநிதிக்கு முன்னதாகவே இ மெயில் வாயிலாக அனுப்பி வைக்க தமிழறிஞர்கள் முன்வரவேண்டும்.
நண்பர்களுக்கு பரிந்துரைக்க
Monday, 04 January 2010
- புகழேந்தி தங்கராஜ்
‘தலைச்சன் பிள்ளை தவறிழைத்தால் தலைமுறையே தலைகுனியும்’ என்று மூத்தவர்கள் சொல்லிக் கேட்டிருக்கிறேன். ஒரு குடும்பத்தின் தலைமகன்தான், அடுத்த தலைமுறையை வழிநடத்தப்போகிறவன். அவனது பிழையால் ஏற்படுகிற பழியை ஒட்டுமொத்த குடும்பமும் தாங்கவேண்டியிருக்கும். தவறிழைத்தவன் துரியோதனன். ஆனால், ஒட்டு மொத்த கௌரவர்களும் அந்தப் பழியைத் தாங்கவேண்டியிருந்தது. ‘தமிழ்த் தலைமகன்’ விருதுபெற்ற உற்சாகத்திலிருக்கிற தமிழக முதல்வர் கருணாநிதிக்கு இதெல்லாம் தெரியாததல்ல.
‘இங்கே இருக்கும் சிலர் என் மீது வெறுப்பை காட்டினாலும்...’ என்று அந்த விருது வழங்கும் விழாவிலும் ஆதங்கத்தை வெளிப்படுத்தியிருக்கிறார் கருணாநிதி. ஓர் உண்மையை அவர் புரிந்துகொள்ள வேண்டும். இங்கேயிருக்கும் எவரும் அவர் மீது வெறுப்பைக் காட்டவில்லை. ‘‘தலைச்சன் பிள்ளையே தவறிழைக்கிறதே... இளைய பிள்ளைகள் கொல்லப்படுவதைத் தடுக்க தவறிவிட்டதே.... கொல்ல உதவியவர்களுடன் ‘கை’ கோத்துக்கொண்டதே’’ என்கிற கோபத்தோடுதான் கருணாநிதி மீது கடுமையான விமர்சனங்கள் முன்வைக்கப்படுகிறதே தவிர, அவர் மீது எவருக்கும் தனிப்பட்ட வெறுப்போ, விரோதமோ இல்லை. வேண்டாத வெறுப்புக்கும் நியாயமான கோபத்துக்கும் வித்தியாசம் இருக்கிறதா, இல்லையா? முத்தமிழறிஞரே முடிவு செய்து கொள்ளட்டும்.
கருணாநிதி அளவுக்கு தமிழில் யாராலும் வசனம் எழுத முடியாது... கருணாநிதிபோல் எவராலும் கவிதை எழுத முடியாது... கருணாநிதிபோல் மேடையில் வீசும் மெல்லிய பூங்காற்றாக, கன்னித்தமிழ் உரையால் நம் உள்ளத்தை எவராலும் களவாட முடியாது... என்பதெல்லாம் உண்மையாகவேகூட இருக்கட்டும். அதற்காக எங்களுடைய தொப்புள் கொடி உறவுகள் கொன்று குவிக்கப்பட்டபோது முதல்வர் நாற்காலியில் வீற்றிருந்த நீங்கள், என்ன செய்து கொண்டிருந்தீர்கள் என்று நாங்கள் கேட்கவே கூடாதா-? தமிழின படுகொலைக்குத் துணைபோன காங்கிரஸின் தயவில் பதவி சுகத்தை அனுபவிக்க உங்களுக்கு வெட்கமாக இல்லையா- என்று கோபத்துடன் எழுப்பப்படும் கேள்வியில் என்ன தவறு இருக்கிறது-?
கருணாநிதி அவர்களே! எங்களுடைய விமர்சனங்கள், எங்களுடைய குற்றச்சாட்டுகள் எந்த உள்நோக்கமும் இல்லாதவை, நேர்மையானவை, நியாயமானவை. எங்களை நீங்கள் நம்பலாம். இன்னும் சொல்லப்போனால் எங்களைத்தான் நீங்கள் நம்பவேண்டும்.‘இடிப்பாரை இல்லாத ஏமரா மன்னன்’ நிலைக்கு நீங்கள் தள்ளப்பட்டுவிடக் கூடாது.
விருது கொடுப்பவர்கள் விழா நடத்துபவர்கள் போற்றிப் பாடுபவர்கள் போஸ்டர் போடுபவர்கள் இவர்களை நம்பியே நீங்கள் நடைபோட முடியுமா? நியாயமான விமர்சனங்கள் கடுமையாகத்தான் இருக்கும். என்றாலும், அதுதான் உண்மை என்பதை உணர்ந்து, செய்த தவற்றை சரி செய்ய முயன்றீர்கள் என்றால், ஓய்வு பெறும்முன் இன்னும் மரியாதை கிடைக்க வாய்ப்பு இருக்கிறது. இதைச் செய்யாமல், துதிபாடல்களில்தான் உங்களது மதிப்பும் மரியாதையும் அடங்கியிருக்கிறது என்று நீங்கள் நினைத்தால் உங்களுடைய அரசியல் வீழ்ச்சியின் இறுதிக்கட்டம் தொடங்கியிருக்கிறது என்று அர்த்தம்.
இலக்கியத்தைப் பழுதறக் கற்ற குமரி அனந்தன், நீங்கள் ‘தமிழ்த் தலைமகன்’ விருது பெற்ற விழாவில் என்ன பேசுகிறார்? ‘‘ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே கலைஞரைப் பற்றி கம்பன் பாடிவிட்டான்’’ என்கிறார் இலக்கியச் செல்வர், ‘திருக்குவளை கண்விழித்து நோக்க’ என்று கம்பன் சொன்னதாக அனந்தன் சொல்ல... முகமலர்ச்சியுடன் நீங்கள் கேட்டுக்கொண்டிருக்கிறீர்கள். என்ன செய்வது-? இப்படியெல்லாம் வாழ்த்தப்பட வேண்டுமென்ற உங்கள் விருப்பத்தை மற்றவர்கள் நிறைவேற்ற வேண்டியிருக்கிறது.
‘‘தண்டலை மயில்கள் ஆட
தாமரை விளக்கம் தாங்க
கொண்டல்கள் முழவின் ஏங்க
குவளைகண் விழித்து நோக்க
தெண்டிரை எழினி காட்ட
தேம்பிழி மகரயாழின்
வண்டுகள் இனிதுபாட
மருதம் வீற்றிருக்கும் மாதோ’’
என்று சொன்ன கம்பனை அனந்தன் திரித்திருக்கவும் கூடாது, நீங்கள் அதை ரசித்திருக்கவும் கூடாது. நம் இஷ்டத்துக்கு நூல்விட்டு, கம்பனை வள்ளுவனை இளங்கோவையெல்லாம் காற்றில் பறக்கவிடலாமா? அந்த விழாவில் உங்களை உச்சிக்குளிரச் செய்த இன்னொரு இலக்கியவாதி அருமை அண்ணன் வைரமுத்து, ‘உலக மக்கள் தொகையில் தமிழுக்கு 17வது இடம், ஆட்சி மொழியில் 14ல் ஓர் இடம், ஜனத்தொகையில்¢ 6வது இடம், செம்மொழி ஆக்கிய பின் 5வது இடம்’ என்றெல்லாம் புள்ளிவிவரங்களை அள்ளித்தெளித்த கவிப்பேரரசுவின் கண்களில், ‘தன் இனம் கொன்று குவிக்கப்பட்டதைக் கண்டும் காணாததுபோல் கண்களை மூடிக்கொண்டதில் உலக அளவில் முதலிடம்’ என்கிற அப்பட்டமான உண்மை மட்டும் படாமலேயே போனது எப்படி?
எது எப்படியோ... தமிழ்த் தலைமகன் ஆகிவிட்ட நீங்கள்தான் தலைச்சன் பிள்ளை. நீங்கள் எந்தத் தவறு செய்தாலும் அதற்கான பழி எங்கள் மீதும் சேர்ந்துதான் விழும். ஒரு லட்சம் சொந்தங்கள் கொல்லப்பட்டபோது நீங்கள் கைகட்டி நின்றுகொண்டிருந்ததற்கான பழியையும், பாவத்தையும் ஒட்டுமொத்த தமிழகமும் சேர்ந்தே சுமக்கிறது. ‘நடந்த இனப்படுகொலையை தடுக்காமல் கருணாநிதி கைகட்டிக்கொண்டிருந்தார்’ என்று சொல்லவில்லை உலகம்... ‘தமிழகம் கையைக்கட்டிக் கொண்டிருந்தது’ என்று எங்களையும் சேர்த்துதான் சொல்கிறது. இதைப்பற்றிய கவலையே இல்லாமல், ‘தமிழ்த் தலைமகன்’ விருதை அவர்கள் தருகிறார்கள், நீங்கள் பெறுகிறீர்கள். ‘உலகில் எங்கெல்லாம் தமிழன் இருக்கிறானோ, அங்கிருந்தெல்லாம் தமிழ் செம்மொழி மாநாட்டுக்கு வரவேண்டும்’ என்று அழைக்கிறீர்கள். அதைச் சற்றே மாற்றி ‘உலகில் எங்கெல்லாம் தமிழன் உயிருடன் இருக்கிறானோ, அங்கிருந்தெல்லாம் வரவேண்டும்’ என்று வேண்டுமானால் அழைப்பு விடுங்கள். நீங்களே விரும்பினாலும் முள்ளி வாய்க்காலில் இருந்து மருந்துக்காவது ஒரு தமிழன் வரமுடியுமா, மாநாட்டுக்கு? அதனால், நீங்கள் இப்படி அழைப்பு விடுவதுதான் யதார்த்தமாகவும் இருக்கும், பொருத்தமாகவும் இருக்கும்.
நீங்கள் மனம் வைத்தால், ஒப்பிட இயலாத ஓர் உயர்ந்த சாதனையையும் படைக்க முடியும். உங்களுடைய ராஜதந்திரத்தையும் அறிவாற்றலையும் பரந்த அரசியல் தொடர்பையும் பயன்படுத்தி முயற்சி செய்வீர்கள் என்றால், முள்வேலி முகாமிலிருக்கும் மூன்று லட்சம் தமிழர்களில், தமிழ்ப் புலமை கொண்டோரை கோவை மாநாட்டுக்கு வரவழைக்க உங்களால்¢ இயலக்கூடும். அதைவிட பெரிய சாதனை வேறெதுவும் இருக்கமுடியாது. அந்த 3 லட்சம் பேரில் தமிழ்ப் புலமை படைத்தவர்கள் இல்லாதிருக்க மாட்டார்கள் என்று நான் நினைக்கிறேன். நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்?- அவர்களது வாழ்வுரிமையே பறிக்கப்பட்ட பிறகு அவர்களுக்கு வாக்குரிமை கிடைக்குமா, கிடைக்காதா என்றெல்லாம் விவாதிக்கப்பட்டு வருவது அபத்தம் என்பது உங்களுக்கும் தெரியும். அவர்களுக்கு, குறைந்தபட்சம் செம்மொழி மாநாட்டில் பங்கேற்கும் உரிமையாவது கிடைக்கட்டுமே.
‘தமிழராகப் பிறந்த ஒவ்வொருவருக்கும் செம்மொழி மாநாட்டில் பங்கேற்க உரிமை உண்டு’ என்று மீண்டும் மீண்டும் உள்ளத்தை உருக்குகிற மாதிரி அறிக்கைவிடுகிற உங்களால் இது முடியும் என்றே நான் நினைக்கிறேன். வேண்டுமானால், ‘மாநாடு முடிந்தவுடன் அவர்களை முள்வேலி முகாமுக்குத் திருப்பி அனுப்பிவிடுகிறோம்’ என்று எஸ்.எம்.கிருஷ்ணா மூலம் இலங்கையுடன் ஓர் ஒப்பந்தம் செய்துகொள்ளுங்கள். கச்சச் தீவு ஒப்பந்தத்தைவிட மோசமானதாகவா அது இருந்து விடப்போகிறது?
‘‘தமிழனை டாஸ்மாக்குக்கும், தமிழறிஞர்களை கோவைக்கும் அழைக்கும் தமிழக அரசை கண்டித்து தீர்மானம் போடச் சொல்கிறீர்களா?’’ என்று அண்ணன் சுப.வீரபாண்டியனின் தோழர் ஒருவர் கேட்டபோது, தம் பங்குக்கு அவர் ஒரு கண்டன தீர்மானத்தை நிறைவேற்றி இருப்பது தெரிந்தது. 133 அதிகாரங்களில் சமூகத்தையே புரட்டிப்போட முயன்ற வள்ளுவர் கோட்டத்திலிருந்து 133 வது மீட்டரிலேயே ஒன்றுக்கு இரண்டு டாஸ்மாக் கடைகள் இருப்பதை அவர் சுட்டிக்காட்டிய போது, வேதனையாக இருந்தது. அதில் ஒரு கடை, சென்னை நுங்கம்பாக்கம் வள்ளுவர் கோட்டம் பேருந்து நிறுத்தத்தை ஒட்டியே இருப்பதை நேரில் போய்ப் பார்த்தோம். டாஸ்மாக் அடித்துவிட்டு பேருந்து நிறுத்தத்தில் விழுந்து கிடக்கும் தமிழக அரசின் வருவாய் ஆதாரங்களால், பயணிகள் கொஞ்சம் ஒதுங்கியே நிற்கிறார்கள்.
‘வள்ளுவருக்கு 133 அடி உயர சிலை, வள்ளுவர் கோட்டத்திற்கு அருகிலேயே ஒன்றுக்கு இரண்டு டாஸ்மாக்’ என்பது எந்த ஊர் நியாயம்-? அப்படியொரு கண்டனத் தீர்மானம் போடவேண்டியதுகூட அவசியம்தான். ஆனால், நான் குறிப்பிட்ட தீர்மானங்கள் வேறு. 1. தமிழர்கள் என்பதாலேயே தமிழ்மொழி பேசியதாலேயே கொல்லப்பட்ட ஒரு லட்சம் சொந்தங்களுக்காக ஓர் அனுதாபத் தீர்மானம். 2. தமிழரைக் கொல்ல ஆயுதம் கொடுத்த இந்தியா முதலான அனைத்து நாடுகளையும் கண்டித்து ஒரு கண்டன தீர்மானம். இந்த இரண்டும் கண்டிப்பாக நிறைவேற்றப்பட வேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கிறேன்.
கருணாநிதி இப்படி எல்லாம் தீர்மானம் நிறைவேற்ற சம்மதிப்பாரா?- என்கிற கேள்வி நியாயமானது. ஈழப்பிரச்னையில் காங்கிரஸுடன் சேர்ந்து கள்ள மௌனம் சாதித்தவர் அவர். இவர் அடிக்கிற மாதிரி அடித்தார். அவர்கள் அழுவது மாதிரி நடித்தார்கள் அதனால்தான் இவர் தந்திமேல் தந்தி கொடுத்தும் நந்தி மாதிரி அசையாமல் நின்றுகொண்டிருந்தது காங்கிரஸ். இவரும் அவர்களது நிழலிருந்து நகர மறுத்தார். நூறு பேர் கொல்லப்பட்டபோதே தடுத்திருக்கலாம் தடுக்கவில்லை. ஆயிரம் பேர் கொல்லப்பட்டபோதும் வேடிக்கைதான் பார்த்தார். பத்தாயிரம் பேர் கொல்லப்பட்ட போதும் எந்த ரியாக்ஷனும் இல்லை. அதில் மரண எண்ணிக்கை ஒரு லட்சத்தைத் தொட்டது. இவர் கடிதம் எழுதிக்கொண்டிருந்தார்.
‘அந்த தீராப் பழியை மூடிமறைக்கத்தான் செம்மொழி மாநாடு நடத்துகிறார்’ என்ற குற்றச்சாட்டு வலுவானது. எத்தனை மாநாடு நடத்தினாலும் தமிழ் மண்ணுக்காகப் போராடி செத்த ஒரு லட்சம் சொந்தங்களை அவரால் உயிர்த்தெழ வைக்க முடியாது. இப்படிப்பட்ட நிலையில், மேலே சொன்ன இரு தீர்மானங்களையும் மாநாட்டில் நிறைவேற்றி தமிழையும் தமிழனையும் பற்றிய அக்கறை தனக்கேயுரியது என்று, வழக்கம்போல் காட்ட கருணாநிதி முயலலாம்.
எண்பதுகளில் நடந்த ‘டெஸோ’ (தமிழீழ ஆதரவாளர் இயக்கம்) மாநாட்டில் உறுதிமொழியேற்பு நிகழ்வை தானே நடத்துவதாகக் கேட்டு வாங்கிக் கொண்டவர் கருணாநிதி. இப்போதும் இப்படி இரண்டு தீர்மானங்களை கொண்டு வரலாம் என்று யாராவது யோசனை தெரிவித்தால், ‘கேள்வியும் நானே பதிலும் நானே’ பாணியில் தீர்மானத்தை தானே முன்மொழிந்து, தானே வழிமொழிவதென்று கருணாநிதி முடிவெடுத்தாலும் ஆச்சர்யப்படுவதற்கில்லை.
கருணாநிதியின் இந்த இன்னொரு பக்கத்தை புரிந்துகொள்ள வேண்டும் தமிழறிஞர்கள். அதிரடியாக ஒரு ஸ்டன்ட் எடுப்பதும், தடாலடியாக ‘யு’ டர்ன் அடிப்பதும் அவருக்குப் புதிதல்ல. ‘ஜனநாயகக் கொலையாளி இந்திராவே திரும்பிப்போ’ என்ற முழக்கம் ஓய்வதற்குள், ‘நேருவின் மகளே வருக நிலையான ஆட்சி தருக’ என்று தடாலடியாக அறிவித்தவர்தான் கருணாநிதி. அதே மாதிரி ஒரு மாற்றத்தை செம்மொழி மாநாடு ஏற்படுத்தினாலும் ஆச்சர்யப்படுவதற்கில்லை.
எனவே, இந்த இரண்டு தீர்மானங்களையும் கருணாநிதிக்கு முன்னதாகவே இ மெயில் வாயிலாக அனுப்பி வைக்க தமிழறிஞர்கள் முன்வரவேண்டும்.
நண்பர்களுக்கு பரிந்துரைக்க
ராஜீவ் கொலை குற்றவாளிகள் விடுதலை ஆவார்களா?
19.01.2010 // தமிழீழம்
முன்னாள் இந்தியப் பிரதமர் ராஜீவ்காந்தி கொலை குற்றவாளி நளினி வேலூர் பெண்கள் ஜெயிலில் 18 ஆண்டுகளாக அடைக்கப்பட்டுள்ளார். அவர் தன்னை விடுதலை செய்யகோரி உயர் நீதிமன்றத்தில் மனு தாக்கல் செய்தார். மேலும் விடுதலையை உறுதி படுத்த அறிவுரை கழகம் அமைக்க வேண்டும் என்றும் கூறியிருந்தார்.
இதே வழக்கில் ஆயுள் தண்டனை பெற்று வரும் ரொபர்ட் பயஸ் மற்றும் நளினி இருவரும் தங்கள் விடுதலையை வலியுறுத்தி கடந்த ஆண்டு செப்டம்பர் மாதம் உண்ணாவிரதம் இருந்தனர். அவர்களிடம் சிறைதுறை அதிகாரிகள் பேச்சுவார்த்தை நடத்தி நடவடிக்கை எடுப்பதாக கூறினர். இதனையடுத்து இருவரும் உண்ணாவிரதத்தை கைவிட்டனர்.
இதனை தொடர்ந்து வேலூர் ஜெயிலில் 10 ஆண்டுகளுக்கு மேலாக உள்ள ஆயுள் தண்டனை கைதிகளை விடுதலை செய்வது குறித்து பரிந்துரை அளிப்பதற்காக அறிவுரை கழகம் அமைக்கலாம் என்று சிறை துறை நிர்வாகம் அரசுக்கு அறிக்கை அளித்தது. அதில் ராஜீவ் கொலை குற்றவாளிகள் நளினி, ரொபர்ட் பயஸ், ஜெயக்குமார் உள்பட 11 பேர் ஆயுள் தண்டனை பெற்று 10 ஆண்டுக்கு மேலாக ஜெயிலில் உள்ளதாகவும் குறிப்பிட்டிருந்தனர்.
இந்நிலையில் வேலூர் கலெக்டர் ராஜேந்திரன் சிறை கண்காணிப்பாளர், மாவட்ட நீதிபதி, தன்னார்வ தொண்டு நிறுவனம் மற்றும் குற்றவாளிகள் தரப்பு ஆகியோரை உறுப்பினர்களாக கொண்ட அறிவுரை கழகம் அமைத்து அரசு உத்தரவிட்டுள்ளது. இந்நிலையில் வேலூர் கலெக்டர் ராஜேந்திரன் சிறை கண்காணிப்பாளர், மாவட்ட நீதிபதி, தன்னார்வ தொண்டு நிறுவனம் மற்றும் குற்றவாளிகள் தரப்பு ஆகியோரை உறுப்பினர்களாக கொண்ட அறிவுரை கழகம் அமைத்து அரசு உத்தரவிட்டுள்ளது.
குற்றவாளிகளின் தண்டனை மற்றும் நன்னடத்தை குறித்து இந்த குழு விவாதிக்கும். பின்னர் அவர்களை விடுதலை செய்வது குறித்து தங்கள் முடிவை இந்த குழு அரசுக்கு அனுப்பும். அதன் மீது அரசு இறுதி முடிவு எடுக்கும். அறிவுரை கழக கூட்டம் நாளை (20-ந்தேதி) நடைபெறும். நிர்வாக காரணங்களுக்காக கூட்டம் தள்ளி வைக்கப்படலாம் என்று உயர் அதிகாரிகள் தெரிவித்துள்ளனர்.
--------------------------------------------------------------------------------
<<முன்னைய பக்கம் -- அச்சு வடிவம்
முன்னாள் இந்தியப் பிரதமர் ராஜீவ்காந்தி கொலை குற்றவாளி நளினி வேலூர் பெண்கள் ஜெயிலில் 18 ஆண்டுகளாக அடைக்கப்பட்டுள்ளார். அவர் தன்னை விடுதலை செய்யகோரி உயர் நீதிமன்றத்தில் மனு தாக்கல் செய்தார். மேலும் விடுதலையை உறுதி படுத்த அறிவுரை கழகம் அமைக்க வேண்டும் என்றும் கூறியிருந்தார்.
இதே வழக்கில் ஆயுள் தண்டனை பெற்று வரும் ரொபர்ட் பயஸ் மற்றும் நளினி இருவரும் தங்கள் விடுதலையை வலியுறுத்தி கடந்த ஆண்டு செப்டம்பர் மாதம் உண்ணாவிரதம் இருந்தனர். அவர்களிடம் சிறைதுறை அதிகாரிகள் பேச்சுவார்த்தை நடத்தி நடவடிக்கை எடுப்பதாக கூறினர். இதனையடுத்து இருவரும் உண்ணாவிரதத்தை கைவிட்டனர்.
இதனை தொடர்ந்து வேலூர் ஜெயிலில் 10 ஆண்டுகளுக்கு மேலாக உள்ள ஆயுள் தண்டனை கைதிகளை விடுதலை செய்வது குறித்து பரிந்துரை அளிப்பதற்காக அறிவுரை கழகம் அமைக்கலாம் என்று சிறை துறை நிர்வாகம் அரசுக்கு அறிக்கை அளித்தது. அதில் ராஜீவ் கொலை குற்றவாளிகள் நளினி, ரொபர்ட் பயஸ், ஜெயக்குமார் உள்பட 11 பேர் ஆயுள் தண்டனை பெற்று 10 ஆண்டுக்கு மேலாக ஜெயிலில் உள்ளதாகவும் குறிப்பிட்டிருந்தனர்.
இந்நிலையில் வேலூர் கலெக்டர் ராஜேந்திரன் சிறை கண்காணிப்பாளர், மாவட்ட நீதிபதி, தன்னார்வ தொண்டு நிறுவனம் மற்றும் குற்றவாளிகள் தரப்பு ஆகியோரை உறுப்பினர்களாக கொண்ட அறிவுரை கழகம் அமைத்து அரசு உத்தரவிட்டுள்ளது. இந்நிலையில் வேலூர் கலெக்டர் ராஜேந்திரன் சிறை கண்காணிப்பாளர், மாவட்ட நீதிபதி, தன்னார்வ தொண்டு நிறுவனம் மற்றும் குற்றவாளிகள் தரப்பு ஆகியோரை உறுப்பினர்களாக கொண்ட அறிவுரை கழகம் அமைத்து அரசு உத்தரவிட்டுள்ளது.
குற்றவாளிகளின் தண்டனை மற்றும் நன்னடத்தை குறித்து இந்த குழு விவாதிக்கும். பின்னர் அவர்களை விடுதலை செய்வது குறித்து தங்கள் முடிவை இந்த குழு அரசுக்கு அனுப்பும். அதன் மீது அரசு இறுதி முடிவு எடுக்கும். அறிவுரை கழக கூட்டம் நாளை (20-ந்தேதி) நடைபெறும். நிர்வாக காரணங்களுக்காக கூட்டம் தள்ளி வைக்கப்படலாம் என்று உயர் அதிகாரிகள் தெரிவித்துள்ளனர்.
--------------------------------------------------------------------------------
<<முன்னைய பக்கம் -- அச்சு வடிவம்
திருமலை மாணவர்கள் கொலை டப்ளின் நீதிமன்றம் முன்னே பதிவு
Trinco executions added to Sri Lanka's war crimes record in Dublin
[ Tuesday, 19 January 2010, 01:17 GMT]
An affidavit containing the personal testimony of Dr Manoharan, the father of Ragihar, one of the five high school students shot dead in execution style in Trincomalee beach nearly four years ago by members of Sri Lanka security forces, and two detailed reports of evidence collected on the killings by a Rights Group whose members are in self-exile due to threat to their lives, were submitted as record of evidence to the Dublin war-crimes tribunal hearing concluded on the 16th of this month, US-based pressure group Tamils Against Genocide (TAG) said Tuesday.
TAG Report: Trincomalee executions
Dr Manoharan and the surviving members of the family were relocated to UK with the assistance of a UN organization after the killings to escape intimidation by the Sri Lanka security forces against Dr Manoharan legally pursuing the killers of his son.
Student victims of Trincomalee executionsThe report documents the names and the date of birth of the five students killed on 2nd January 2006 in Trincomalee, a big harbor town under the control of and heavily garrisoned by the Sri Lanka security forces, as: Manoharan Ragihar 22.09.1985
Yogarajah Hemachchandra 04.03.1985
Logitharajah Rohan 07.04.1985
Thangathurai Sivanantha 06.04.1985
Shanmugarajah Gajendran 16.09.1985
Crime scene schematic (Courtesy: UTHR-Rep. 24)Dr Manoharan's affidavit details
[ Tuesday, 19 January 2010, 01:17 GMT]
An affidavit containing the personal testimony of Dr Manoharan, the father of Ragihar, one of the five high school students shot dead in execution style in Trincomalee beach nearly four years ago by members of Sri Lanka security forces, and two detailed reports of evidence collected on the killings by a Rights Group whose members are in self-exile due to threat to their lives, were submitted as record of evidence to the Dublin war-crimes tribunal hearing concluded on the 16th of this month, US-based pressure group Tamils Against Genocide (TAG) said Tuesday.
TAG Report: Trincomalee executions
Dr Manoharan and the surviving members of the family were relocated to UK with the assistance of a UN organization after the killings to escape intimidation by the Sri Lanka security forces against Dr Manoharan legally pursuing the killers of his son.
Student victims of Trincomalee executionsThe report documents the names and the date of birth of the five students killed on 2nd January 2006 in Trincomalee, a big harbor town under the control of and heavily garrisoned by the Sri Lanka security forces, as: Manoharan Ragihar 22.09.1985
Yogarajah Hemachchandra 04.03.1985
Logitharajah Rohan 07.04.1985
Thangathurai Sivanantha 06.04.1985
Shanmugarajah Gajendran 16.09.1985
Crime scene schematic (Courtesy: UTHR-Rep. 24)Dr Manoharan's affidavit details
தலைவர் பாதுகாப்புடன் இருக்கிறார்-விடுதைலைப் புலிகள்
சென்னை: விடுதலைப் புலிகளின் தேசிய தலைவர் பிரபாகரன் நலமுடனும்,பாதுகாப்புடனும் இருக்கிறார் என்றும், வெகு விரைவில் அவர் மக்கள் முன்தோன்றி உரிய நேரத்தில் உரை நிகழ்த்துவார் என்றும் விடுதலைப் புலிகளின் புதிய இணைய தளமான www.lttepress.com திடீர் அறிவிப்பு ஒன்றினை வெளியிட்டுள்ளது.
தமிழர் திருநாளான தை முதல் நாளில் (ஜனவரி 14) இந்த அறிவிப்பு வெளியாகியுள்ளது.
சென்ற ஆண்டு நடந்த இறுதிகட்ட போரில் விடுதலைப்புலிகள் முற்றிலுமாக அழிக்கப்பட்டு விட்டதாக இலங்கை அரசு அறிவித்த பிறகு, விடுதலைப்புலிகளின் அதிகாரப்பூர்வ இணையதளங்கள் அமைதி காத்தன. சில தளங்கள் முடங்கிவிட்டன. இலங்கை தரும் தகவல்கள் மட்டுமே பிரதானமாக இடம் பெற்றன. தமிழ் நெட் தளமும் பிரபாகரன் இருப்பு பற்றி இந்த நிமிடம் வரை அமைதி காக்கிறது.
இந்த நிலையில், www.lttepress.com என்ற ஒரு இணையதளம் உருவாக்கப்பட்டது சில மாதங்களுக்கு முன். மாவீரர் நாளன்று இந்த தளத்தில்தான் புலிகளின் மாவீரர் தின கொள்கைப் பிரகடன் வெளியிடப்பட்டது. இனி புலிகளின் அதிகாரப்பூர்வ தளம் இதுவே என்று அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது.
இந்த இணைய தளத்தில் தமிழீழ விடுதலைப்புலிகள் செய்தி தொடர்பாளர் ச.தமிழ்மாறன் வெளியிட்டுள்ள அறிக்கை:
எமது அன்பிற்குரிய தமிழீழ மக்களுக்கு,
தமிழீழ தேசியத் தலைவர் மேதகு வே பிரபாகரன் பற்றி இலங்கை அரசும், சில சர்வதேச சக்திகளினாலும் பரப்பப்பட்ட மாறுபட்ட தவறான தகவல்களை எமது இயக்கம் முற்றாக மறுக்கின்றது.
தமிழீழ தேசியத் தலைவர் பிரபாகரன் மிகுந்த நலமுடனும், பாதுகாப்புடனும் உள்ளார். தேசியத் தலைவர் பற்றிய தவறான செய்திகளுக்கு எமது மக்கள் செவிசாய்க்காமல் எமது விடுதலைப் போராட்டத்தின் அடுத்தகட்ட நகர்வுக்கு வீறுடன் களம் அமைக்குமாறு வேண்டப்படுகின்றனர்.
அதோடு தேசியத் தலைவர் வெகுவிரைவில் மக்கள் முன் தோன்றி உரிய நேரத்தில் உரை நிகழ்த்துவார்.
சர்வதேச ஒழுங்குகளுக்கு ஏற்ப எமது மக்களின் தற்போதைய நிலை, இலங்கை அரசின் நோக்கம் போன்றவற்றை கருத்தில் கொண்ட எமது தேசியத் தலைவர் விடுதலைப் போராட்டத்தின் அடுத்தகட்ட நகர்வை புதிய வடிவில் நெறிப்படுத்தியுள்ளார்.
எமது தாயக விடுதலைப் போராட்ட வரலாற்றில் பாரிய இழப்புகளை எமது மக்களுடன் நாம் சந்தித்துள்ளோம்.
இழப்புகள் என்பது எமக்கும், எமது மக்களுக்கும் புதியவைகள் அல்ல. சிங்கள அரசின் சிந்தனைகளைத் தாண்டி எமது விடுதலைப் போராட்டம் புதிய வடிவம் பெற்று வீறுடன் எழுந்து நிற்கின்றது.
சிங்கள பேரினவாத அரசு எமது மக்களின் சுயநிர்ணய உரிமைகளுக்கு மதிப்பளித்து எமது மக்களுக்கு சரியான தீர்வு திட்டத்தை முன்வைக்காத வரை சிங்கள பேரினவாதத்திற்கு எதிராக எமது விடுதலைப்போர் எமது தேசியத் தலைவர் பிரபாகரன் தலைமையில் மாறுபட்ட வடிவங்களுடன் தொடர்வதுடன், எமது மக்களை ஏமாற்ற நினைக்கும் எந்த சக்தியினையும் நாம அனுமதிக்கப்போவதில்லை என்பதை தெரிவித்துக் கொள்கின்றோம்.
புலிகளின் தாகம் தமிழீழ தாயகம்.
தமிழர் திருநாளான தை முதல் நாளில் (ஜனவரி 14) இந்த அறிவிப்பு வெளியாகியுள்ளது.
சென்ற ஆண்டு நடந்த இறுதிகட்ட போரில் விடுதலைப்புலிகள் முற்றிலுமாக அழிக்கப்பட்டு விட்டதாக இலங்கை அரசு அறிவித்த பிறகு, விடுதலைப்புலிகளின் அதிகாரப்பூர்வ இணையதளங்கள் அமைதி காத்தன. சில தளங்கள் முடங்கிவிட்டன. இலங்கை தரும் தகவல்கள் மட்டுமே பிரதானமாக இடம் பெற்றன. தமிழ் நெட் தளமும் பிரபாகரன் இருப்பு பற்றி இந்த நிமிடம் வரை அமைதி காக்கிறது.
இந்த நிலையில், www.lttepress.com என்ற ஒரு இணையதளம் உருவாக்கப்பட்டது சில மாதங்களுக்கு முன். மாவீரர் நாளன்று இந்த தளத்தில்தான் புலிகளின் மாவீரர் தின கொள்கைப் பிரகடன் வெளியிடப்பட்டது. இனி புலிகளின் அதிகாரப்பூர்வ தளம் இதுவே என்று அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது.
இந்த இணைய தளத்தில் தமிழீழ விடுதலைப்புலிகள் செய்தி தொடர்பாளர் ச.தமிழ்மாறன் வெளியிட்டுள்ள அறிக்கை:
எமது அன்பிற்குரிய தமிழீழ மக்களுக்கு,
தமிழீழ தேசியத் தலைவர் மேதகு வே பிரபாகரன் பற்றி இலங்கை அரசும், சில சர்வதேச சக்திகளினாலும் பரப்பப்பட்ட மாறுபட்ட தவறான தகவல்களை எமது இயக்கம் முற்றாக மறுக்கின்றது.
தமிழீழ தேசியத் தலைவர் பிரபாகரன் மிகுந்த நலமுடனும், பாதுகாப்புடனும் உள்ளார். தேசியத் தலைவர் பற்றிய தவறான செய்திகளுக்கு எமது மக்கள் செவிசாய்க்காமல் எமது விடுதலைப் போராட்டத்தின் அடுத்தகட்ட நகர்வுக்கு வீறுடன் களம் அமைக்குமாறு வேண்டப்படுகின்றனர்.
அதோடு தேசியத் தலைவர் வெகுவிரைவில் மக்கள் முன் தோன்றி உரிய நேரத்தில் உரை நிகழ்த்துவார்.
சர்வதேச ஒழுங்குகளுக்கு ஏற்ப எமது மக்களின் தற்போதைய நிலை, இலங்கை அரசின் நோக்கம் போன்றவற்றை கருத்தில் கொண்ட எமது தேசியத் தலைவர் விடுதலைப் போராட்டத்தின் அடுத்தகட்ட நகர்வை புதிய வடிவில் நெறிப்படுத்தியுள்ளார்.
எமது தாயக விடுதலைப் போராட்ட வரலாற்றில் பாரிய இழப்புகளை எமது மக்களுடன் நாம் சந்தித்துள்ளோம்.
இழப்புகள் என்பது எமக்கும், எமது மக்களுக்கும் புதியவைகள் அல்ல. சிங்கள அரசின் சிந்தனைகளைத் தாண்டி எமது விடுதலைப் போராட்டம் புதிய வடிவம் பெற்று வீறுடன் எழுந்து நிற்கின்றது.
சிங்கள பேரினவாத அரசு எமது மக்களின் சுயநிர்ணய உரிமைகளுக்கு மதிப்பளித்து எமது மக்களுக்கு சரியான தீர்வு திட்டத்தை முன்வைக்காத வரை சிங்கள பேரினவாதத்திற்கு எதிராக எமது விடுதலைப்போர் எமது தேசியத் தலைவர் பிரபாகரன் தலைமையில் மாறுபட்ட வடிவங்களுடன் தொடர்வதுடன், எமது மக்களை ஏமாற்ற நினைக்கும் எந்த சக்தியினையும் நாம அனுமதிக்கப்போவதில்லை என்பதை தெரிவித்துக் கொள்கின்றோம்.
புலிகளின் தாகம் தமிழீழ தாயகம்.
இந்த தேர்தல் மூலம் தமிழர் ஓன்று படுவோம்
தமிழ் முஸ்லிம் மக்கள் ஒன்றிணையக் கூடியததொரு தருணத்தை ஜனாதிபதித் தேர்தல் எமக்குத் தந்திருக்கின்றது. எதிர் காலங்களிலும் இந்த இணைப்பினைப் பேணுவதன் மூலம் எதிர்வரும் தேர்தல்களிலும் நாம் சாதிக்கலாம். பெருந்தன்மையுடன் முஸ்லிம்கள் விடயத்தில் விட்டுக் கொடுப்புக்களோடு நடந்துகொள்ள நாம் தயார் என்று தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பின் பாராளுமன்றக் குழுத் தலைவரும், இலங்கை தமிழரசுக் கட்சியின் தலைவருமான இரா. சம்பந்தன் தெரிவித்தார். தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பும் முஸ்லிம் காங்கிரஸும் இணைந்து எதிரணியின் பொது வேட்பாளர் சரத் பொன்சேகாவுக்கு ஆதரவு தெரிவித்து கல்முனை சந்தாங்கேணி மைதானத்தில் நேற்று முன்தினம் நடத்திய கூட்டத்திலேயே அவர் இவ்வாறு தெரிவித்தார்.
முஸ்லிம் காங்கிரஸின் தலைவர் ரவூப் ஹக்கீம், எம்.பி.க்களான மாவை சேனாதிராஜா, செல்வம் அடைக்கலநாதன் உள்ளிட்ட இரு கட்சிகளின் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள், மாகாண சபை, மாநகர சபை உறுப்பினர்களும் இந்நிகழ்வில் கலந்து கொண்டு உரையாற்றினர். கல்முனை மாநகர சபையின் 2010ஆம் ஆண்டுக்கான உயர் விருதாக தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பின் தலைவர் இரா. சம்பந்தனுக்கு தமிழ் பேசும் மக்களின் தலைமகன் விருது கல்முனை மாநகர மேயர் எச்.எம்.எம். ஹரீஸால் வழங்கி வைக்கப்பட்டது.
இக்கூட்டத்தில் தொடர்ந்து உரையாற்றிய சம்பந்தன் எம்.பி. கூறியதாவது: கல்முனை மண்ணில் இன்று எனக்கு அளிக்கப்பட்டுள்ள கௌரவம் எனக்குரியதல்ல. தமிழ் முஸ்லிம் உறவை எதிர்பார்த்து நிற்கும் அனைவருக்கும் உரியதாகும். அரசியலில் நேர்மை. உண்மை என்பவற்றைக் கொண்ட பாரம்பரியத்துடன் நான் கடந்து வந்த பாதைக்குக் கிடைத்த கௌரவம் என்றே இதனைக் கருதுகின்றேன். எங்களுக்கிடையில் ஏற்பட்டுள்ள இவ் ஒன்றிணைவின் மூலம் தமிழ் முஸ்லிம் உறவைக் கட்டிக் காத்து, நாமே நம்மை ஆள வேண்டிய நிலையினை உருவாக்க வேண்டும். மஹிந்த ராஜபக்ஷவோ ஏனைய ராஜபக்ஷக்களோ எம்மை ஆள நாம் இடமளிக்க கூடாது. பஞ்சாப், ஆந்திரா, தமிழ்நாடு எனத் தனித்தனியான மாநில ஆட்சிகள் நடைபெற்றாலும் இந்தியாவின் முழு ஆட்சியினையும் அது பாதிக்கவில்லை. அது சிதறவும் இல்லை. மாறாக முன்னேற்றமே அடையும். இவ்வாறானதொரு ஆளுமையினையே இங்கு நாம் எதிர்பார்க்கின்றோம்.
தமிழ் முஸ்லிம் மக்கள் உண்மைக்கு உண்மையாக நேசிக்க வேண்டும். இதன் மூலமே நிரந்தர உறவினைப் பேண முடியும். சிங்கள மக்களை நாம் மதிக்கின்றோம். ஆனால், அவர்களுக்கொரு மண், பண்பாடு, மொழி இருப்பது போல் தமிழ் பேசும் மக்களுக்கும் இருக்கின்றது என்பதை அவர்கள் உணர வேண்டும். ஜனாதிபதி மஹிந்தவைப் பொறுத்தவரை அவருக்கு அடிபணியக் கூடிய, அவர் சொல்வதற்கு ஆமாம் போடுகினற தலைவர்களையே அவருக்குப் பிடிக்கும். இதற்கு மாற்றமான தலைவர்களை ஜனாதிபதி ஏற்றுக்கொள்வதில்லை.
எமது மக்களின் பிரச்சினை எதுவென்பதை அறிந்து அதனை பேசித் தீர்க்கக் கூடியவர்களே அரசியலில் இறக்க வேண்டும். இது பற்றித் தெரியாதவர்கள் இதில் ஈடுபடாமல் ஒதுங்கி இருப்பது நல்லது. மனிதாபிமானமில்லாத தலைவராகவே ஜனாதிபதியை நாம் காண்கின்றோம். பாராளுமன்றத்தில் வாக்களிக்க முடியாமல் இரண்டு மூன்று தடவைக்கு மேல் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களைக் கடத்தி அவர்களின் குடும்பங்களைப் பயமுறுத்தும் காரியத்தை இவ் அரசு செய்தது. இதுவெல்லாம் ஜனநாயகமா? என நாம் கேட்கின்றோம்.
எடுத்த எடுப்பில் சரத் பொன்சேகாவை ஆதரிக்கும் முடிவை நாம் எடுக்கவில்லை. அலசி, பேசி ஆராய்ந்தே இந்த முடிவை எடுத்தோம். வட மாகாண முஸ்லிம்கள் மீண்டும் குடியமர்த்தப்பட வேண்டும். தங்களது பிரச்சினைகளை நாங்களே தீர்மானிக்க வேண்டும். காணி, கல்வி, தொழில் இவைகளைப் பற்றியெல்லாம் ஜனாதிபதியிடம் பேசினோம். ஆனால் அவர் இவைகளையெல்லாம் இழுத்தடிப்புச் செய்தார். பொன்சேகாவுடன் பேசியபோது சாதகமான சமிக்கை கிடைத்தது. அதன் பின்னரே எமது முடிவை அறிவித்தோம்.
நான் தான் யுத்தத்தை வென்றவன் என மார்பு தட்டிக்கொண்டு இருந்த ஜனாதிபதிக்கு அவருக்குள்ளிருந்தே பொது வேட்பாளரை எதிரணியினர் தேர்வு செய்துள்ளனர். இதனால் மிகவும் சாதாரணமாக நினைத்த ஜனாதிபதித் தேர்தல் இன்று ஜனாதிபதிக்குப் பெரும் தலையிடியாக மாறியுள்ளது. சரத் பொன்சேகாவை ஜனாதிபதியாகத் தெரிவு செய்த பின்னும் எமது உரிமைகள் வெல்லப்படவில்லையாயின் 2010ஆம் ஆண்டு தமிழ் முஸ்லிம்கள் இணைந்து அதனைப் பெற முயற்சிக்க வேண்டும். இவைகளினூடாகவே தமிழ் முஸ்லிம் சமூகம் தலைநிமிர்ந்து வாழ முடியும் என்றார்.
முஸ்லிம் காங்கிரஸின் தலைவர் ரவூப் ஹக்கீம், எம்.பி.க்களான மாவை சேனாதிராஜா, செல்வம் அடைக்கலநாதன் உள்ளிட்ட இரு கட்சிகளின் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள், மாகாண சபை, மாநகர சபை உறுப்பினர்களும் இந்நிகழ்வில் கலந்து கொண்டு உரையாற்றினர். கல்முனை மாநகர சபையின் 2010ஆம் ஆண்டுக்கான உயர் விருதாக தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பின் தலைவர் இரா. சம்பந்தனுக்கு தமிழ் பேசும் மக்களின் தலைமகன் விருது கல்முனை மாநகர மேயர் எச்.எம்.எம். ஹரீஸால் வழங்கி வைக்கப்பட்டது.
இக்கூட்டத்தில் தொடர்ந்து உரையாற்றிய சம்பந்தன் எம்.பி. கூறியதாவது: கல்முனை மண்ணில் இன்று எனக்கு அளிக்கப்பட்டுள்ள கௌரவம் எனக்குரியதல்ல. தமிழ் முஸ்லிம் உறவை எதிர்பார்த்து நிற்கும் அனைவருக்கும் உரியதாகும். அரசியலில் நேர்மை. உண்மை என்பவற்றைக் கொண்ட பாரம்பரியத்துடன் நான் கடந்து வந்த பாதைக்குக் கிடைத்த கௌரவம் என்றே இதனைக் கருதுகின்றேன். எங்களுக்கிடையில் ஏற்பட்டுள்ள இவ் ஒன்றிணைவின் மூலம் தமிழ் முஸ்லிம் உறவைக் கட்டிக் காத்து, நாமே நம்மை ஆள வேண்டிய நிலையினை உருவாக்க வேண்டும். மஹிந்த ராஜபக்ஷவோ ஏனைய ராஜபக்ஷக்களோ எம்மை ஆள நாம் இடமளிக்க கூடாது. பஞ்சாப், ஆந்திரா, தமிழ்நாடு எனத் தனித்தனியான மாநில ஆட்சிகள் நடைபெற்றாலும் இந்தியாவின் முழு ஆட்சியினையும் அது பாதிக்கவில்லை. அது சிதறவும் இல்லை. மாறாக முன்னேற்றமே அடையும். இவ்வாறானதொரு ஆளுமையினையே இங்கு நாம் எதிர்பார்க்கின்றோம்.
தமிழ் முஸ்லிம் மக்கள் உண்மைக்கு உண்மையாக நேசிக்க வேண்டும். இதன் மூலமே நிரந்தர உறவினைப் பேண முடியும். சிங்கள மக்களை நாம் மதிக்கின்றோம். ஆனால், அவர்களுக்கொரு மண், பண்பாடு, மொழி இருப்பது போல் தமிழ் பேசும் மக்களுக்கும் இருக்கின்றது என்பதை அவர்கள் உணர வேண்டும். ஜனாதிபதி மஹிந்தவைப் பொறுத்தவரை அவருக்கு அடிபணியக் கூடிய, அவர் சொல்வதற்கு ஆமாம் போடுகினற தலைவர்களையே அவருக்குப் பிடிக்கும். இதற்கு மாற்றமான தலைவர்களை ஜனாதிபதி ஏற்றுக்கொள்வதில்லை.
எமது மக்களின் பிரச்சினை எதுவென்பதை அறிந்து அதனை பேசித் தீர்க்கக் கூடியவர்களே அரசியலில் இறக்க வேண்டும். இது பற்றித் தெரியாதவர்கள் இதில் ஈடுபடாமல் ஒதுங்கி இருப்பது நல்லது. மனிதாபிமானமில்லாத தலைவராகவே ஜனாதிபதியை நாம் காண்கின்றோம். பாராளுமன்றத்தில் வாக்களிக்க முடியாமல் இரண்டு மூன்று தடவைக்கு மேல் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களைக் கடத்தி அவர்களின் குடும்பங்களைப் பயமுறுத்தும் காரியத்தை இவ் அரசு செய்தது. இதுவெல்லாம் ஜனநாயகமா? என நாம் கேட்கின்றோம்.
எடுத்த எடுப்பில் சரத் பொன்சேகாவை ஆதரிக்கும் முடிவை நாம் எடுக்கவில்லை. அலசி, பேசி ஆராய்ந்தே இந்த முடிவை எடுத்தோம். வட மாகாண முஸ்லிம்கள் மீண்டும் குடியமர்த்தப்பட வேண்டும். தங்களது பிரச்சினைகளை நாங்களே தீர்மானிக்க வேண்டும். காணி, கல்வி, தொழில் இவைகளைப் பற்றியெல்லாம் ஜனாதிபதியிடம் பேசினோம். ஆனால் அவர் இவைகளையெல்லாம் இழுத்தடிப்புச் செய்தார். பொன்சேகாவுடன் பேசியபோது சாதகமான சமிக்கை கிடைத்தது. அதன் பின்னரே எமது முடிவை அறிவித்தோம்.
நான் தான் யுத்தத்தை வென்றவன் என மார்பு தட்டிக்கொண்டு இருந்த ஜனாதிபதிக்கு அவருக்குள்ளிருந்தே பொது வேட்பாளரை எதிரணியினர் தேர்வு செய்துள்ளனர். இதனால் மிகவும் சாதாரணமாக நினைத்த ஜனாதிபதித் தேர்தல் இன்று ஜனாதிபதிக்குப் பெரும் தலையிடியாக மாறியுள்ளது. சரத் பொன்சேகாவை ஜனாதிபதியாகத் தெரிவு செய்த பின்னும் எமது உரிமைகள் வெல்லப்படவில்லையாயின் 2010ஆம் ஆண்டு தமிழ் முஸ்லிம்கள் இணைந்து அதனைப் பெற முயற்சிக்க வேண்டும். இவைகளினூடாகவே தமிழ் முஸ்லிம் சமூகம் தலைநிமிர்ந்து வாழ முடியும் என்றார்.
என் சகோதரர்கள் என்னைத் தின்று விட்டனர்-மஹிந்த புலம்பல்
ஜனாதிபதியின் நிலைமையை அறிந்து கொண்ட விகாராதிபதி, அங்கிருந்த ஏனைய பிக்குமாரை அங்கிருந்து செல்லுமாறு கூறியுள்ளார். மிகவும் சோர்வடைந்த நிலையில் காணப்பட்ட ஜனாதிபதியுடன் உரையாற்றிய விகாராதிபதி 'பதவிகள் கிடைக்கும், அவை இல்லாமல் போகும். அதுதான் உலக வழமை என்று கீதோபசாரம் சொல்லி இருக்கிறார்.
அத்துடன் தற்போது ஜனாதிபதி கடும் மன அழுத்தம் காரணமாக மதுவை அதிகம் பாவித்துவருவதாகக் கூறப்படுகிறது.
நிறுத்தியிருந்த அந்த கெட்ட பழக்கத்தை மீண்டும் ஆரம்பித்துள்ளதாக மேலும் தகவல்கள் தெருவிக்கின்றது, மது அருந்துவதால் எந்த நன்மையும் ஏற்படபோவதில்லை. உடல் நலமே கெடும்' என தெரிவித்துள்ளார் விகாராதிபதி . மது அருந்து குறித்து அவர் ஜனாதிபதியை எச்சரித்துள்ளார் தகவல்கள் தெரிவிக்கின்றன.
திங்கள், 18 ஜனவரி, 2010
பிரபாகரன் பட்டிய பதிவுகள்.த.சபாரத்தினம் எழுதுகிறார்
13
By: T. Sabaratnam
(Volume 2)
13. The Love Story
Adele’s Influence
The third and fourth matters on which Pirapaharan’s attention was focused during the closing months of 1983 were interestingly intertwined. They involved the theoretical issue of the role of women in the freedom struggle and Pirapaharan’s personal life.
The general issue of women’s emancipation and the freedom struggle was brought to the attention of Pirapaharan by Adele Balasingham, who published a book Women and Revolution in late 1983 in Chennai. In that book Adele took up three strong positions. Firstly, she argued that women in any oppressed society have the right to oppose the oppression and defend their people. That gives women the opportunity to realize their patriotic sentiment. Secondly, women’s participation in the national freedom struggle helps to strengthen it. It would not weaken the struggle as generally feared. Thirdly, involvement in the national struggle provides space for women to struggle for women’s emancipation. Women’s direct participation in the national struggle paves the way for the total liberation of the society.
Adele Balasingham (courtesy www.tamilcanadian.com)
I tried to find out whether Adele’s booklet was discussed by the others who lived at Thiruvanmiyur and Adayar. No one remembered the book or any discussion about it. Their central focus at that time was on the Indian training program. But Adele in her book The Will to Freedom says that Pirapaharan told her that many young Tamil women were working with the LTTE. He told her that they were involved in different activities of the struggle.
She adds that Pirapaharan also read to her letters from women activists requesting him to arrange military training for them to make their participation in the fight against state brutality deeper and wider. In those letters the women had indicated their desire to get involved in the ‘people’s defence against brutal oppression.’ Pirapaharan told her his intention to work on a program for the induction of women into the armed struggle.
And that process started in a totally unexpected manner.
The Death Fast
The 1983 July riots and the attack on the Tamil students of Peradeniya University on 12 and 13 May, two months before the riots, had displaced all Tamil university students who studied at the universities of Colombo, Peradeniya and Moratuwa. They fled to the north and east, their homeland. When the University Grants Commission (UGC) announced the reopening of the southern Universities, Tamil students refused to return. They said they feared for their lives and requested that they be transferred to Jaffna University.
The UGC turned down the students' request and directed them to attend lectures or suffer the consequences. The students decided to protest. They organized a fast at the Jaffna University campus. All Tamil militant groups supported the fast. GUES, the student organization of EROS, took charge of the propaganda. It whipped up feeling in the student community in the Jaffna peninsula.
The UGC was adamant. It issued an ultimatum that the students should report to the registrars of their respective universities before the end of November. Some students decided to break ranks saying they did not want to forgo their university studies. The LTTE then issued a leaflet on 7 November titled: Do not go to Killing Fields. The leaflet said returning to the southern universities would be dangerous to the Tamil students. It said Sinhala chauvinism would not mind turning the universities into Welikadas, referring to the prison massacres.
The government announced that it was not prepared to yield to pressure from Tamil students. The UGC told the universities to commence lectures from January. This angered the Tamil people. A student fast gained public sympathy. Large crowds thronged the Jaffna university campus daily to express their solidarity with the fasting students. School students boycotted classes and took out processions. Black flags were hung throughout the Jaffna peninsula. Tension mounted. Militant groups burnt government vehicles.
Nine students – four girls and five boys – launched a death fast on 9 January 1984. The government ordered the closure of Jaffna University. That failed to dislodge the fasting students. On the sixth day a fasting woman student fainted. Doctors were summoned. They pronounced that her condition was fast deteriorating. The condition of the other students was also disturbing.
Jaffna University 2002
The government did not relent. Its spokesman, Trade and Shipping Minister Lalith Athulathmudali, announced that the government would not be intimidated by death fasts. Around 11 p.m. on 16 January, the seventh day of the fast, armed youths forcibly carried all fasting students to waiting vans and whisked them away. The group, led by Victor, took them to the LTTE hideout at Atchuveli. They were fed there and transported by boat to Tamil Nadu.
The LTTE’s action to forcibly terminate the death fast was criticized by other militant groups, particularly by GUES and PLOTE. It was an unnecessary and unwarranted interference with the freedom of protest, a PLOTE statement said.
The LTTE issued a statement explaining its decision. The statement said:
We took the students in order to save their lives. We took them with their full consent. Now, they are eating and are in good health.
Students should not be allowed to die. If they had died due the fast the government would not have repented. We saved the fasting students because the government would not listen to non-violent protest.
LTTE propagandists made use of the university student fast to din into the minds of the Tamil people the futility of non-violent protests. They said Jayewardene's government, which had won the 1977 election promising to set up a ‘dharmista’ (just and fair) government, had become brutal. It stifled trade union strikes and non-violent protests using armed thuggery and the armed might of the state. The only language Jayewardene's government understood was the language of the gun.
Mathi’s Prank
The students were first taken to Madurai and treated at a private hospital. Pirapaharan did not want to have the girls with them in Madurai or send them to the training camp. He informed Adele that four Jaffna girls would be coming to her house and she would have female company.
What happened at the Thiruvanmiyur residence of the Balasinghams is told by Adele in her book The Will to Freedom. What follows is mainly based on her narrative with a few additional details I have been able to gather.
The four girls sent by Pirapaharan were: Mathi (Mathivathani), Vinoja, Jeya and Lalitha. Of them the lean, tall, fair, pleasant and playful Mathi was the most attractive. The Time correspondent who saw her during a press interview in 1985 called her a ‘fiery beauty.’ Mathi was from the village Madathuveli in Punguduthievu. Her mother's name was Sinnammal. Her father Earambu was a teacher and known in the village as Earambu Master. His was a pious religious family which practiced the Hindu religion strictly. Mathi was also pious, religious, gentle and caring.
Mathi was clever and did well in studies. She was selected to the university to do veterinary science but opted to study agricultural science, an unmistakable influence of her agricultural background. She was in her second year when attacks on Tamil students in Peradeniya University took place. She returned to her Punguduthievu home and stayed with her parents till the death fast began.
The entry of the four girls did cause some embarrassment to the almost male (Adele was older) preserve of the Thiruvanmyur home, but they brought mirth and liveliness to an almost boring abode. The girls took over the job of cooking and Balasingham is said to have relished their Jaffna dishes. On the days Pirapaharan visited the house they made choice snacks and dishes.
Mathi was also active and loved pranks. Her active nature and one of her pranks took her closer to Pirapaharan. The Time magazine report has this:
During the Indian festival of holi, she dared to douse the leader with a bucket of colored water. It was love at first splash. After reducing her to tears of fright with his spluttering yells, Pirapaharan then went on to confess his love.
Pirapaharan was living at that time at the Madras Legislative Assembly members' hotel and visited Adele’s Thiruvanmiyur residence on business. After the coloured water splash his visits to Thiruvanmyur became more frequent. He went there mostly to meet Mathvathani. Adele says Pirapaharan was absolutely besotted with Mathi and Mathi with Pirapaharan. Pirapaharan visited her at all odd hours and stayed with her for long, laughing and giggling. He came in the nights with bodyguards.
Valmiki Temple on East Coast Road, Thiruvanmiyur, Chennai 2003
Adele persuaded Balasingham to tell Pirapaharan to limit his visits to daytime as his night visits were disturbing the neighbourhood. She had already faced an ugly incident a few days before.
Thiruvanmiyur was a conservative Brahmin suburb of Chennai. Girls wore half sari and avoided mixing with boys. Adele, a white woman, was living with a Tamil man. That itself was strange. Added to that, all kinds of males visited that house during the day and night. Four girls were then brought. They were grown up, beautiful girls who wore skirts. Everyone who passed that way glanced at that house with suspicion. Gossip spread that a white woman was running a brothel.
One day, Adele relates in her book, a group of angry men gathered in front of their house and demonstrated shouting that that was a respectful place and threatening harm if they did not quit the area quickly. The men pelted stones at the house. Balasingham was not in at that time. There were no males in the house. The four girls huddled in a corner of their room, frozen.
Sri Marundeeswarar Temple, Thiruvanmuyir
Fortunately, Ponnamman arrived with a group of cadres. Seeing the crowd, he was shocked. When he realized the reason for the demonstration he was more shocked. He shouted at the crowd. He told them they were Tamil freedom fighters from Sri Lanka. He told them they were there because the Indian government had brought them for arms training. To prove his claims he pulled the revolver from his waist and showed it to them. The demonstrators were stunned. Anger turned into admiration. They apologized for their mistake and thereafter their gaze conveyed their respect.
Balasingham told Pirapaharan that they should respect the cultural norms and practices of the neighbours and it would damage their image if he were found talking to Mathi at night.
The Marriage
Pirapaharan’s love affair landed him in trouble with his competitors and with his organization. His competitors, especially PLOTE of Uma Maheswaran, seized this opportunity to attack Pirapaharan. Within his organization, the LTTE, also there was criticism. Some seniors felt that Pirapaharan was violating his own moral code.
"That was one of the most trying periods for Pirapaharan," Santhosam told me.
Pirapaharan turned to Adele and Balasingham for help. Adele, more than Balasingham, stood by Pirapaharan. She was not, even during the Uma Maheswaran- Urmila episode, comfortable with the rigid LTTE code which barred marriage. She argued that the code should be more flexible. It should take into account human emotions.
Adele’s support for flexibility prompted Balasingham to take the stand that if Uma Maheswaran married Urmila the matter could be settled. The problem arose because Uma and Urmila denied their relationship and declined to marry each other. Balasingham adopted the same stand in Pirapaharan- Mathi affair also.
Balasingham handled the Pirapaharan-Mathi affair very carefully. He did not want that to the cause for another split. He called Pirapaharan’s senior and closest cadres to Chennai. Some of them had already expressed their opposition to Pirapaharan’s love affair. They maintained that it was a violation of the organization’s code of conduct. They repeated the same argument Pirapaharan used against Uma Maheswaran. They said the leader who devised the disciplinary rules should not break them.
Balasingham reminded them of the compromise he had then suggested. He told them that he advocated flexibility. He had suggested to Uma and Urmila a flexible compromise. They declined to accept the compromise and get married. He informed the other LTTE leaders that he proposed to suggest the same formula to Pirapaharan and Mathi.
Then, Balasingham proceeded to argue for the need for flexibility. I will quote Adele on that:
"Bala explained that the old moral code of the organization was rigid and puritanical and had to be changed to keep abreast with the time. He also argued that romance and heroism were values upheld in Tamil culture. Pirapaharan’s love relationship had the potential to revolutionize the organization by making available to the cadres the possibility of a fulfilling love relationship, marriage and family life for them also in the future. This turn of events should be viewed as a positive development in the growth and development of the organization."
Adele says the senior colleagues reluctantly accepted Balasingham’s plea. I learnt from two seniors I talked to that they were actually placed on the horns of a dilemma. They said they realized that Pirapaharan was infatuated with Mathi. Any attempt by them to break their relationship would affect him psychologically and emotionally. They said Adele was keen on helping Pirapaharan and she met the cadres individually and told them, "Please understand this. Marriage will do Pirapaharan good. It will also do the organization good. Don't stand in the way."
The senior leaders told Balasingham that the LTTE’s code of conduct should be suitably amended to permit Pirapaharan to marry Mathi. They told Balasingham that that amendment should be a general rule and not an exception. Balasingham welcomed the suggestion and formulated the general rule which allowed those who served the organization for five years the freedom to marry.
Pirapaharan’s marriage had a profound effect on the organization. One by one many senior cares married and marriage and family life became the norm in the LTTE.
Balasingham told Pirapaharan that he should marry soon and preferably with the consent of Mathi’s parents. Balasingham arranged for Earambu Master and his wife Sinnammal to travel to Chennai. Balasingham told them that their daughter had fallen in love with Pirapaharan and the best course of action available now was to get them married. He told them to talk to their daughter and decide her future.
Kandaswamy Temple, Thiruporur
Mathi’s parents gave their consent after discussing the matter with her. A relative of Earambu master told me that he had explained to his daughter the difficulties she would face if she married Pirapaharan, a guerrilla leader wanted by the Sri Lankan government. "Your life will be in eternal danger, I warned her. She said she is prepared to sacrifice her life for his sake. I had nothing more to say. I gave my consent," Earambu Master had told his relative.
The marriage took place on 1 October 1984 at Thiruporur Murugan Temple in Tamil Nadu. Pirapaharan is a devotee of the Hindu deity Murugan, a God of Action and Destroyer of Evil. The wedding was a simple ceremony. After the wedding Mathi left Balasingham’s house and lived with Pirapaharan.
TELO Girls
Before Pirapaharan and Mathi's wedding Adele and Balasingham moved to a bigger house in Thiruvanmiyur. They needed a bigger house because more girls had joined them. That also was an unexpected addition. Along with the thousands of angry young men a number of girls wanted to join the militant groups to receive military training. But the LTTE, PLOTE and EROS refused to take them, saying that they had not yet formed women’s wings.
TELO leader Sri Sabaratnam took girls who volunteered. He transported them to the TELO camp in Tamil Nadu. There the girls found that no proper arrangements had been made to accommodate them. They found that a women’s wing had not been organized. They realized that no one had been appointed to look after them. The girls were stranded. They approached a Catholic priest for help. The priest asked Pirapaharan to do something to help the girls. Pirapaharan told the priest that he also had not formed a women’s wing, but would form one when sufficient numbers joined. He offered to provide accommodation to the stranded girls till he founded the women’s wing. He sent the girls to Adele.
The TELO group included Sothia, Sugi, Theepa, Imelda, Vasanthi, Jeya, Lalitha and Santhi. They were all trailblazers in the Tamil freedom struggle. Sothia was the first woman leader of the LTTE’s military wing, Sugi was the first to fire an RPG at a military sentry point, Theepa was an instructor at the LTTE’s first training camp in Jaffna for women cadres, Lalitha was the director of Sensolai, a residential school for orphaned girls and children, and Santhi headed the women’s intelligence wing.
With the addition of the TELO girls the Balasinghams rented a larger house in Thruvanmiyur and moved into it. Adele and Balasingham occupied an upstairs room which opened onto a balcony. The girls occupied the ground floor. When Mathi moved out after marriage to live with Pirapaharan, the remaining girls in October 1984 were sent to Madurai, where the first military training program for LTTE women cadres was conducted. The Balasinghams then moved into a smaller seaside two-roomed flat in Besant Nagar, a suburb of Chennai.
The first three years of Mathi’s married life were pleasant and she bore two children during that time. The eldest was a boy, born in 1985, named Charles Anthony, after Pirapaharan's trusted lieutenant Charles Anthony Seelan whose death on 15 July 1983 led to the retaliatory Thirunelveli attack, the turning point in Sri Lankan history. The second child, born in June 1986, was a girl. She was named Thuwarakai after one of the LTTE’s early martyrs. T he third child, a boy, born ten years later, was named after Mathi’s younger brother Balachandran who was killed by the Indian army.
Mathi is leading a backstage life. Occasions on which she came into the open with Pirapaharan are rare. The first occasion in which Pirapaharan brought Mathi with him was in 1985 during an interview he gave to Indian journalist Anita Pratap. In her book Island of Blood Anita Pratap records that occasion thus:
Once, in the mid-1980s in Madras, Pirapaharan brought his wife and three-month-old son along for the interview… As she sat by his side during the interview, Pirapaharan’s wife did not speak even once out of turn. She wore a printed wrinkle-free sari and a modest blouse. She seemed gentle and domesticated. At his request, she handed him his son. ‘His name,' said Pirapaharan looking down at his infant, ‘is Charles Anthony.’
Anita Prathap’s comment about the naming of the child:
I realized then that loyalty begets loyalty. The reason LTTE cadres are so loyal to Pirapaharan is because his loyalty to them is legendary.
Seelan’s loyalty to Pirapaharan is also legendary. Sarath Munasinghe in his book A Soldier’s Version has this on page 76:
Seelan has told her (Nirmala Nithiyananthan) that Pirapaharan was a great leader. One day, when a sick LTTE member wanted to vomit, from his sick bed, Pirapaharan has held out his hands together for the sick person to vomit. Jokingly, I told Nirmala, "I will get hold of your Seelan one day," she replied, "Please do not try that. You will never get him alive."
And I have told in the first volume of this series that Sarath Munasinghe only got Seelan's body. Pirapaharan rewarded Seelan’s loyalty and self sacrifice by naming his son Charles Anthony.
Mathi, a stout Hindu, did not object to giving their eldest son a Christian name. She respected Pirapaharan’s sentiments and led a very supportive life. Her dedication and selfless sacrifice have won for her the admiration of all who have known her.
Adele Balasingham has this in her book The Will to Freedom:
In choosing Mathi as his wife, Pirapaharan was more than blessed, for over the years of their marriage she has provided him with unwavering love and surrounded him with the security and warmth of family life; often under very difficult conditions and situations. It has not been a bed of roses for Mathi. A very gentle and tender character, she has had to rise to the occasion in many instances and overcome several emotionally stressful circumstances.
During the first three years Mathi lived in Chennai she had to live alone with the two infants as Pirapaharan spent most of his time organizing the training camps and overseeing the training. But she enjoyed peace of mind.
In December 1986 Mathi shifted to Jaffna when Pirapaharan decided to move to the northern province to wage the struggle against the Sri Lankan state from the Tamil homeland. There she lived in a hideout in Nallur. Her parents joined her. She went through many anxious moments when Sri Lankan air force bombers and helicopters targeted her husband.
Mathi was in her Nallur hideout when the Indian Peace Keeping Force (IPKF) entered Jaffna town in October 1987. She took refuge with the two children in Nallur Kandasamy Kovil along with the people of the area. That was one of the most anxious moments in her life. The Indian army was searching everywhere to arrest her husband and she was in the area the Indian forces had captured.
When the situation eased, she left the two children in the care of her parents and joined her husband in the Alampil jungles of Manal Aru in the Mullaitivu district. Her life at Alampil was a period of mental torment. The ceaseless Indian artillery bombardment of the LTTE hideout inside the bosom of the thick forest, the inching advance of the fierce Indian regiments, the news about the death of her younger brother Balachandran in combat and, above all, the separation from her toddler children emotionally shook her.
Pirapaharan could not bear her suffering. He decided to send her abroad. She resisted. Pirapaharan insisted. Eventually her escape to Jaffna, where she rejoined her children, and then to Sweden were arranged. The story of this thrilling escapade remains untold. The general belief during that time was that she had gone to Australia.
Mathi led a secret life with her children in Sweden for nearly two years. She was reunited with her husband in late 1989. President Premadasa, with whom the LTTE commenced talks in April 1989, granted permission and made arrangements for Mathi’s return. Mathi and her children were flown to Singapore. She joined Balasingham and Adele at Singapore and flew to Katunayake with them. Premadasa ordered that a special helicopter take Balasingham, Adele and Mathi and her children to an undisclosed destination in Alampil.
"Throughout the years of her marriage," Adele comments in her book, "Mathi has never known a permanent home and safe family life. Nevertheless, she has lived out the role of the wife to a guerilla leader with great courage and dignity and consistently struggled to provide a stable life for her children."
Index to previous chapters
Next
Chapter 14. JR’s Three Track Policy
To be posted September 3
POSTED AUGUST 27, 2004 The views and opinions expressed are not necessarily those of Ilankai Tamil Sangam, USA, Inc., its members, or its affiliates.
PRINT THIS ARTICLE
SEND THIS ARTICLE TO A FRIEND
© 1996-2010 Ilankai Tamil Sangam, USA, Inc.
Ilankai Tamil Sangam, USA, Inc. - The Association of Tamils of Sri Lanka in the USA
By: T. Sabaratnam
(Volume 2)
13. The Love Story
Adele’s Influence
The third and fourth matters on which Pirapaharan’s attention was focused during the closing months of 1983 were interestingly intertwined. They involved the theoretical issue of the role of women in the freedom struggle and Pirapaharan’s personal life.
The general issue of women’s emancipation and the freedom struggle was brought to the attention of Pirapaharan by Adele Balasingham, who published a book Women and Revolution in late 1983 in Chennai. In that book Adele took up three strong positions. Firstly, she argued that women in any oppressed society have the right to oppose the oppression and defend their people. That gives women the opportunity to realize their patriotic sentiment. Secondly, women’s participation in the national freedom struggle helps to strengthen it. It would not weaken the struggle as generally feared. Thirdly, involvement in the national struggle provides space for women to struggle for women’s emancipation. Women’s direct participation in the national struggle paves the way for the total liberation of the society.
Adele Balasingham (courtesy www.tamilcanadian.com)
I tried to find out whether Adele’s booklet was discussed by the others who lived at Thiruvanmiyur and Adayar. No one remembered the book or any discussion about it. Their central focus at that time was on the Indian training program. But Adele in her book The Will to Freedom says that Pirapaharan told her that many young Tamil women were working with the LTTE. He told her that they were involved in different activities of the struggle.
She adds that Pirapaharan also read to her letters from women activists requesting him to arrange military training for them to make their participation in the fight against state brutality deeper and wider. In those letters the women had indicated their desire to get involved in the ‘people’s defence against brutal oppression.’ Pirapaharan told her his intention to work on a program for the induction of women into the armed struggle.
And that process started in a totally unexpected manner.
The Death Fast
The 1983 July riots and the attack on the Tamil students of Peradeniya University on 12 and 13 May, two months before the riots, had displaced all Tamil university students who studied at the universities of Colombo, Peradeniya and Moratuwa. They fled to the north and east, their homeland. When the University Grants Commission (UGC) announced the reopening of the southern Universities, Tamil students refused to return. They said they feared for their lives and requested that they be transferred to Jaffna University.
The UGC turned down the students' request and directed them to attend lectures or suffer the consequences. The students decided to protest. They organized a fast at the Jaffna University campus. All Tamil militant groups supported the fast. GUES, the student organization of EROS, took charge of the propaganda. It whipped up feeling in the student community in the Jaffna peninsula.
The UGC was adamant. It issued an ultimatum that the students should report to the registrars of their respective universities before the end of November. Some students decided to break ranks saying they did not want to forgo their university studies. The LTTE then issued a leaflet on 7 November titled: Do not go to Killing Fields. The leaflet said returning to the southern universities would be dangerous to the Tamil students. It said Sinhala chauvinism would not mind turning the universities into Welikadas, referring to the prison massacres.
The government announced that it was not prepared to yield to pressure from Tamil students. The UGC told the universities to commence lectures from January. This angered the Tamil people. A student fast gained public sympathy. Large crowds thronged the Jaffna university campus daily to express their solidarity with the fasting students. School students boycotted classes and took out processions. Black flags were hung throughout the Jaffna peninsula. Tension mounted. Militant groups burnt government vehicles.
Nine students – four girls and five boys – launched a death fast on 9 January 1984. The government ordered the closure of Jaffna University. That failed to dislodge the fasting students. On the sixth day a fasting woman student fainted. Doctors were summoned. They pronounced that her condition was fast deteriorating. The condition of the other students was also disturbing.
Jaffna University 2002
The government did not relent. Its spokesman, Trade and Shipping Minister Lalith Athulathmudali, announced that the government would not be intimidated by death fasts. Around 11 p.m. on 16 January, the seventh day of the fast, armed youths forcibly carried all fasting students to waiting vans and whisked them away. The group, led by Victor, took them to the LTTE hideout at Atchuveli. They were fed there and transported by boat to Tamil Nadu.
The LTTE’s action to forcibly terminate the death fast was criticized by other militant groups, particularly by GUES and PLOTE. It was an unnecessary and unwarranted interference with the freedom of protest, a PLOTE statement said.
The LTTE issued a statement explaining its decision. The statement said:
We took the students in order to save their lives. We took them with their full consent. Now, they are eating and are in good health.
Students should not be allowed to die. If they had died due the fast the government would not have repented. We saved the fasting students because the government would not listen to non-violent protest.
LTTE propagandists made use of the university student fast to din into the minds of the Tamil people the futility of non-violent protests. They said Jayewardene's government, which had won the 1977 election promising to set up a ‘dharmista’ (just and fair) government, had become brutal. It stifled trade union strikes and non-violent protests using armed thuggery and the armed might of the state. The only language Jayewardene's government understood was the language of the gun.
Mathi’s Prank
The students were first taken to Madurai and treated at a private hospital. Pirapaharan did not want to have the girls with them in Madurai or send them to the training camp. He informed Adele that four Jaffna girls would be coming to her house and she would have female company.
What happened at the Thiruvanmiyur residence of the Balasinghams is told by Adele in her book The Will to Freedom. What follows is mainly based on her narrative with a few additional details I have been able to gather.
The four girls sent by Pirapaharan were: Mathi (Mathivathani), Vinoja, Jeya and Lalitha. Of them the lean, tall, fair, pleasant and playful Mathi was the most attractive. The Time correspondent who saw her during a press interview in 1985 called her a ‘fiery beauty.’ Mathi was from the village Madathuveli in Punguduthievu. Her mother's name was Sinnammal. Her father Earambu was a teacher and known in the village as Earambu Master. His was a pious religious family which practiced the Hindu religion strictly. Mathi was also pious, religious, gentle and caring.
Mathi was clever and did well in studies. She was selected to the university to do veterinary science but opted to study agricultural science, an unmistakable influence of her agricultural background. She was in her second year when attacks on Tamil students in Peradeniya University took place. She returned to her Punguduthievu home and stayed with her parents till the death fast began.
The entry of the four girls did cause some embarrassment to the almost male (Adele was older) preserve of the Thiruvanmyur home, but they brought mirth and liveliness to an almost boring abode. The girls took over the job of cooking and Balasingham is said to have relished their Jaffna dishes. On the days Pirapaharan visited the house they made choice snacks and dishes.
Mathi was also active and loved pranks. Her active nature and one of her pranks took her closer to Pirapaharan. The Time magazine report has this:
During the Indian festival of holi, she dared to douse the leader with a bucket of colored water. It was love at first splash. After reducing her to tears of fright with his spluttering yells, Pirapaharan then went on to confess his love.
Pirapaharan was living at that time at the Madras Legislative Assembly members' hotel and visited Adele’s Thiruvanmiyur residence on business. After the coloured water splash his visits to Thiruvanmyur became more frequent. He went there mostly to meet Mathvathani. Adele says Pirapaharan was absolutely besotted with Mathi and Mathi with Pirapaharan. Pirapaharan visited her at all odd hours and stayed with her for long, laughing and giggling. He came in the nights with bodyguards.
Valmiki Temple on East Coast Road, Thiruvanmiyur, Chennai 2003
Adele persuaded Balasingham to tell Pirapaharan to limit his visits to daytime as his night visits were disturbing the neighbourhood. She had already faced an ugly incident a few days before.
Thiruvanmiyur was a conservative Brahmin suburb of Chennai. Girls wore half sari and avoided mixing with boys. Adele, a white woman, was living with a Tamil man. That itself was strange. Added to that, all kinds of males visited that house during the day and night. Four girls were then brought. They were grown up, beautiful girls who wore skirts. Everyone who passed that way glanced at that house with suspicion. Gossip spread that a white woman was running a brothel.
One day, Adele relates in her book, a group of angry men gathered in front of their house and demonstrated shouting that that was a respectful place and threatening harm if they did not quit the area quickly. The men pelted stones at the house. Balasingham was not in at that time. There were no males in the house. The four girls huddled in a corner of their room, frozen.
Sri Marundeeswarar Temple, Thiruvanmuyir
Fortunately, Ponnamman arrived with a group of cadres. Seeing the crowd, he was shocked. When he realized the reason for the demonstration he was more shocked. He shouted at the crowd. He told them they were Tamil freedom fighters from Sri Lanka. He told them they were there because the Indian government had brought them for arms training. To prove his claims he pulled the revolver from his waist and showed it to them. The demonstrators were stunned. Anger turned into admiration. They apologized for their mistake and thereafter their gaze conveyed their respect.
Balasingham told Pirapaharan that they should respect the cultural norms and practices of the neighbours and it would damage their image if he were found talking to Mathi at night.
The Marriage
Pirapaharan’s love affair landed him in trouble with his competitors and with his organization. His competitors, especially PLOTE of Uma Maheswaran, seized this opportunity to attack Pirapaharan. Within his organization, the LTTE, also there was criticism. Some seniors felt that Pirapaharan was violating his own moral code.
"That was one of the most trying periods for Pirapaharan," Santhosam told me.
Pirapaharan turned to Adele and Balasingham for help. Adele, more than Balasingham, stood by Pirapaharan. She was not, even during the Uma Maheswaran- Urmila episode, comfortable with the rigid LTTE code which barred marriage. She argued that the code should be more flexible. It should take into account human emotions.
Adele’s support for flexibility prompted Balasingham to take the stand that if Uma Maheswaran married Urmila the matter could be settled. The problem arose because Uma and Urmila denied their relationship and declined to marry each other. Balasingham adopted the same stand in Pirapaharan- Mathi affair also.
Balasingham handled the Pirapaharan-Mathi affair very carefully. He did not want that to the cause for another split. He called Pirapaharan’s senior and closest cadres to Chennai. Some of them had already expressed their opposition to Pirapaharan’s love affair. They maintained that it was a violation of the organization’s code of conduct. They repeated the same argument Pirapaharan used against Uma Maheswaran. They said the leader who devised the disciplinary rules should not break them.
Balasingham reminded them of the compromise he had then suggested. He told them that he advocated flexibility. He had suggested to Uma and Urmila a flexible compromise. They declined to accept the compromise and get married. He informed the other LTTE leaders that he proposed to suggest the same formula to Pirapaharan and Mathi.
Then, Balasingham proceeded to argue for the need for flexibility. I will quote Adele on that:
"Bala explained that the old moral code of the organization was rigid and puritanical and had to be changed to keep abreast with the time. He also argued that romance and heroism were values upheld in Tamil culture. Pirapaharan’s love relationship had the potential to revolutionize the organization by making available to the cadres the possibility of a fulfilling love relationship, marriage and family life for them also in the future. This turn of events should be viewed as a positive development in the growth and development of the organization."
Adele says the senior colleagues reluctantly accepted Balasingham’s plea. I learnt from two seniors I talked to that they were actually placed on the horns of a dilemma. They said they realized that Pirapaharan was infatuated with Mathi. Any attempt by them to break their relationship would affect him psychologically and emotionally. They said Adele was keen on helping Pirapaharan and she met the cadres individually and told them, "Please understand this. Marriage will do Pirapaharan good. It will also do the organization good. Don't stand in the way."
The senior leaders told Balasingham that the LTTE’s code of conduct should be suitably amended to permit Pirapaharan to marry Mathi. They told Balasingham that that amendment should be a general rule and not an exception. Balasingham welcomed the suggestion and formulated the general rule which allowed those who served the organization for five years the freedom to marry.
Pirapaharan’s marriage had a profound effect on the organization. One by one many senior cares married and marriage and family life became the norm in the LTTE.
Balasingham told Pirapaharan that he should marry soon and preferably with the consent of Mathi’s parents. Balasingham arranged for Earambu Master and his wife Sinnammal to travel to Chennai. Balasingham told them that their daughter had fallen in love with Pirapaharan and the best course of action available now was to get them married. He told them to talk to their daughter and decide her future.
Kandaswamy Temple, Thiruporur
Mathi’s parents gave their consent after discussing the matter with her. A relative of Earambu master told me that he had explained to his daughter the difficulties she would face if she married Pirapaharan, a guerrilla leader wanted by the Sri Lankan government. "Your life will be in eternal danger, I warned her. She said she is prepared to sacrifice her life for his sake. I had nothing more to say. I gave my consent," Earambu Master had told his relative.
The marriage took place on 1 October 1984 at Thiruporur Murugan Temple in Tamil Nadu. Pirapaharan is a devotee of the Hindu deity Murugan, a God of Action and Destroyer of Evil. The wedding was a simple ceremony. After the wedding Mathi left Balasingham’s house and lived with Pirapaharan.
TELO Girls
Before Pirapaharan and Mathi's wedding Adele and Balasingham moved to a bigger house in Thiruvanmiyur. They needed a bigger house because more girls had joined them. That also was an unexpected addition. Along with the thousands of angry young men a number of girls wanted to join the militant groups to receive military training. But the LTTE, PLOTE and EROS refused to take them, saying that they had not yet formed women’s wings.
TELO leader Sri Sabaratnam took girls who volunteered. He transported them to the TELO camp in Tamil Nadu. There the girls found that no proper arrangements had been made to accommodate them. They found that a women’s wing had not been organized. They realized that no one had been appointed to look after them. The girls were stranded. They approached a Catholic priest for help. The priest asked Pirapaharan to do something to help the girls. Pirapaharan told the priest that he also had not formed a women’s wing, but would form one when sufficient numbers joined. He offered to provide accommodation to the stranded girls till he founded the women’s wing. He sent the girls to Adele.
The TELO group included Sothia, Sugi, Theepa, Imelda, Vasanthi, Jeya, Lalitha and Santhi. They were all trailblazers in the Tamil freedom struggle. Sothia was the first woman leader of the LTTE’s military wing, Sugi was the first to fire an RPG at a military sentry point, Theepa was an instructor at the LTTE’s first training camp in Jaffna for women cadres, Lalitha was the director of Sensolai, a residential school for orphaned girls and children, and Santhi headed the women’s intelligence wing.
With the addition of the TELO girls the Balasinghams rented a larger house in Thruvanmiyur and moved into it. Adele and Balasingham occupied an upstairs room which opened onto a balcony. The girls occupied the ground floor. When Mathi moved out after marriage to live with Pirapaharan, the remaining girls in October 1984 were sent to Madurai, where the first military training program for LTTE women cadres was conducted. The Balasinghams then moved into a smaller seaside two-roomed flat in Besant Nagar, a suburb of Chennai.
The first three years of Mathi’s married life were pleasant and she bore two children during that time. The eldest was a boy, born in 1985, named Charles Anthony, after Pirapaharan's trusted lieutenant Charles Anthony Seelan whose death on 15 July 1983 led to the retaliatory Thirunelveli attack, the turning point in Sri Lankan history. The second child, born in June 1986, was a girl. She was named Thuwarakai after one of the LTTE’s early martyrs. T he third child, a boy, born ten years later, was named after Mathi’s younger brother Balachandran who was killed by the Indian army.
Mathi is leading a backstage life. Occasions on which she came into the open with Pirapaharan are rare. The first occasion in which Pirapaharan brought Mathi with him was in 1985 during an interview he gave to Indian journalist Anita Pratap. In her book Island of Blood Anita Pratap records that occasion thus:
Once, in the mid-1980s in Madras, Pirapaharan brought his wife and three-month-old son along for the interview… As she sat by his side during the interview, Pirapaharan’s wife did not speak even once out of turn. She wore a printed wrinkle-free sari and a modest blouse. She seemed gentle and domesticated. At his request, she handed him his son. ‘His name,' said Pirapaharan looking down at his infant, ‘is Charles Anthony.’
Anita Prathap’s comment about the naming of the child:
I realized then that loyalty begets loyalty. The reason LTTE cadres are so loyal to Pirapaharan is because his loyalty to them is legendary.
Seelan’s loyalty to Pirapaharan is also legendary. Sarath Munasinghe in his book A Soldier’s Version has this on page 76:
Seelan has told her (Nirmala Nithiyananthan) that Pirapaharan was a great leader. One day, when a sick LTTE member wanted to vomit, from his sick bed, Pirapaharan has held out his hands together for the sick person to vomit. Jokingly, I told Nirmala, "I will get hold of your Seelan one day," she replied, "Please do not try that. You will never get him alive."
And I have told in the first volume of this series that Sarath Munasinghe only got Seelan's body. Pirapaharan rewarded Seelan’s loyalty and self sacrifice by naming his son Charles Anthony.
Mathi, a stout Hindu, did not object to giving their eldest son a Christian name. She respected Pirapaharan’s sentiments and led a very supportive life. Her dedication and selfless sacrifice have won for her the admiration of all who have known her.
Adele Balasingham has this in her book The Will to Freedom:
In choosing Mathi as his wife, Pirapaharan was more than blessed, for over the years of their marriage she has provided him with unwavering love and surrounded him with the security and warmth of family life; often under very difficult conditions and situations. It has not been a bed of roses for Mathi. A very gentle and tender character, she has had to rise to the occasion in many instances and overcome several emotionally stressful circumstances.
During the first three years Mathi lived in Chennai she had to live alone with the two infants as Pirapaharan spent most of his time organizing the training camps and overseeing the training. But she enjoyed peace of mind.
In December 1986 Mathi shifted to Jaffna when Pirapaharan decided to move to the northern province to wage the struggle against the Sri Lankan state from the Tamil homeland. There she lived in a hideout in Nallur. Her parents joined her. She went through many anxious moments when Sri Lankan air force bombers and helicopters targeted her husband.
Mathi was in her Nallur hideout when the Indian Peace Keeping Force (IPKF) entered Jaffna town in October 1987. She took refuge with the two children in Nallur Kandasamy Kovil along with the people of the area. That was one of the most anxious moments in her life. The Indian army was searching everywhere to arrest her husband and she was in the area the Indian forces had captured.
When the situation eased, she left the two children in the care of her parents and joined her husband in the Alampil jungles of Manal Aru in the Mullaitivu district. Her life at Alampil was a period of mental torment. The ceaseless Indian artillery bombardment of the LTTE hideout inside the bosom of the thick forest, the inching advance of the fierce Indian regiments, the news about the death of her younger brother Balachandran in combat and, above all, the separation from her toddler children emotionally shook her.
Pirapaharan could not bear her suffering. He decided to send her abroad. She resisted. Pirapaharan insisted. Eventually her escape to Jaffna, where she rejoined her children, and then to Sweden were arranged. The story of this thrilling escapade remains untold. The general belief during that time was that she had gone to Australia.
Mathi led a secret life with her children in Sweden for nearly two years. She was reunited with her husband in late 1989. President Premadasa, with whom the LTTE commenced talks in April 1989, granted permission and made arrangements for Mathi’s return. Mathi and her children were flown to Singapore. She joined Balasingham and Adele at Singapore and flew to Katunayake with them. Premadasa ordered that a special helicopter take Balasingham, Adele and Mathi and her children to an undisclosed destination in Alampil.
"Throughout the years of her marriage," Adele comments in her book, "Mathi has never known a permanent home and safe family life. Nevertheless, she has lived out the role of the wife to a guerilla leader with great courage and dignity and consistently struggled to provide a stable life for her children."
Index to previous chapters
Next
Chapter 14. JR’s Three Track Policy
To be posted September 3
POSTED AUGUST 27, 2004 The views and opinions expressed are not necessarily those of Ilankai Tamil Sangam, USA, Inc., its members, or its affiliates.
PRINT THIS ARTICLE
SEND THIS ARTICLE TO A FRIEND
© 1996-2010 Ilankai Tamil Sangam, USA, Inc.
Ilankai Tamil Sangam, USA, Inc. - The Association of Tamils of Sri Lanka in the USA
தேசியத்தலைவர்
Colombo, 03 July, (Asiantribune.com): The health condition of Velupillai Prabakaran has become a matter of serious concern among the inner circle of the LTTE. Some sources claim that adverse reports are not forwarded to him fearing that these reports might affect his health. Most of the work load is taken off his shoulders and delegated to trusted cadres.Health profile of the aging Tiger Leader V.Prabakaran
His doctors are most concerned about his diabetes and his bouts of depression. Partly because of this and partly because of security reasons his movements have been restricted. He is no longer seen as the outdoor activists. Even his exercises are confined to indoors. He does not want to set a pattern to his daily routine fearing that his enemies could easily target him by studying the routine.
He has been missing from the public eye after the government started to Target key military installations.
Asian Tribune consulted various reliable sources to put this file together:
Prabakaran 17 yearsHealth Profile of Prabakaran
Name: Prabhakaran. Velupillai
Date of Birth: 26 November 1954
Place of Birth: Valvetiturai, Sri Lanka
Father’s Name: Thiruvenkadam Velupillai
Mother’s Name: Valiipuram Parvathy
Brother: Manokaran (Eldest) Married to Vanajadevi
Prabakaran 1984Sisters: Jegathieswary Married to Mathiaparanam and Vinothini married to Rasenthiran. (Both sisters are elder to him. He is the youngest member in the family.
Velupillai originally from Point Pedro started his life as a clerk in the Government Clerical Service when he was 19 years old and retired from Government service as a Land Officer when he was 58 years old.
Education: Prabakaran studied up to G.C.E. Ordinary level at Chidampara College, Valvetiturai. The last school he attended.
Organization:
Prabaharan 1987
1. Tamil New Tigers (TNT) - 1972
2. Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE) - 05 May 1976.
Marriage and Family Life
Married: On 1st October 1984 at a simple Temple ceremony held at Murugan Temple, Thiruporur , Chennai, Tamil Nadu, India.
Wife’s Name: Mathivathani from Punguduthievu
Fathers Name of wife: Erambu
Mother’s name of wife: Sinnammal
Prabakaran’s children: 1. Charles Anthony Seelan - Date of Birth: 18 April 1985, 2. Dhuwaraha - Date of Birth: 02 June 1986, 3. Balachandran - Date of Birth: 10 January 1996.Prabakaran 1989
Presently Wife and three children are away from Sri Lanka.
Maladies (known)
Blood Pressure : Hypertension . His uncontrolled high blood pressure is said to be dangerous which could lead to stroke, heart attack, heart failure or kidney failure.
Diabetes: Type 2 diabetes, - non-insulin-dependent diabetes mellitus (NIDDM) Trying to control through diets up to 2004 after that date reports reveals that he is under pills.
Heart related disease - Angina a disease of heart which results in sharp pains in the chest after physical activity or exercise.
Hydrocele : a collection of serous fluid that results from a defect or irritation in the tunica vaginalis of the scrotum - indirect inguinal hernia.
Prabakaran 1993
His doctors are most concerned about his diabetes and his bouts of depression. Partly because of this and partly because of security reasons his movements have been restricted. He is no longer seen as the outdoor activists. Even his exercises are confined to indoors. He does not want to set a pattern to his daily routine fearing that his enemies could easily target him by studying the routine.
He has been missing from the public eye after the government started to Target key military installations.
Asian Tribune consulted various reliable sources to put this file together:
Prabakaran 17 yearsHealth Profile of Prabakaran
Name: Prabhakaran. Velupillai
Date of Birth: 26 November 1954
Place of Birth: Valvetiturai, Sri Lanka
Father’s Name: Thiruvenkadam Velupillai
Mother’s Name: Valiipuram Parvathy
Brother: Manokaran (Eldest) Married to Vanajadevi
Prabakaran 1984Sisters: Jegathieswary Married to Mathiaparanam and Vinothini married to Rasenthiran. (Both sisters are elder to him. He is the youngest member in the family.
Velupillai originally from Point Pedro started his life as a clerk in the Government Clerical Service when he was 19 years old and retired from Government service as a Land Officer when he was 58 years old.
Education: Prabakaran studied up to G.C.E. Ordinary level at Chidampara College, Valvetiturai. The last school he attended.
Organization:
Prabaharan 1987
1. Tamil New Tigers (TNT) - 1972
2. Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE) - 05 May 1976.
Marriage and Family Life
Married: On 1st October 1984 at a simple Temple ceremony held at Murugan Temple, Thiruporur , Chennai, Tamil Nadu, India.
Wife’s Name: Mathivathani from Punguduthievu
Fathers Name of wife: Erambu
Mother’s name of wife: Sinnammal
Prabakaran’s children: 1. Charles Anthony Seelan - Date of Birth: 18 April 1985, 2. Dhuwaraha - Date of Birth: 02 June 1986, 3. Balachandran - Date of Birth: 10 January 1996.Prabakaran 1989
Presently Wife and three children are away from Sri Lanka.
Maladies (known)
Blood Pressure : Hypertension . His uncontrolled high blood pressure is said to be dangerous which could lead to stroke, heart attack, heart failure or kidney failure.
Diabetes: Type 2 diabetes, - non-insulin-dependent diabetes mellitus (NIDDM) Trying to control through diets up to 2004 after that date reports reveals that he is under pills.
Heart related disease - Angina a disease of heart which results in sharp pains in the chest after physical activity or exercise.
Hydrocele : a collection of serous fluid that results from a defect or irritation in the tunica vaginalis of the scrotum - indirect inguinal hernia.
Prabakaran 1993
ஞாயிறு, 17 ஜனவரி, 2010
கழகங்கள் உலக தர வரிசை
1. (3.) FC Barcelona España/4 341,0
2. (2.) Chelsea FC London England/4 292,0
3. (1.) Manchester United FC England/4 291,0
4. (4.) FC Shakhtyor Donetsk Ukraina/3 275,0
5. (6.) SV Werder Bremen Deutschland/4 272,0
6. (4.) Hamburger SV Deutschland/4 264,0
7. (7.) Arsenal FC London England/4 260,0
8. (8.) Club Estudiantes de La Plata Argentina/4 243,0
9. (9.) Cruzeiro EC Belo Horizonte Brasil/4 235,0
10. (10.) Galatasaray SK İstanbul Türkiye/3 219,0
11. (11.) AS Roma Italia/4 212,0
12. (13.) PAE Olympiakos SEP Pireas Greece/3 206,5
13. (12.) Grêmio Foot-Ball Porto-Alegrense Brasil/4 206,0
(19.) FC Internazionale Milano Italia/4 206,0
15. (16.) FC Bayern München Deutschland/4 204,0
16. (22.) FC Girondins de Bordeaux France/4 203,0
17. (24.) Lille Olympique Sporting Club France/4 202,0
18. (14.) FC Twente Enschede Nederland/3 201,5
19. (30.) PSV Eindhoven Nederland/3 192,0
20. (27.) Olympique Lyonnais France/4 190,0
(27.) Valencia CF España/4 190,0
22. (35.) Fenerbahçe SK İstanbul Türkiye/3 186,0
23. (30.) Real Madrid CF España/4 183,0
(20.) Sevilla FC
2. (2.) Chelsea FC London England/4 292,0
3. (1.) Manchester United FC England/4 291,0
4. (4.) FC Shakhtyor Donetsk Ukraina/3 275,0
5. (6.) SV Werder Bremen Deutschland/4 272,0
6. (4.) Hamburger SV Deutschland/4 264,0
7. (7.) Arsenal FC London England/4 260,0
8. (8.) Club Estudiantes de La Plata Argentina/4 243,0
9. (9.) Cruzeiro EC Belo Horizonte Brasil/4 235,0
10. (10.) Galatasaray SK İstanbul Türkiye/3 219,0
11. (11.) AS Roma Italia/4 212,0
12. (13.) PAE Olympiakos SEP Pireas Greece/3 206,5
13. (12.) Grêmio Foot-Ball Porto-Alegrense Brasil/4 206,0
(19.) FC Internazionale Milano Italia/4 206,0
15. (16.) FC Bayern München Deutschland/4 204,0
16. (22.) FC Girondins de Bordeaux France/4 203,0
17. (24.) Lille Olympique Sporting Club France/4 202,0
18. (14.) FC Twente Enschede Nederland/3 201,5
19. (30.) PSV Eindhoven Nederland/3 192,0
20. (27.) Olympique Lyonnais France/4 190,0
(27.) Valencia CF España/4 190,0
22. (35.) Fenerbahçe SK İstanbul Türkiye/3 186,0
23. (30.) Real Madrid CF España/4 183,0
(20.) Sevilla FC
வெள்ளி, 15 ஜனவரி, 2010
mu
முரளிதரன் (பிறப்பு: ஏப்ரல் 17, 1972, கண்டி) பொதுவாக முரளி என்றும் அழைக்கப்படுகிறார். இலங்கையின் மலையகத் தமிழரான இவர் இலங்கைத் துடுப்பாட்ட அணியின் முக்கிய சுழற்-பந்து வீச்சாளர் ஆவார். இவர் துடுப்பாட்ட வரலாற்றில் தலைசிறந்த பந்து வீச்சாளராக கருதப்படுகிறார். (test) துடுப்பாட்ட போட்டிகளில் விளையாடி இதுவரை ( 788 இலக்குகளை (விக்கெட்டுகளை) வீழ்த்தி உலகசாதனை படைத்துள்ளார். ஒருநாள் பன்னாட்டுத் துடுப்பாட்டத்திலும் இவர் அதிகூடிய இலக்குகளை வீழ்த்திய பட்டியலில் முதலாவதாக உள்ளார்
இவரது பந்துவீச்சின் தன்மைக் குறித்த பல சர்ச்சைகள் எழுப்பப்பட்டிருந்தன. ஆனால் ஆய்வுக் கூட பரிசோதனைகளின் பின்னர் சர்ச்சைகள் பொய்யென நிரூபிக்கப்பட்டன.
2004 ஆம் ஆண்டு ஐக்கிய நாடுகளின் உலக உணவுத் திட்டத்தின் தூதுவராக இணைந்ததோடு வறுமை-எதிர்ப்பு திட்டமொன்றிலும் தன்னை ஈடுபடுத்திக் கொண்டார். 2004 ஆம் ஆண்டு ஆழிப்பேரலையில் இருந்து 20 நிமிடங்களில் உயிர் தப்பிய முரளிதரன் பின்னர் அதனால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு உதவி செய்தார்
இலங்கை துடுப்பாட்ட அணியில் விளையாடும் ஒரு தமிழ ரான முரளி 2005 இல் இந்தியரான மதிமலர் இராமானுதியை திருமணம் செய்துக்கொண்டார்.
சின்னசாமி முத்தையா, இலக்ஷ்மி முத்தையா தம்பதிகளுக்கு மகனாக ஏப்ரல் 17, 1972, நத்தரன்பொத்த், குண்டசாலை, கண்டியில் முரளிதரன் பிறந்தார். சிறிதரன், பிரபாகரன், சசிகரன் என்ற மூன்று சகோதரர்கள் உள்ளனர். முரளிதரனின் தந்தை இலங்கையில் பிரபல பிஸ்கட் தயாரிக்கும் நிறுனவமான லக்கிலாண்ட் நிறுவனத்தின் உரிமையாளர் ஆவார். கண்டி புனித அந்தோனியார் கல்லூரியில் பாடசாலைக் கல்வியை பயின்ற முரளிதரன், பாடசாலை துடுப்பாட்ட அணியில் விளையாடி அதற்கு தலைமையும் தாங்கியிருந்தார். பாடசாலைக் காலத்தில் வேகப்பந்து வீச்சாளராக இருந்த முரளிதரன் அச்சமயம் பாடசாலை துடுப்பாட்ட அணியின் பயிற்றுனர் சுனில் பெர்னாண்டோவின் ஆலோசனைகேற்ப சுழற்பந்து வீச்சை தொடங்கினார். 1990 மற்றும் 1991 ஆண்டுகளில் இலங்கையின் பாட்டா நிறுவனம் வழங்கும் "பாட்டா ஆண்டின் சிறந்த பாடசாலை துடுப்பாட்ட வீரர்" என்ற விருதை பெற்றார். 1991ஆம் ஆண்டு தமிழ் யூனியன் துடுப்பாட்டக் கழகத்தில் இணைந்து தனது துடுப்பாட்ட வாழ்வை ஆரம்பித்தார்.
துடுப்பாட்ட வீரராக
இலங்கை அணிக்காக 1992 இல் முதல் தேர்வுத் துடுப்பாட்ட போட்டியில் 1992 இல் ஆஸ்திரேலியாவுக்கு எதிராக கொழும்பு பிரேமதாச அரங்கில் விளையாடினார். தனது முதல் ஒருநாள் பன்னாட்டுத் துடுப்பாட்ட போட்டியை ஆகஸ்டு 12, 1993 இல் இந்திய அணிக்கு எதிராக கொழும்பு பிரேமதாச அரங்கில் விளையாடினார்.
துடுப்பாட்ட உலகின் பைபிள் என வர்ணிக்கப்படும் விஸ்டன் சஞ்சிகை உலகின் தலைசிறந்த வீரராக முரளிதரனைத் தெரிவு செய்துள்ளது. இந்த விருது வழங்கும் முறை உருவாக்கப்பட்டு நான்காவது வீரராக இம்முறை முரளிதரன் விஸ்டன் சஞ்சிகையால் தெரிவு செய்யப்பட்டுள்ளார். ஏற்கனவே, இந்த விருதுகளை அவுஸ்திரேலியாவின் றிக்கி பொன்டிங் மற்றும் ஷேன் வோர்ன், இங்கிலாந்தின் அன்றூ பிளின்டோவ் ஆகியோர் பெற்றுள்ளனர். 1992 இல் இலங்கை அணிக்கு விளையாடத் தொடங்கியதில் இருந்து இதுவரை788அதிகமான testஇலக்குகளையும் 500ற்கும் அதிகமான ஒருநாள் இலக்குகளையும் வீழ்த்திச் சாதனை புரிந்துள்ளார்.
முத்தையா முரளிதரன் பல உலக சாதனைகளைக் நிகழ்த்தியுள்ளார்:
தேர்வு மற்றும் ஒருநாள் ஆட்டங்களில் மொத்தமாக அதிகூடிய இலக்குகள் பெற்றவர் 1280இலக்குகள் TEST துடுப்பாட்டத்தில் போட்டியொன்றில் 10 இலக்குகளுக்கதிகமாக அதிக சந்தர்ப்பங்களில் பெற்றவர்
TEST துடுப்பாட்டத்தில் போட்டியொன்றில் 5 இலக்குகளுக்கதிகமாக அதிக சந்தர்ப்பங்களில் பெற்றவர (60)
ஜிம் லேக்கர் (இங்கிலாந்து) மற்றும் முரளிதரன் மாதிரமே TEST துடுப்பாட்டத்தில் சுற்று ஒன்றில் 9 இலக்குகளை இருமுறைப் பெற்றவர்களாவர்.
தேTESTதுடுப்பாட்ட நாடுகள் அனைத்திற்கும் எதிராக 50 இலக்குகளைப் பெற்ற ஒரே வீரர்.
தேTESTதுடுப்பாட்ட நாடுகள் அனைத்திற்கும் எதிராக ஒரு போட்டியில் 10 இலக்குகளைப் பெற்ற ஒரே வீரர்.
வேகமான 350[10], 400[11], 450[12], 500[13], 550[14], 600[15], 650[16] மற்றும் 700[17] தேர்வு இலக்குகளைப் பெற்றவர்.
நான்கு அடுத்தடுத்த தேர்வுப் போட்டிகளில் 10 இலக்குகளைப் பெற்ற ஒரே வீரர். முரளி இதனை இருமுறைச் செய்துள்ளார்]
TEST துடுப்பாட்டத்தில் நேரடி ஆட்டமிழப்புகள் அதிகமாக கொண்ட வீரர். (153) [19] [20]
அதிக சாதகமான களத்தார்/பந்துவீச்சாளர் சோடி பிடி,மகெல ஜயவர்தனா - பந்து முரளி(63) [21]
murali
சண்டே லீடர் சொளிகிறது சரத்
விடுதலைபுலிகளின் இரங்கல்
எழுநூறு தமிழ் கைதிகள் மீது விசாரணை தேவை இல்லை .நீத...
சக்தி அலை வரிசை மகிந்தவினால் கைப்பற்றல்
தமிழருக்கெதிரான போர் குற்ற விசாரணைக்கு முடிவு-ஐ.நா...
மகிந்தவின் புதலவனுக்கு மோசடி புளைமைபரிச்ல்
புங்குடுதீவை அட்டி எழுப்ப ரஷ்யா ஆலோசனை
யாழ் கொழும்பு பேரூந்து சேவை இலகுவாக்கபட்டுள்ளது
விடியோ காட்சி உண்மை -ஐ நா-பி .பி.சி.செய்தி
சனல் நான்கின் விடியோ ஒளிபதிவு உண்மையே ஐ.நா.அறிவிப...
தலைவரின் தந்தையின் மரண கிரியை
சிவாஜிலிங்கம் பகடைகாயாக பயன்படுதபடுகிறாரா
தேர்தலை ஒட்டிய இந்த பேரூந்து சேவைகளின் ஆலவட்டம்...
சிரேஸ்ட அமைச்சர்கள் ஒதுங்கி விட்டார்களா
மகிந்தவின் அறிக்கை-ஐ.நா-மீது பாய்ச்சல்
பன்னீராயிரம் புலி உறுப்பினரா விடுதலை ஆவாரா
எதிரணியின் பத்து அம்ச கோரிரிக்கை
சிவாஜிலிங்கம் யாருடைய செல்ல பிள்ளை
ஆயிரம் புலி உறுப்பினர்கள் விடுதலை
வடக்கு கிழக்கை இணைக்க முடியாது -ஜனாதிபதி
தேசியத் தலைவரின் தந்தை காலமானார் .எமது அனுதாபங்கள்...
புங்குடுதீவை கட்டி எழுப்ப ரஷ்யா ஆலோசனை
பேரன் முனிச்
ஆனந்த்
இலங்கை சாம்பியன் --கழகங்கள்
ரத்னம் கிளப்
மகேஷ்
சாதனையாளன் முரளிதரன்
நாராயணன் கார்த்திகேயன்
சம்பந்தரின் கடைசி நேர ஓட்டம்
ஜனாதிபதி தேர்தல் -விபரம்
திருமாவளவனின் துணிச்சல்
கூட்டமைப்பின் ராஜதந்திரம்
புலிகளின் சொத்துக்களை முடக்க நடவடிக்கை
கூட்டமைப்பின் தர்மசங்கடம்
Photo பதவிக்கு வந்தால் பாதுகாப்பு வலயங்களை நீக்குவ...
PM இ.தொ.கா.வின் பிளவும் த.தே.கூட்டமைப்பின் முடிவும...
ரணில், சரத் பொன்சேகாவிற்கு எதிராக குமரன் பத்மநாதன்...
Photo இலங்கை அரசுக்கெதிரான செய்மதி படச்சான்றுகளுடன...
► 2009 (11)
► December (11)
அர்ச்சகர் செய்த திருவிளையாடகள்
ஐ.தே.க. பிரபலம் கைதாவாரா.
வானொலி வவுனியாவில் கருணாவின் ஆட்கள்
யாழ்ப்பாணத்தில் புதிய ஹோட்டல்
முள்ளிவாய்க்கால் நடந்தது என்ன
முள்ளி வாய்க்கால் -நடந்தது என்ன
தமிழர் மகிந்தவுக்கு அதரவு-ராட்டர்
மகிந்தவின் நிர்வாணம்
இளையராஜா
வீடியோ பட்டி
powered by
ஸ்லைடுஷோ
வீடியோ பட்டி
powered by
thamileelam1@blogspot.com
powered by
என்னைப் பற்றி
thamileelam1
எனது முழு சுயவிவரத்தைக் காண்க
pungudutivu1
pungudutivu1
www.pungudutivu.blogspot.com
pungudutivu1
இவரது பந்துவீச்சின் தன்மைக் குறித்த பல சர்ச்சைகள் எழுப்பப்பட்டிருந்தன. ஆனால் ஆய்வுக் கூட பரிசோதனைகளின் பின்னர் சர்ச்சைகள் பொய்யென நிரூபிக்கப்பட்டன.
2004 ஆம் ஆண்டு ஐக்கிய நாடுகளின் உலக உணவுத் திட்டத்தின் தூதுவராக இணைந்ததோடு வறுமை-எதிர்ப்பு திட்டமொன்றிலும் தன்னை ஈடுபடுத்திக் கொண்டார். 2004 ஆம் ஆண்டு ஆழிப்பேரலையில் இருந்து 20 நிமிடங்களில் உயிர் தப்பிய முரளிதரன் பின்னர் அதனால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு உதவி செய்தார்
இலங்கை துடுப்பாட்ட அணியில் விளையாடும் ஒரு தமிழ ரான முரளி 2005 இல் இந்தியரான மதிமலர் இராமானுதியை திருமணம் செய்துக்கொண்டார்.
சின்னசாமி முத்தையா, இலக்ஷ்மி முத்தையா தம்பதிகளுக்கு மகனாக ஏப்ரல் 17, 1972, நத்தரன்பொத்த், குண்டசாலை, கண்டியில் முரளிதரன் பிறந்தார். சிறிதரன், பிரபாகரன், சசிகரன் என்ற மூன்று சகோதரர்கள் உள்ளனர். முரளிதரனின் தந்தை இலங்கையில் பிரபல பிஸ்கட் தயாரிக்கும் நிறுனவமான லக்கிலாண்ட் நிறுவனத்தின் உரிமையாளர் ஆவார். கண்டி புனித அந்தோனியார் கல்லூரியில் பாடசாலைக் கல்வியை பயின்ற முரளிதரன், பாடசாலை துடுப்பாட்ட அணியில் விளையாடி அதற்கு தலைமையும் தாங்கியிருந்தார். பாடசாலைக் காலத்தில் வேகப்பந்து வீச்சாளராக இருந்த முரளிதரன் அச்சமயம் பாடசாலை துடுப்பாட்ட அணியின் பயிற்றுனர் சுனில் பெர்னாண்டோவின் ஆலோசனைகேற்ப சுழற்பந்து வீச்சை தொடங்கினார். 1990 மற்றும் 1991 ஆண்டுகளில் இலங்கையின் பாட்டா நிறுவனம் வழங்கும் "பாட்டா ஆண்டின் சிறந்த பாடசாலை துடுப்பாட்ட வீரர்" என்ற விருதை பெற்றார். 1991ஆம் ஆண்டு தமிழ் யூனியன் துடுப்பாட்டக் கழகத்தில் இணைந்து தனது துடுப்பாட்ட வாழ்வை ஆரம்பித்தார்.
துடுப்பாட்ட வீரராக
இலங்கை அணிக்காக 1992 இல் முதல் தேர்வுத் துடுப்பாட்ட போட்டியில் 1992 இல் ஆஸ்திரேலியாவுக்கு எதிராக கொழும்பு பிரேமதாச அரங்கில் விளையாடினார். தனது முதல் ஒருநாள் பன்னாட்டுத் துடுப்பாட்ட போட்டியை ஆகஸ்டு 12, 1993 இல் இந்திய அணிக்கு எதிராக கொழும்பு பிரேமதாச அரங்கில் விளையாடினார்.
துடுப்பாட்ட உலகின் பைபிள் என வர்ணிக்கப்படும் விஸ்டன் சஞ்சிகை உலகின் தலைசிறந்த வீரராக முரளிதரனைத் தெரிவு செய்துள்ளது. இந்த விருது வழங்கும் முறை உருவாக்கப்பட்டு நான்காவது வீரராக இம்முறை முரளிதரன் விஸ்டன் சஞ்சிகையால் தெரிவு செய்யப்பட்டுள்ளார். ஏற்கனவே, இந்த விருதுகளை அவுஸ்திரேலியாவின் றிக்கி பொன்டிங் மற்றும் ஷேன் வோர்ன், இங்கிலாந்தின் அன்றூ பிளின்டோவ் ஆகியோர் பெற்றுள்ளனர். 1992 இல் இலங்கை அணிக்கு விளையாடத் தொடங்கியதில் இருந்து இதுவரை788அதிகமான testஇலக்குகளையும் 500ற்கும் அதிகமான ஒருநாள் இலக்குகளையும் வீழ்த்திச் சாதனை புரிந்துள்ளார்.
முத்தையா முரளிதரன் பல உலக சாதனைகளைக் நிகழ்த்தியுள்ளார்:
தேர்வு மற்றும் ஒருநாள் ஆட்டங்களில் மொத்தமாக அதிகூடிய இலக்குகள் பெற்றவர் 1280இலக்குகள் TEST துடுப்பாட்டத்தில் போட்டியொன்றில் 10 இலக்குகளுக்கதிகமாக அதிக சந்தர்ப்பங்களில் பெற்றவர்
TEST துடுப்பாட்டத்தில் போட்டியொன்றில் 5 இலக்குகளுக்கதிகமாக அதிக சந்தர்ப்பங்களில் பெற்றவர (60)
ஜிம் லேக்கர் (இங்கிலாந்து) மற்றும் முரளிதரன் மாதிரமே TEST துடுப்பாட்டத்தில் சுற்று ஒன்றில் 9 இலக்குகளை இருமுறைப் பெற்றவர்களாவர்.
தேTESTதுடுப்பாட்ட நாடுகள் அனைத்திற்கும் எதிராக 50 இலக்குகளைப் பெற்ற ஒரே வீரர்.
தேTESTதுடுப்பாட்ட நாடுகள் அனைத்திற்கும் எதிராக ஒரு போட்டியில் 10 இலக்குகளைப் பெற்ற ஒரே வீரர்.
வேகமான 350[10], 400[11], 450[12], 500[13], 550[14], 600[15], 650[16] மற்றும் 700[17] தேர்வு இலக்குகளைப் பெற்றவர்.
நான்கு அடுத்தடுத்த தேர்வுப் போட்டிகளில் 10 இலக்குகளைப் பெற்ற ஒரே வீரர். முரளி இதனை இருமுறைச் செய்துள்ளார்]
TEST துடுப்பாட்டத்தில் நேரடி ஆட்டமிழப்புகள் அதிகமாக கொண்ட வீரர். (153) [19] [20]
அதிக சாதகமான களத்தார்/பந்துவீச்சாளர் சோடி பிடி,மகெல ஜயவர்தனா - பந்து முரளி(63) [21]
murali
சண்டே லீடர் சொளிகிறது சரத்
விடுதலைபுலிகளின் இரங்கல்
எழுநூறு தமிழ் கைதிகள் மீது விசாரணை தேவை இல்லை .நீத...
சக்தி அலை வரிசை மகிந்தவினால் கைப்பற்றல்
தமிழருக்கெதிரான போர் குற்ற விசாரணைக்கு முடிவு-ஐ.நா...
மகிந்தவின் புதலவனுக்கு மோசடி புளைமைபரிச்ல்
புங்குடுதீவை அட்டி எழுப்ப ரஷ்யா ஆலோசனை
யாழ் கொழும்பு பேரூந்து சேவை இலகுவாக்கபட்டுள்ளது
விடியோ காட்சி உண்மை -ஐ நா-பி .பி.சி.செய்தி
சனல் நான்கின் விடியோ ஒளிபதிவு உண்மையே ஐ.நா.அறிவிப...
தலைவரின் தந்தையின் மரண கிரியை
சிவாஜிலிங்கம் பகடைகாயாக பயன்படுதபடுகிறாரா
தேர்தலை ஒட்டிய இந்த பேரூந்து சேவைகளின் ஆலவட்டம்...
சிரேஸ்ட அமைச்சர்கள் ஒதுங்கி விட்டார்களா
மகிந்தவின் அறிக்கை-ஐ.நா-மீது பாய்ச்சல்
பன்னீராயிரம் புலி உறுப்பினரா விடுதலை ஆவாரா
எதிரணியின் பத்து அம்ச கோரிரிக்கை
சிவாஜிலிங்கம் யாருடைய செல்ல பிள்ளை
ஆயிரம் புலி உறுப்பினர்கள் விடுதலை
வடக்கு கிழக்கை இணைக்க முடியாது -ஜனாதிபதி
தேசியத் தலைவரின் தந்தை காலமானார் .எமது அனுதாபங்கள்...
புங்குடுதீவை கட்டி எழுப்ப ரஷ்யா ஆலோசனை
பேரன் முனிச்
ஆனந்த்
இலங்கை சாம்பியன் --கழகங்கள்
ரத்னம் கிளப்
மகேஷ்
சாதனையாளன் முரளிதரன்
நாராயணன் கார்த்திகேயன்
சம்பந்தரின் கடைசி நேர ஓட்டம்
ஜனாதிபதி தேர்தல் -விபரம்
திருமாவளவனின் துணிச்சல்
கூட்டமைப்பின் ராஜதந்திரம்
புலிகளின் சொத்துக்களை முடக்க நடவடிக்கை
கூட்டமைப்பின் தர்மசங்கடம்
Photo பதவிக்கு வந்தால் பாதுகாப்பு வலயங்களை நீக்குவ...
PM இ.தொ.கா.வின் பிளவும் த.தே.கூட்டமைப்பின் முடிவும...
ரணில், சரத் பொன்சேகாவிற்கு எதிராக குமரன் பத்மநாதன்...
Photo இலங்கை அரசுக்கெதிரான செய்மதி படச்சான்றுகளுடன...
► 2009 (11)
► December (11)
அர்ச்சகர் செய்த திருவிளையாடகள்
ஐ.தே.க. பிரபலம் கைதாவாரா.
வானொலி வவுனியாவில் கருணாவின் ஆட்கள்
யாழ்ப்பாணத்தில் புதிய ஹோட்டல்
முள்ளிவாய்க்கால் நடந்தது என்ன
முள்ளி வாய்க்கால் -நடந்தது என்ன
தமிழர் மகிந்தவுக்கு அதரவு-ராட்டர்
மகிந்தவின் நிர்வாணம்
இளையராஜா
வீடியோ பட்டி
powered by
ஸ்லைடுஷோ
வீடியோ பட்டி
powered by
thamileelam1@blogspot.com
powered by
என்னைப் பற்றி
thamileelam1
எனது முழு சுயவிவரத்தைக் காண்க
pungudutivu1
pungudutivu1
www.pungudutivu.blogspot.com
pungudutivu1
ஒரு நாள் poddikal
career
Player Span Mat Balls Runs Wkts BBI Ave Econ SR 4 5
M Muralitharan (Asia/ICC/SL) 1993-2009 334 18001 11742 512 7/30 22.93 3.91 35.1 14 10
Wasim Akram (Pak) 1984-2003 356 18186 11812 502 5/15 23.52 3.89 36.2 17 6
Waqar Younis (Pak) 1989-2003 262 12698 9919 416 7/36 23.84 4.68 30.5 14 13
WPUJC Vaas (Asia/SL) 1994-2008 322 15775 11014 400 8/19 27.53 4.18 39.4 9 4
SM Pollock (Afr/ICC/SA) 1996-2008 303 15712 9631 393 6/35 24.50 3.67 39.9 12 5
GD McGrath (Aus/ICC) 1993-2007 250 12970 8391 381 7/15 22.02 3.88 34.0 9 7
A Kumble (Asia/India) 1990-2007 271 14496 10412 337 6/12 30.89 4.30 43.0 8 2
B Lee (Aus) 2000-2009 186 9478 7456 324 5/22 23.01 4.71 29.2 11 9
ST Jayasuriya (Asia/SL) 1989-2009 444 14838 11825 322 6/29 36.72 4.78 46.0 8 4
J Srinath (India) 1991-2003 229 11935 8847 315 5/23 28.08 4.44 37.8 7 3
SK Warne (Aus/ICC) 1993-2005 194 10642 7541 293 5/33 25.73 4.25 36.3 12 1
Saqlain Mushtaq (Pak) 1995-2003 169 8770 6275 288 5/20 21.78 4.29 30.4 11 6
AB Agarkar (India) 1998-2007 191 9484 8021 288 6/42 27.85 5.07 32.9 10 2
AA Donald (SA) 1991-2003 164 8561 5926 272 6/23 21.78 4.15 31.4 11 2
Shahid Afridi (Asia/ICC/Pak) 1996-2009 288 12075 9287 269 6/38 34.52 4.61 44.8 2 3
M Ntini (ICC/SA) 1998-2009 173 8687 6559 266 6/22 24.65 4.53 32.6 8 4
DL Vettori (ICC/NZ) 1997-2009 248 11709 8120 256 5/7 31.71 4.16 45.7 7 2
Abdul Razzaq (Asia/Pak) 1996-2009 237 10103 7905 254 6/35 31.12 4.69 39.7 8 3
N Kapil Dev (India) 1978-1994 225 11202 6945 253 5/43 27.45 3.71 44.2 3 1
JH Kallis (Afr/ICC/SA) 1996-2009 295 9898 7962 248 5/30 32.10 4.82 39.9 2 2
HH Streak (Afr/Zim) 1993-2005 189 9468 7129 239 5/32 29.82 4.51 39.6 7 1
Harbhajan Singh (Asia/India) 1998-2010 209 10931 7840 239 5/31 32.80 4.30 45.7 2 3
D Gough (Eng/ICC) 1994-2006 159 8470 6209 235 5/44 26.42 4.39 36.0 10 2
Z Khan (Asia/India) 2000-2010 171 8577 7035 235 5/42 29.93 4.92 36.4 7 1
CA Walsh (WI) 1985-2000 205 10822 6918 227 5/1 30.47 3.83 47.6 6 1
CEL Ambrose (WI) 1988-2000 176 9353 5429 225 5/17 24.12 3.48 41.5 6 4
Shoaib Akhtar (Asia/ICC/Pak) 1998-2009 144 6798 5321 223 6/16 23.86 4.69 30.4 6 4
CJ McDermott (Aus)
Player Span Mat Balls Runs Wkts BBI Ave Econ SR 4 5
M Muralitharan (Asia/ICC/SL) 1993-2009 334 18001 11742 512 7/30 22.93 3.91 35.1 14 10
Wasim Akram (Pak) 1984-2003 356 18186 11812 502 5/15 23.52 3.89 36.2 17 6
Waqar Younis (Pak) 1989-2003 262 12698 9919 416 7/36 23.84 4.68 30.5 14 13
WPUJC Vaas (Asia/SL) 1994-2008 322 15775 11014 400 8/19 27.53 4.18 39.4 9 4
SM Pollock (Afr/ICC/SA) 1996-2008 303 15712 9631 393 6/35 24.50 3.67 39.9 12 5
GD McGrath (Aus/ICC) 1993-2007 250 12970 8391 381 7/15 22.02 3.88 34.0 9 7
A Kumble (Asia/India) 1990-2007 271 14496 10412 337 6/12 30.89 4.30 43.0 8 2
B Lee (Aus) 2000-2009 186 9478 7456 324 5/22 23.01 4.71 29.2 11 9
ST Jayasuriya (Asia/SL) 1989-2009 444 14838 11825 322 6/29 36.72 4.78 46.0 8 4
J Srinath (India) 1991-2003 229 11935 8847 315 5/23 28.08 4.44 37.8 7 3
SK Warne (Aus/ICC) 1993-2005 194 10642 7541 293 5/33 25.73 4.25 36.3 12 1
Saqlain Mushtaq (Pak) 1995-2003 169 8770 6275 288 5/20 21.78 4.29 30.4 11 6
AB Agarkar (India) 1998-2007 191 9484 8021 288 6/42 27.85 5.07 32.9 10 2
AA Donald (SA) 1991-2003 164 8561 5926 272 6/23 21.78 4.15 31.4 11 2
Shahid Afridi (Asia/ICC/Pak) 1996-2009 288 12075 9287 269 6/38 34.52 4.61 44.8 2 3
M Ntini (ICC/SA) 1998-2009 173 8687 6559 266 6/22 24.65 4.53 32.6 8 4
DL Vettori (ICC/NZ) 1997-2009 248 11709 8120 256 5/7 31.71 4.16 45.7 7 2
Abdul Razzaq (Asia/Pak) 1996-2009 237 10103 7905 254 6/35 31.12 4.69 39.7 8 3
N Kapil Dev (India) 1978-1994 225 11202 6945 253 5/43 27.45 3.71 44.2 3 1
JH Kallis (Afr/ICC/SA) 1996-2009 295 9898 7962 248 5/30 32.10 4.82 39.9 2 2
HH Streak (Afr/Zim) 1993-2005 189 9468 7129 239 5/32 29.82 4.51 39.6 7 1
Harbhajan Singh (Asia/India) 1998-2010 209 10931 7840 239 5/31 32.80 4.30 45.7 2 3
D Gough (Eng/ICC) 1994-2006 159 8470 6209 235 5/44 26.42 4.39 36.0 10 2
Z Khan (Asia/India) 2000-2010 171 8577 7035 235 5/42 29.93 4.92 36.4 7 1
CA Walsh (WI) 1985-2000 205 10822 6918 227 5/1 30.47 3.83 47.6 6 1
CEL Ambrose (WI) 1988-2000 176 9353 5429 225 5/17 24.12 3.48 41.5 6 4
Shoaib Akhtar (Asia/ICC/Pak) 1998-2009 144 6798 5321 223 6/16 23.86 4.69 30.4 6 4
CJ McDermott (Aus)
murali
Mat Inns NO Runs HS Ave BF SR 100 50 4s 6s Ct St
Tests 132 163 55 1256 67 11.62 1784 70.40 0 1 146 29 72 0
ODIs 334 157 60 660 33* 6.80 857 77.01 0 0 49 11 128 0
T20Is 9 2 0 1 1 0.50 5 20.00 0 0 0 0 0 0
First-class 231 275 82 2187 67 11.33 0 1 123 0
List A 425 196 72 918 33* 7.40 0 0 151 0
Twenty20 48 12 3 37 11 4.11 41 90.24 0 0 2 1 12 0
Bowling averages Mat Inns Balls Runs Wkts BBI BBM Ave Econ SR 4w 5w 10
Tests 132 228 43669 17989 792 9/51 16/220 22.71 2.47 55.1 45 66 22
ODIs 334 326 18001 11742 512 7/30 7/30 22.93 3.91 35.1 14 10 0
T20Is 9 9 210 215 11 3/29 3/29 19.54 6.14 19.0 0 0 0
First-class 231 66563 26806 1366 9/51 19.62 2.41 48.7 118 34
List A 425 22365+ 14316 640 7/30 7/30 22.36 3.83* 35.2* 16 12 0
Twenty20 48 48 1104 1100 59 4/16 4/16 18.64 5.97 18.7 3 0 0
Tests 132 163 55 1256 67 11.62 1784 70.40 0 1 146 29 72 0
ODIs 334 157 60 660 33* 6.80 857 77.01 0 0 49 11 128 0
T20Is 9 2 0 1 1 0.50 5 20.00 0 0 0 0 0 0
First-class 231 275 82 2187 67 11.33 0 1 123 0
List A 425 196 72 918 33* 7.40 0 0 151 0
Twenty20 48 12 3 37 11 4.11 41 90.24 0 0 2 1 12 0
Bowling averages Mat Inns Balls Runs Wkts BBI BBM Ave Econ SR 4w 5w 10
Tests 132 228 43669 17989 792 9/51 16/220 22.71 2.47 55.1 45 66 22
ODIs 334 326 18001 11742 512 7/30 7/30 22.93 3.91 35.1 14 10 0
T20Is 9 9 210 215 11 3/29 3/29 19.54 6.14 19.0 0 0 0
First-class 231 66563 26806 1366 9/51 19.62 2.41 48.7 118 34
List A 425 22365+ 14316 640 7/30 7/30 22.36 3.83* 35.2* 16 12 0
Twenty20 48 48 1104 1100 59 4/16 4/16 18.64 5.97 18.7 3 0 0
ஞாயிறு, 10 ஜனவரி, 2010
சண்டே லீடர் சொளிகிறது சரத்
Sunday Leader’s editor defends controversial Fonseka interview
Jan 4, 2010Source: THE HINDU - By B. Muralidhar Reddy
Editor of Sri Lanka’s English weekly, Sunday Leader, who carried the controversial December 13 interview with the commander turned politician Sarath Fonseka, added a new dimension today with her insistence that she had quoted the retired General `perfectly accurately’.
In a detailed report under the title `Her Story’, the Editor of the paper Frederica Jansz said, “The article which, perfectly accurately, quoted the General as saying he had heard that Gotabhaya Rajapaksa had given an illegal order asking Brigadier Shavendra Silva (later promoted General) to not accomodate surrendering LTTE cadres, became more than a news story.
It became a political phenomenon and the allegations, denials, retractions and recriminations that followed are history.
“However it is a history that has come to be grossly distorted. As all the various parties caught in the story’s fallout struggled to save face, what began as a piece of journalism accusing the government of a serious war crime would become, through lies and deception, a coup for the Rajapaksa administration.
“Ultimately the campaign to vilify and distort the article and discredit me has now reached a point where I feel, I must comment and present what I believe to be an accurate version of the events leading to and following its publication”, Ms. Jansz said.
The long explanation by Ms. Jansz came as the former Army Chief did a Volta face and maintained that his comments were wrongly interpreted by the government within 24 hours after the December 13 Sunday Leader hit the stands. The next issue of Sunday Leader carried a clarification from the Presidential contender.
Besides, on December 19, Sri Lankan Defence Secretary Gotabhaya Rajapaksa had demanded rupees one billion in damages from the weekly if it fails to apologise for publishing two allegedly defamatory articles.
In a letter to the Publisher and Editor of the weekly, a lawyer acting on behalf of Mr. Gotabhaya Rajapaksa pointed out that a District Court had already restrained the publication from publishing such news in two earlier cases.
In an interview to the weekly, Gen. (retired) Sarath Fonseka, former Army chief and contender in the January 26 presidential poll, had said Mr. Gotabhaya Rajapaksa had instructed a ground commander in the battle zone during the last phase of the Eelam War IV to shoot all LTTE leaders who came out to surrender to the military. But the next day, the General went back on his comments.
In the interview, the General had contended that he had no information communicated to him in the final days of the war regarding three key LTTE leaders had opted to surrender to the military.
“Fonseka charged that communications were instead confined to the LTTE leaders, Norway, various foreign parties, Basil Rajapaksa, Member of Parliament and the powerful senior adviser to the President, and such information was never conveyed to him as he supervised the final stages of the war,” the weekly reported.
On the basis of the December 13 controversial interview, the U.N. Special Rapporteur on Extrajudicial Summary or Arbitrary Executions, Phillip Alston, has asked Colombo to explain the circumstances of the death of three senior LTTE cadres and their families in the final stages of military operations to defeat the LTTE in May this year.
The controversy triggered by the interview and the subsequent denial was considered as closed at least till the January 26 Presidential poll after the President Rajapaksa last week sent the December 18 letter of Philip Alston, U.N. Special Rapporteur on Extra- judicial, Summary and Arbitrary Executions seeking an explanation from the government, to a committee appointed to study and report on the October 21 U.S. Department of State Report on “incidents during the recent conflict in Sri Lanka”. Mr. Alston’s letter referred to charges made (subsequently withdrawn) by the former Army Chief, Sarath Fonseka, against Defence Secretary Gotabhaya Rajapaksa on the sequence of events in the last phase of Eelam War IV (May 16 to 19).
Ms. Jansz in her explanatory note said that after the presidential election was formally declared, The Sunday Leader’s management made a decision that the paper would at an editorial level broadly throw its weight behind Sarath Fonseka’s campaign.
“The Rajapaksa administration, by filing multiple law suits against this paper and failing to take real action in the ongoing investigation into Lasantha Wickrematunge’s murder, left The Sunday Leader’s management with no alternative.
“Facing devastating court cases, The Leader had no option but to back Fonseka and despite my personal reservations I sympathised with the management’s position and agreed to devote a large amount of page space to the General’s campaign.
As part of our effort to give publicity to Sarath Fonseka’s campaign, I requested on Monday, December 7 an interview with the General.
“The interview was intended to both give the reading public a better idea of the General as a person and allow him to put forward his views regarding his campaign and major policy issues. The interview proceeded as a series of questions and answers on major topics and issues and a transcript of the interview by Raknish Wijewardene appeared in The Sunday Leader of December 13, 2009.
“However towards the end of the interview we began to discuss the ethnic conflict and the role Fonseka had played in the war. I then asked him one final question. In relation to claims made both internationally and locally that LTTE surrendees carrying white flags had, instead of being accommodated, been killed.
“I asked the General what really happened. In that context Fonseka made the allegation that would later appear in the newspapers. He claimed he had heard that Gotabhaya Rajapaksa ordered any surrendering LTTE cadres to be shot, and related the story of Pulidevan and Nadesan’s surrender.
“When Sarath Fonseka made this allegation I reacted as any journalist would. A presidential candidate and decorated war hero was accusing the incumbent President’s brother of ordering the death of unarmed surrendering LTTE leaders and their families. That was simply an extraordinary story and I knew immediately that this would be the paper’s headline for the week”, she wrote.
“Realising the impact such striking allegations would have, at 9.45 a.m. before the paper went to print on Saturday I once gain contacted Sarath Fonseka.
During a twenty minute phone conversation the General reiterated that he stood by the allegation. At that point I asked him who the journalist was who had told him about the supposedly illegal order given by Gotabhaya Rajapaksa to Shavendra Silva. Fonseka gave me the journalist’s name but asked that I not name him “for reasons for his own personal security.” A request I obliged. Fonseka then said that he was willing to go on record with his claim and he assured me he would not back down. Only with that assurance did we go to print”, she went on.
Writing on the fallout, the Editor complained, “It was only as the government’s denunciation campaign intensified with TV, radio, and internet sites declaring the former war hero a traitor that Fonseka’s advisors Mangala Samaraweera, Anura Kumara Dissanayake and Vijitha Herath in particular advised him to retract part of the story.
“At a meeting with the Chairman of The Sunday Leader, Lal Wickrematunge on Monday, December 14, senior UNP leaders together with Samaraweera and the JVP insisted that a retraction was necessary as the story had damaged Fonseka’s reputation as a patriot. It was requested that The Leader retract those parts of the article mentioning Shavendra Silva. The argument being that by criticising the army, Fonseka was betraying his own comrades and losing public support. However as a journalist and as someone who is committed to the truth I refused to publish a fraudulent retraction”.
Ms. Jansz further wrote, “Accused of betraying the army and conspiring to involve the international community in Sri Lanka’s internal affairs, at a hastily convened press conference at his offices at Reid Avenue, the General addressed the matter of The Sunday Leader story.
Under immense pressure at this briefing and unable to flatly deny what he knew to be the truth, the General waffled and issued what was neither a clarification nor a retraction. However over the following days his advisors and supporters would insist that Fonseka had denied the story.
“The move from clarification to retraction and denial proved to be a disaster. By backing down the politically inexperienced Fonseka ultimately played completely into the hands of the government. He immediately came across as indecisive and weak. No one believed his half-hearted denials and his credibility suffered considerable damage”.
The Editor says that Fonseka’s garbled and gradual retraction destroyed his credibility, and also squashed any hope of an impartial investigation into the alleged massacre.
வெள்ளி, 8 ஜனவரி, 2010
விடுதலைபுலிகளின் இரங்கல்
தேசியத்தலைவரின் தந்தையார் வேலுப்பிள்ளை அவர்களின் மறைவுக்கு தமிழீழ விடுதலைப்புலிகள் இரங்கல் தெரிவிப்பு
January 7, 2010
தமிழீழத் தேசியத் தலைவர் மேதகு வேலுப்பிள்ளை பிரபாகரன் அவர்களின் தந்தையார் திருவேங்கடம் வேலுப்பிள்ளை அவர்களின் பிரிவால் துயருறும் இவரின் துணைவியாருக்கும் பிள்ளைகளுக்கும் உறவினர்களுக்கும் தமிழீழ விடுதலைப்புலிகள் சாதேசியத்தலைவரின் தந்தையார் வேலுப்பிள்ளை அவர்களின் மறைவுக்கு தமிழீழ விடுதலைப்புலிகள் இரங்கல் தெரிவிப்பு
January 7, 2010
தமிழீழத் தேசியத் தலைவர் மேதகு வேலுப்பிள்ளை பிரபாகரன் அவர்களின் தந்தையார் திருவேங்கடம் வேலுப்பிள்ளை அவர்களின் பிரிவால் துயருறும் இவரின் துணைவியாருக்கும் பிள்ளைகளுக்கும் உறவினர்களுக்கும் தமிழீழ விடுதலைப்புலிகள் சார்பில் எமது ஆழ்ந்த இரங்கலைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறோம்.இது தொடர்பாக தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள், தலைமைச் செயலகம், விடுத்துள்ள இரங்கற் செய்தியில் தெரிவிக்கப்பட்டிருப்பதாவது:-
தலைமைச் செயலகம்,தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள்,தமிழீழம்.ர்பில் எமது ஆழ்ந்த இரங்கலைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறோம்.இது தொடர்பாக தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள், தலைமைச் செயலகம், விடுத்துள்ள இரங்கற் செய்தியில் தெரிவிக்கப்பட்டிருப்பதாவது:-
தலைமைச் செயலகம்,தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள்,தமிழீழம்.
January 7, 2010
தமிழீழத் தேசியத் தலைவர் மேதகு வேலுப்பிள்ளை பிரபாகரன் அவர்களின் தந்தையார் திருவேங்கடம் வேலுப்பிள்ளை அவர்களின் பிரிவால் துயருறும் இவரின் துணைவியாருக்கும் பிள்ளைகளுக்கும் உறவினர்களுக்கும் தமிழீழ விடுதலைப்புலிகள் சாதேசியத்தலைவரின் தந்தையார் வேலுப்பிள்ளை அவர்களின் மறைவுக்கு தமிழீழ விடுதலைப்புலிகள் இரங்கல் தெரிவிப்பு
January 7, 2010
தமிழீழத் தேசியத் தலைவர் மேதகு வேலுப்பிள்ளை பிரபாகரன் அவர்களின் தந்தையார் திருவேங்கடம் வேலுப்பிள்ளை அவர்களின் பிரிவால் துயருறும் இவரின் துணைவியாருக்கும் பிள்ளைகளுக்கும் உறவினர்களுக்கும் தமிழீழ விடுதலைப்புலிகள் சார்பில் எமது ஆழ்ந்த இரங்கலைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறோம்.இது தொடர்பாக தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள், தலைமைச் செயலகம், விடுத்துள்ள இரங்கற் செய்தியில் தெரிவிக்கப்பட்டிருப்பதாவது:-
தலைமைச் செயலகம்,தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள்,தமிழீழம்.ர்பில் எமது ஆழ்ந்த இரங்கலைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறோம்.இது தொடர்பாக தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள், தலைமைச் செயலகம், விடுத்துள்ள இரங்கற் செய்தியில் தெரிவிக்கப்பட்டிருப்பதாவது:-
தலைமைச் செயலகம்,தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள்,தமிழீழம்.
எழுநூறு தமிழ் கைதிகள் மீது விசாரணை தேவை இல்லை .நீதிபதி
பம்பைமடு தடுப்பு முகாமில் உள்ள இளைஞர்கள் மீது விசாரணை தேவையில்லை - கொழும்பு நீதியாளர்
வவுனியா பம்பை மடுவில் உள்ள தடுப்பு முகாமில் தடுத்து வைக்கப்பட்டுள்ள தமிழ் இளைஞர்களை விசாரணை செய்ய என ஒரு பயங்கரவாத தடுப்பு பிரிவு குழுவொன்றை வவுனியா அனுப்ப நீதிமன்றில் முன்வைக்கப்பட்ட கோரிக்கை கொழும்பு நீதியாளர் ஒருவரால் நிராகரிக்கப்பட்டுள்ளது. பம்பைமடுவில்தடுத்து வைக்கப்பட்டுள்ள 713 தமிழ் கைதிகள் பற்றி விசாரணகைளை மேற்கொள்ள இருக்கும் தேவைகள் பற்றியும் அவர்கள் எந்த விதத்தில் பயங்கரவாதச் செயல்களுடன் தொடர்பு கொண்டு;ள்ளார்கள் என்றும் கேள்விகளை முன்வைத்ததுடன் அவர்கள் குற்றவாளிகள் இல்லை விடுதலை செய்யப்படப்போகின்றவர்கள் எனின் ஏன் விசாரணை என்றும் கோள்வி எழுப்பியுள்ளார். அவர்கள் தடுப்பு காவல் கட்டளையில் படி தடுத்து வைக்கப்படாததால் முன்னய நீதிமன்ற தீர்ப்புக்கள் கருத்தில் எடுக்கப்படவேண்டும் என்றும் நீதியாளர் கருத்து வெளியிட்டுள்ளார். இதில் விடுதலை செய்யப்படவுள்ளவர்கள் சிறு அளவிலான பயங்கரவாதச் செயற்பாட்டில் ஈடுபட்டவர்கள் என அடையாளம் காணப்பட்டவர்கள் என சிறீலங்கா அரசு தெரிவித்துள்ள. ஆனால் வரும் தேர்தலை ஒட்டி தமிழ் மக்களின் வாக்குகளை பெற்றுக் கொள்ளும் பொருட்டு மேற்கொள்ளும் தேர்தல் நாடகம் இது என்பது வெளிப்படை.
வவுனியா பம்பை மடுவில் உள்ள தடுப்பு முகாமில் தடுத்து வைக்கப்பட்டுள்ள தமிழ் இளைஞர்களை விசாரணை செய்ய என ஒரு பயங்கரவாத தடுப்பு பிரிவு குழுவொன்றை வவுனியா அனுப்ப நீதிமன்றில் முன்வைக்கப்பட்ட கோரிக்கை கொழும்பு நீதியாளர் ஒருவரால் நிராகரிக்கப்பட்டுள்ளது. பம்பைமடுவில்தடுத்து வைக்கப்பட்டுள்ள 713 தமிழ் கைதிகள் பற்றி விசாரணகைளை மேற்கொள்ள இருக்கும் தேவைகள் பற்றியும் அவர்கள் எந்த விதத்தில் பயங்கரவாதச் செயல்களுடன் தொடர்பு கொண்டு;ள்ளார்கள் என்றும் கேள்விகளை முன்வைத்ததுடன் அவர்கள் குற்றவாளிகள் இல்லை விடுதலை செய்யப்படப்போகின்றவர்கள் எனின் ஏன் விசாரணை என்றும் கோள்வி எழுப்பியுள்ளார். அவர்கள் தடுப்பு காவல் கட்டளையில் படி தடுத்து வைக்கப்படாததால் முன்னய நீதிமன்ற தீர்ப்புக்கள் கருத்தில் எடுக்கப்படவேண்டும் என்றும் நீதியாளர் கருத்து வெளியிட்டுள்ளார். இதில் விடுதலை செய்யப்படவுள்ளவர்கள் சிறு அளவிலான பயங்கரவாதச் செயற்பாட்டில் ஈடுபட்டவர்கள் என அடையாளம் காணப்பட்டவர்கள் என சிறீலங்கா அரசு தெரிவித்துள்ள. ஆனால் வரும் தேர்தலை ஒட்டி தமிழ் மக்களின் வாக்குகளை பெற்றுக் கொள்ளும் பொருட்டு மேற்கொள்ளும் தேர்தல் நாடகம் இது என்பது வெளிப்படை.
சக்தி அலை வரிசை மகிந்தவினால் கைப்பற்றல்
சக்தி தொலைகாட்சி ஒளிபரப்பின் யாழ் அலைவரிசை அரசாங்கத்தினால் பறிப்பு
சக்தி தொலை காட்சி சேவையின் யாழ் அலைவரிசை 25 அரசாங்க தொலை தொடர்பு திணைக்களத்தினால் பறிக்கப்பட்டு அந்த சனலில் மஹிந்த அரசின் வசந்தம் எனும் தொலைகாட்சி நிகழ்ச்சி யாழ் மக்களுக்கு என ஒளிபரப்ப படுகின்றது. இதற்கு எதிராக சக்தி தொலைகாட்சியின் நிறுவனமான மகாராஜா நிறுவனம் இலங்கை தொலைதொடர்பு திணைக்களம், ஐ.ரி.என் தொலைகாட்சி, சட்ட மாதிபர் ஆகியோருக்கு எதிராக வழக்கு பதிவு செய்துள்ளனர். மகராஜ நிறுவனம் கடந்த காலங்களில் ஐக்கிய தேசிய கட்சி சார்பாக செயற்பட்டது என்பதும் குறிப்பிடத்தக்கது..
சக்தி தொலை காட்சி சேவையின் யாழ் அலைவரிசை 25 அரசாங்க தொலை தொடர்பு திணைக்களத்தினால் பறிக்கப்பட்டு அந்த சனலில் மஹிந்த அரசின் வசந்தம் எனும் தொலைகாட்சி நிகழ்ச்சி யாழ் மக்களுக்கு என ஒளிபரப்ப படுகின்றது. இதற்கு எதிராக சக்தி தொலைகாட்சியின் நிறுவனமான மகாராஜா நிறுவனம் இலங்கை தொலைதொடர்பு திணைக்களம், ஐ.ரி.என் தொலைகாட்சி, சட்ட மாதிபர் ஆகியோருக்கு எதிராக வழக்கு பதிவு செய்துள்ளனர். மகராஜ நிறுவனம் கடந்த காலங்களில் ஐக்கிய தேசிய கட்சி சார்பாக செயற்பட்டது என்பதும் குறிப்பிடத்தக்கது..
இதற்கு குழுசேர்:
இடுகைகள் (Atom)
